اهداف / فرضیه
در حالی که استفاده از پمپ انسولین در کودکان به طور چشمگیری گسترش یافته است، اما هنوز تفاوت قابل توجهی در ارتباط با استفاده از تکنولوژی پمپ انسولین وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تفاوت ها در کنترل متابولیک و استفاده از پمپ در افراد جوان مبتلا به دیابت نوع 1 با استفاده از داده های جمع آوری شده در سه مرکز ثبت چندگانه شده است.
مواد و روش ها
داده های مربوط به سال های 2011 و 2012 از 54410 کودک و جوان از طریق دفاتر ثبت پیگیری آینده نگر دیابت (DPV; n=26,198)، تبادل T1D (T1DX; n=13,755) و حسابرسی ملی دیابت کودکان (NPDA; n=14,457) جمع آوری گردید. روش تزریق انسولین بر اساس سن، جنس و وضعیت اقلیت نژادی و اثر استفاده از پمپ بر سطوح HbA1c مقایسه شد.
نتایج
میانگین کلی سطوح HbA1c در NPDA (8.9±1.6% [74±17.5 mmol/mol]) نسبت به DPV (8.0±1.6% [64±17.0 mmol/mol], p<0.001) و T1DX (8.3±1.4% [68±15.4 mmol/mol ،p<0.001) بالاتر بود. برعکس استفاده از پمپ در NPDA (14%) نسبت به DPV (41% ، p<0.001) و T1DX (47% ، p<0.001) بسیار پایین تر بود. در یک آنالیز اشتراکی بین مراکز، استفاده از پمپ با میانگین پایین تر HbA1c (پمپ:8.0±1.2% [64±13.3 mmol/mol] بر خلاف تزریق: 8.5±1.7% [69±18.7 mmol/mol], p<0.001) همراه بود. در هر سه مرکز ثبت افرادی که در اقلیت های نژادی بودند به احتمال کمتری توسط پمپ تحت درمان قرار گرفته بودند (p<0.001) و پسران در مقایسه با دختران کمتر توسط پمپ مورد درمان قرار گرفته بودند (p<0.001).
نتیجه گیری /تفسیر
با وجود ویژگی های بالینی مشابه و نسبت شرکت کنندگان اقلیت های نژادی، تفاوت اساسی در کنترل متابولیک در میان کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 در میان سه مرکز بزرگ ثبت اطلاعات مربوط به کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 وجود داشت که به نظر می رسد قسمتی از آن ناشی از فراوانی درمان با پمپ انسولین است.