رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی
21,500 تومانشناسه فایل: 8361
- حجم فایل ورد: 265.5KB حجم پی‌دی‌اف: 141.3KB
- فرمت: فایل Word قابل ویرایش و پرینت (DOCx)
- تعداد صفحات فارسی: 27 انگلیسی: 9
- دانشگاه:University of Hawaii at Manoa, Department of Psychology, 2530 Dole St., Sakamaki C-400, Honolulu, HI 96822, United States
- ژورنال: Journal of Applied Developmental Psychology (1)
چکیده
تعاملات خانوادگی برای کودکان دارای معلولیت ذهنی و یادگیری جهت توسعه رفتارهای اجتماعی ماهرانه است که نیاز به ارتباط موثر با دوستان و همسالان دارد. در این مطالعه، تعاملات حل مسئله در میان خانواده کودکان سنین ابتدایی (7-11 سال) با معلولیت ذهنی (n=37)، معلولیت یادگیری خاص (n=48) و سالم (n=22) مورد بررسی قرار گرفت. پس از بررسی تفاوت های رفتاری کودکان و پذیرش همسالان، در همه گروه ها، رفتار مادرانی که تشویق به حل مسئله به صورت مسالمت آمیز می کردند، بیشتر روی حل مشارکتی مشکل و مهارتی توسط کودکان تاثیر داشتند. با این حال، در مادران کنترل شده، پیش بینی می شود که رفتارهای آمرانه کمتر توسط کودکان سر می زند. رفتارهای پدران هم بستگی ترکیبی با فعالیت کودکان دارد، احتمالا به این دلیل که به عدم درگیر شدن کودکان و رفتارهای منفی آن ها واکنش نشان می دهند. برای کودکان، مشارکت بیشتر، رفتارهای آرام تر و خوش بینانه تر در خانواده های آن ها با پذیرش بیشتر از همسالان هم بستگی دارد که ارتباط دوستانه خانوادگی را برای کودکان در معرض طرد و رد شدن همسالان داشتند، همراه بود.
مقدمه مقاله
تعاملات میان اعضای خانواده می تواند کودکان را برای عملکرد بین فردی خارج از خانواده آماده سازد، از جمله روابط با همسالان (Ladd & Pettit, 2002). تحقیقات گسترده ای در زمینه شیوه های فرزند پروری نشان می دهد که وقتی والدین روابط گرم تر و مشارکت بالاتری دارند و از استقلال کودک حمایت می کنند، احتمالاً کودکان روابط دوستانه مثبتی ایجاد می کنند و تجربه پذیرش از جانب همسالان خود را خواهند داشت (Ladd & Pettit, 2002). در مقابل روابط منفی والدین – فرزند با تجربیات منفی با همسالان همبستگی دارد (e.g., MacKinnon Lewis, Rabiner, & Starnes, 1999). با این وجود، اطلاعاتی کمی وجود دارد که آیا تعاملات خانوادگی می تواند به بهبود عملکرد همسالان در کودکان دارای محدودیت عملکردی که آن ها را در بالاترین ریسک طرد شدن از جانب همسالان قرار می دهد، کمک کند. هدف از این مطالعه بررسی این است که چطور و چگونه تعاملات حل مسئله در خانواده با تطبیق همسالان برای دو گروه از کودکانی که اغلب طرد شدن از همسالان را تجربه کرده اند، کودکان دارای معلولیت ذهنی و کودکان دارای اختلال یادگیری خاص، ارتباط دارد.
