در یک دنیای در حال تغییر، با تاثیر زیاد حضور بشر، نیاز ضروری برای پایداری همه فعالیت های ما، تکامل از پارادایم شیمیایی به سمت پارادایم بوم شناختی را تسریع کرده که در ان اثرات جانبی زیست محیطی فعالیت های شیمیایی ما باید به طور جدی در نظر گرفته شوند. شیمی سبز و شیمی تجزیه ی سبز (GAC) از حوزه آکادمیک به دنیای واقعی تکامل یافته است، بنابراین فعالیتهای تحقیقی زیادی در مورد سبز نمودن تمامی جنبه های مرتبط با آنالیز همه انواع نمونه ها و نه فقط برای مطالعات محیطی، وجود دارد. ما به طور مطلق متقاعد شده ایم که GAC در سال های پیش رو مفید خواهد بود. کاربرد روش های ارزان، سریع و دوستدار محیط در آنالیزهای محیطی، بالینی و تغذیه ای ، کیفیت زندگی در کشورهای در حال توسعه را بهبود خواهد داد. بنابراین، مشاهده می شود که GAC یک ابزار کلیدی برای حرکت از الگوی شیمیایی به سمت الگوی بوم شناختی در شیمی تجزیه و ایجاد ابزار پایدار برای رقابت در تقاضای رو به رشد در آنالیزها برای ترکیب هوشمندانه ای از روش های سازگار با محیط و ارزان است.
بر اساس 12 اصول GAC، بسیاری از روش های سبز در سال های اخیر پیشنهاد شده بوند، و مجلات علمی مسائل ویژه ای را با توجه به عمل GAC در آزمایشگاه های تحقیقی و کاربردی منتشر کرده اند، که در جدول 1 می توان مشاهده کرد، بنابراین یک موجی ایجاد می کنند که مفاهیم و عمل آنالیز را تصحیح می کنند. به طور خلاصه، GAC توسط جامعه علمی به خوبی پذیرش شده است. به هر حال، تغییر از مشاهدات کمی به کیفی ویژگی بسط روش های تجزیه ای بسیار آرامتر از تولید علمی در زمینه تکامل یافته است.
به این معنا، ارزیابی چرخه حیات (LCA)، یک ابزار جامع شامل همه تبادلات محیطی (به عبارتی منابع، انرژی، نشرها و ضایعات) که در همه مراحل چرخه حیات فعالیت ها وجود دارد، یک ابزار ارزشمند می باشد، به ویژه وقتی که به محصولات یا خدماتی اعمال می شود که برای آن مفهوم چرخه حیات و مراحل آن کاملا تعریف شده می باشند. یک معیار نیمه کمی دیگر توسط موسسه شیمی سبز (GCI) جامعه شیمی آمریکا (ACS) توسعه یافته بود. معیار به شاخص روش های محیطی ملی (NEMI) اعمال شده بود، که یک دیتابیس روش های محیطی قابل جستجو با اینترنت می باشد. معیار پروفایل بر اساس چهار اصطلاح کلیدی مربوط به معرف ها مورد استفاده قرار گرفت:
- مداوم، زیست باره و سمی (PBT)
- خطرناک؛
- خورنده؛ و
- مقدار و طبیعت ضایعات
یک معیار مشابه، انرژی را به عنوان نقطه کلیدی شامل می شود که باید در نظر گرفته شود. افزودن انرژی به عنوان یک معیار، به دلیل اعتماد زیاد به منابع تجدید ناپذیر برای تولید انرژی الکتریکی مهم است.
در سال های اخیر، یک مقیاس زیست محیطی برای ارزیابی روش های تجزیه ای بر اساس معرفی نقاط جریمه توسعه یافته بود. مطابق آن، نمره 100 به روش کاملا سازگار با محیط مرتبط می شد، اما نقاط جریمه به دلیل حجم و سمیت معرف های استفاده شده ، مصرف انرژی، نشرها، خطر اپراتور و تولید ضایعات از روش کاسته می شدند. روش ها طبق مقیاس سازگاری با محیط زیست به صورت زیر دسته بندی شده اند:
- آنالیز سبز عالی ( 75 نقطه <)
- آنالیز سبز قابل قبول (50 نقطه<)؛ و آنالیز سبز ناکافی (50 نقطه>)
اخیرا، یک معیار جدید برای مرتبط ساختن مقادیر نقاط جریمه به حجم معرف های استفاده شده و ضایعات تولید شده با استفاده از عبارتهای ریاضی و برای مرتبط ساختن مقدار مقیاس سازگاری با محیط زیست به کلاس دسته (A-G) در گواهینامه سبز پیشنهاد شده بود.