شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS)
28,400 تومانشناسه فایل: 8424
- حجم فایل ورد: 282KB حجم پی‌دی‌اف: 434.8KB
- فرمت: فایل Word قابل ویرایش و پرینت (DOCx)
- تعداد صفحات فارسی: 27 انگلیسی: 16
- دانشگاه:
- Arizona State University, USA
- University of Massachusetts, USA
- ژورنال: The Leadership Quarterly
1. تیم های کاری خود مدیریت شده و نتایج شان
SMWT یک حرکت رادیکالی (ریشه ای) را مشخص می کنند که چطور کار برنامه ریزی می شود و از طریق فرض مسئولیت برای انجام کل وظایف صورت می گیرد و توانایی تصمیم گیری به طور سنتی برای مدیریت حفظ می شود.بازرگانی امریکایی به شدت چنین ساختارهای قدرتی را می پذیرد که در حال حاضر از طریق تقریبا 75% از 1000 شرکت ارشد آمریکایی گسترش یافته است (Douglas & Gardner, 2004).تیم های خود مدیریت کننده به شدت به خارج مهاجرت می کنند و فضاهای تیمی مجازی می روند (Kirkman, Rosen, Tesluk, & Gibson, 2004; Kirkman & Shapiro, 2001). زیرا شروع و مرتب نمودن شواهدی که SMWT را تایید می کند کیفیت زندگی کاری ،خدمات به مشتری و بهره ور را ارتقا می دهد (Beekun, 1989; Cohen & Bailey, 1997;Cohen & Ledford, 1994; Emery & Fredendall, 2002; Goodman, Devadas, & Hughson, 1988; Katzenbach & Smith, 1993).در مقایسه با چنین یافته های دلخواهی ،چندین بازبینی اثر به این نتیجه رسیده اند که SMWT به طور قابل توجهی در اثر بخشی تفاوت دارد (Beekun, 1989; Cohen & Ledford, 1994; Guzzo & Dickson, 1996). گاهی، چنین ساختارهای تیمی کیفیت زندگی کاری را تخریب نموده اند یا در بهتر عمل کردن از گروه های کار سنتی شکست خورده اند (Bailey, 1998). در حقیقت گیبسون و تسون (2001) متحد شدند که دستاوردهای بهره وری SMWT مقصود را گزاف گویی می کنید،در حالیکه اسپریتزر، کاهن و لدفورد (1999) تصدیق کرد ” تعهد SMWT ممکن است در آثار بیش از حد فروخته شود”.به دنبال چنین موفقیت ناجوری ،مخالفین SMWT اکنون تایید می کند چطور شرایط خاصی مانند تفکر گروهی یا رهبری رهنمودی می تواند بهره وری یا زیست پذیری تیمی را تهدید نماید (Alper, Tjosvold, &Law, 1998; Kirkman & Shapiro, 2001; Moorhead et al., 1998). به طور همزمان ،تجویز هایی برای غلبه بر انسداد جاده ای برای عملکرد اجرایی افزایش یافت (Katzenbach & Smith, 1993; Manz & Sims, 2001)، گرچه بیشتر پیشنهادات محقق فکر بر انگیز است و زمینه های تجربی کمی دارد.
ABSTRACT Self-management competencies in self-managing teams: Their impact on multi-team system productivity
This research examined how composition of individual capabilities within self-managed teams translates into greater effectiveness for multi-team systems (MTS) in which teams are embedded. We investigated how a broad range of self-management competencies by team members aggregate to form a collective construct that influences productivity of a team network. In a semiconductor plant, we surveyed 716 members from 97 self-managed teams in 21 MTS. We found that MTS comprising teams whose members widely practice self-management strategies attain higher productivity gains and that multi-team systems consisting of highly cohesive teams of self-managers are the most productive.
The emergence of self-managing work teams (SMWT) in corporate America during the past 25 years has been variously proclaimed a management transformation, paradigm shift, or corporate renaissance (Druskat & Wheeler, 2003; Manz & Sims, 2001; Sundstrom, De Meuse, & Futrell, 1990). Katzenbach and Smith’s (1993) long-standing projection that “teams will become the primary unit of performance in high-performance organizations” (p. 119) is now a fact of organizational life (Morgeson, 2005). Yet scholarly inquiry into SMWT effectiveness still lags behind such popular acclaim. As SMWT pervade places of work, the question becomes less “are they effective?” but rather “what differentiates more effective from less effective teams?” The current research takes an additional step toward bridging this knowledge gap by considering an array of team members’ self-management competencies and how team composition of such individual skills translates into greater performance for multi-team systems (MTS)—multiple teams that interface and interdependently accomplish collective, superordinate goals (Mathieu, Marks, & Zaccaro, 2001).
1. Self-managed work teams and their results
SMWT mark a radical departure in how work is organized and done by assuming responsibility for doing whole tasks and decision-making authority traditionally reserved for management (Banker, Field, Schroeder, & Sinha, 1996; Guzzo & Dickson, 1996; Moorhead, Neck, & West, 1998). American business has increasingly embraced such empowerment structures, which are currently deployed by nearly 75% of the top 1000 US firms (Douglas & Gardner, 2004). Self-managing teams are increasingly transplanted abroad and to virtual team settings (Kirkman, Rosen, Tesluk, & Gibson, 2004; Kirkman & Shapiro, 2001). Since inception, mounting evidence affirms that SMWT enhance work-life quality, customer service, and productivity (Beekun, 1989; Cohen & Bailey, 1997; Cohen & Ledford, 1994; Emery & Fredendall, 2002; Goodman, Devadas, & Hughson, 1988; Katzenbach & Smith, 1993). In contrast with such favorable findings, several literature reviews concluded that SMWT vary considerably in effectiveness (Beekun, 1989; Cohen & Ledford, 1994; Guzzo & Dickson, 1996). At times, such team structures have undermined work-life quality (Barker, 1993) or failed to outperform traditional work groups (Bailey, 1998). Indeed, Gibson and Tesone (2001) alleged that purported SMWT productivity gains are overstated, while Spreitzer, Cohen, and Ledford (1999) conceded that “the promise of SMWT may be oversold in the literature” (p. 359). In the wake of such uneven success, SMWT proponents are now acknowledging how certain conditions, such as groupthink or directive leadership, can threaten team productivity or viability (Alper, Tjosvold, & Law, 1998; Kirkman & Shapiro, 2001; Moorhead et al., 1998). At the same time, prescriptions for overcoming roadblocks to team performance proliferate (Katzenbach & Smith, 1993; Manz & Sims, 2001), though most practitioner suggestions are speculative and lack empirical grounding (Moravec, 1999).
- مقاله درمورد شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS)
- پروژه دانشجویی شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS)
- اثر صلاحیت خود مدیریتی سودمندی سیستم چند تیمی
- پایان نامه در مورد شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS)
- تحقیق درباره شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS)
- مقاله دانشجویی شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS)
- شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS) در قالب پايان‌نامه
- پروپوزال در مورد شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS)
- گزارش سمینار در مورد شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS)
- گزارش کارورزی درباره شایستگی خود مدیریتی در تیم های خود مدیریتگر: اثر آن بر بهره وری سامانه چند تیمی (MTS)