طرد شدن اجتماعی توسط همسالان یک مشکل عمده برای بهبود تعامل صحیح کودکان با کم توانی ذهنی و کودکان دارای اختلال یادگیری در مدارس و مجموعه های تفریحی است (Estell et al., 2008; Son, Parish, & Peterson, 2012). در کودکان با کم توانی ذهنی، محدودیت های عملکردی آن ها در جامعه و مهارت رابطه با همسالان تعامل مثبت با دوستان را محدود می کند (Kasari,2016). برای مثال کودکان دارای کم توانی ذهنی رفتارهای اجتماعی ناکارآمد و جدا سازان های را در سال های قبل از مدرسه نشان می دهند (Guralnick, 1999). همچنین کودکان در سنین ابتدایی با کم توانی ذهنی دارای اشتباهات حیاتی در درک واکنش به شرایط مشکلات متقابل هستند (Leffert, Siperstein, & Widaman, 2010). تحقیقات در زمینه کودکان دارای ناتوانی یادگیری نیز طیف گسترده ای از نقص مهارتی را نشان میدهد که مانع حل مشکلات اجتماعی و مشارکت موثر با همسالان می شود (Wiener, 2004). مانند کودکان دارای کم توانی ذهنی، این محدودیت ها هم شامل اشتباهات شناختی – اجتماعی مانند سوء تفاهم در رفتارهای اجتماعی و ناتوانی در شناخت تبعات رفتارهای خود است (Fink,Begeer, Peterson, Slaughter, & de Rosnay, 2015) و هم مشکلات روابط اجتماعی مانند مشکلات ایجاد مکالمه ارتباط شفاف و قابل‌درک است (McCabe & Meller,2004). علاوه بر محدودیت های عملکردی، کودکان دارای ناتوانی یادگیری اغلب رفتارهای افراط گونه و مهارت تنظیم احساساتی ضعیفی به شکل رفتارهای مخرب و تهاجمی نشان می دهند که موجب طرد همسالان می شود (Metsala, Galway, Ishaik, & Barton, 2017). کمک به این کودکان در کسب موفقیت اجتماعی حائز اهمیت است چون مهارت های اجتماعی به اندازه مهارت های شناختی برای تاثیر بر مطلوب بودن زندگی و تعادل افراد دارای معلولیت مهم هستند (Kasari, 2016). رفتارهای اجتماعی درست ارتباط زیادی با تعدیل رفتار کودکان هم سن و سال طی دوران ابتدایی دارد چون روابط دوستانه در این زمان به طور فزایندهای پیچیده می شود (Coie, Dodge, & Kupersmidt, 1990). طی این دوره رشد، کودکان آگاهی بیشتری از تفکر و احساس همسالان خود کسب می کنند که توانایی آن ها را برای ایجاد و حفظ روابط دوستانه تحت تاثیر قرار می دهد (Selman, 1980). همچنین سال های دبستان زمانی است که در آن تعداد انتخاب دوستان نزدیک به طور پیوسته افزایش می یابد (Epstein, 1986) و انتخاب های روابط دوستانه متقابل است (Schneider, 2000). با این وجود این یک دوره رشدی است که تعصبات گروهی و طرد انتخابی همسالان افزایش می یابد، که می تواند تردید در مورد پذیرش همتایان را تشدید کند (Adler & Adler, 1995). در کودکان دارای ناتوانی ذهنی و ناتوانی یادگیری، تاخیر رشد در کسب رفتارهای اجتماعی مشارکتی و سالم نیازمند پذیرش دوستان است که احتمالاً طی اختلال و یا رفتارهای افراطی آن ها را در معرض خطر نادیده گرفته شدن یا طرد شدن توسط دوستان خود در طول سال های دبستان یا پس از آن قرار می دهد.
مطالب پیشنهادی:
ABSTRACT Family-peer linkages for children with intellectual disability and children with learning disabilities
Family interactions are potential contexts for children with intellectual and learning disabilities to develop skillful social behaviors needed to relate effectively with peers. This study examined problem solving interactions within families of elementary school-age children (7–11 years) with intellectual disability (n = 37), specific learning disabilities (n = 48), and without disabilities (n = 22). After accounting for group differences in children’s behaviors and peer acceptance, across all groups, mothers’ behaviors that encouraged egalitarian problem solving predicted more engaged and skillful problem solving by the children. However, mothers’ controlling, directive behaviors predicted fewer of these behaviors by the children. Fathers’ behaviors had mixed associations with the children’s actions, possibly because they were reactive to children’s unengaged and negative behaviors. For the children, greater involvement, more facilitative behaviors, and less negativity with their families were associated with greater acceptance from their peers, supporting family-peer linkages for children at risk for peer rejection.
Introduction
Interactions among family members can prepare children for interpersonal functioning outside of the family, including relationships with peers (Ladd & Pettit, 2002). Extensive research on parenting practices indicates that when parents display warmth, engagement, and support for the child’s autonomy, the children are more likely to develop positive friendships and experience acceptance from their peers (Ladd & Pettit, 2002). In contrast, negative parent-child interactions are associated with children’s negative peer experiences (e.g., MacKinnonLewis, Rabiner, & Starnes, 1999). However, relatively little is known about whether family interactions can help to improve peer functioning for children who have functional limitations that place them at high risk for peer rejection. The purpose of the present study is to investigate whether and how family problem-solving interactions are associated with peer adjustment for two groups of children who often experience peer rejection; children with intellectual disability, and children with specific learning disabilities.
Social rejection by peers is a critical problem for promoting the full integration of children with intellectual disability and children with learning disabilities in school and recreational settings (Estell et al., 2008; Son, Parish, & Peterson, 2012). For children with intellectual disability, their functional limitations in social communication and peer relationship skills constrain positive engagement with peers (Kasari, 2016). For example, children with intellectual disability display ineffective and isolating social play behaviors as early as pre-school (Guralnick, 1999). Later, elementary school-age children with intellectual disability make critical errors in understanding and responding to peer problem situations (Leffert, Siperstein, & Widaman, 2010). Research on children with learning disabilities also has identified a wide array of social skills deficits that impede social problem solving and effective engagement with peers (Wiener, 2004). Similar to children with intellectual disability, these limitations include both social-cognitive errors such as misunderstanding social behaviors and failure to recognize the consequences of their own actions (Fink, Begeer, Peterson, Slaughter, & de Rosnay, 2015), and social communication problems such as difficulties generating conversation and communicating clearly enough to be understood (McCabe & Meller, 2004). In addition to functional limitations, children with learning disabilities often display behavioral excesses and poor emotional regulation skills in the form of disruptive and aggressive behaviors that alienate peers (Metsala, Galway, Ishaik, & Barton, 2017). It is important to help these children succeed socially because social skills are as important as cognitive skills for influencing the well-being and adjustment of people with disabilities (Kasari, 2016).
Competent social behaviors are particularly relevant for children’s peer adjustment during elementary school because peer relationships become increasingly complex at this time (Coie, Dodge, & Kupersmidt, 1990). During this developmental period, children become more aware of the thoughts and feelings of their peers, which affects their ability to create and maintain friendships (Selman, 1980). The elementary school years are also a time when the number of close friend selections increases steadily (Epstein, 1986), and friendship choices are more likely to be reciprocated (Schneider, 2000). However, this is also a developmental period of heightened intergroup biases and selective peer rejection, which can exacerbate insecurities about peer acceptance (Adler & Adler, 1995). For children with intellectual disability and learning disabilities, developmental delays in acquiring the cooperative and competent social behaviors needed for reciprocal friendships, possibly along with disruptiveness or aggression, put them at risk for neglect or rejection by their peers during and beyond the elementary school-age years.
- مقاله درمورد رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی
- تعاملات خانوادگی برای کودکان دارای معلولیت ذهنی و یادگیری جهت توسعه رفتارهای اجتماعی
- پیوندهای خانواده دوستانه برای کودکان دارای معلولیت و کودکان دارای معلولیت یادگیری
- پروژه دانشجویی رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی
- ارتباطات خانوادگی برای کودکان معلول ذهنی و یادگیری
- پایان نامه در مورد رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی
- تحقیق درباره رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی
- مقاله دانشجویی رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی
- رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی در قالب پايان‌نامه
- پروپوزال در مورد رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی
- گزارش سمینار در مورد رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی
- گزارش کارورزی درباره رابطه خانوادگی برای کودکان دارای اختلال یادگیری و کم توانی ذهنی