فرآیند بودجه بندی سرمایه با کاربرد منطق فازی (Fuzzy Logic) در تعیین هزینه سرمایه

فرآیند بودجه بندی سرمایه بر اساس تکنیک کاهش گردش نقدی در آینده از ارزش فعلی خالص است که به موجب آن بر روند تخفیف با استفاده از نرخ تخفیف دارد. معمولا، نرخ تخفیف در فرآیند بودجه ریزی سرمایه از طریق هزینه سرمایه ارائه می شود. تعیین هزینه سرمایه عمدتا به ساختار سرمایه بستگی دارد، اما از آنجایی که فرآیند بودجه بندی سرمایه به دوره طولانی مدت منجر مي شود، اين امر بيانگر عدم قطعیت و ابهام است. درک ذهنیتی، تفکر، قضاوت و تصمیم گیری از جمله حجم زیاد داده مبهم پیش بینی شده، اغلب تنها توسط متغیرهای زبان شناختی توسط مدیریت بیان می شود و این موضوع ویژگی اصلی فرایند بودجه بندی سرمایه به ویژه در تعیین هزینه سرمایه از طریق دوره طولانی مدت است. هدف اصلی این مقاله ارائه استفاده از منطق فازی در فرآیند تعیین هزینه سرمایه و تهیه رویکرد جایگزین در ارزیابی هزینه سرمایه در حضور ابهام است. ادغام و پیاده سازی متغیرهای زبان شناختی، یعنی اطلاعات کیفی در تعیین هزینه سرمایه با استفاده از اعداد مبهم و فازی در فرآیند بودجه بندی سرمایه، مورد بحث قرار می گیرد. ما به واسطه تدوین سیستم فازی و استفاده از اعداد فازی و مبهم یک فرآیند و روش را برای استفاده از اعداد فازی در فرآیند تعیین هزینه سرمایه پیشنهاد می کنیم. ما روش های ارائه شده را بررسی می کنیم و ایده های جدیدی را پیشنهاد می دهیم که می تواند تحقیق بیشتر و اجرای منطق فازی را در فرآیند بودجه بندی سرمایه بهبود بخشد.

فرایند بودجه بندی سرمایه شامل تصمیمات بلند مدت مالی توسط مدیریت با هدف به حداکثر رساندن ثروت مالک است. پیچیدگی فرآیند از طریق تمامی تصمیمات ضروری آشکار می گردد که مدیریت بایستی اتخاذ نماید برای مثال تصمیم برای گزینه سرمایه گذاری بهینه، تصمیم برای ساختار سرمایه، پذیرش ریسک و پاداش – رابطه جایگزینی سود و غیره ، از دوره طولانی مدت سرمایه گذاری، از مقادیر مورد نیاز بالا اعتبارات مالی ضروری برای شروع و تحقق سرمایه گذاری و ریسک و عدم قطعیتی که بایستی درک گردد. نظر به این که تعدادی از تصمیمات و پیش بینی ها نظیر فروش های آینده، هزینه ها، هزینه سرمایه و غیره که مدیریت در زمان حال اتخاذ می نماید ، به سودآوری آینده مرتبط هستند، آن به پرسش های دقت، صحت و قابل اعمال بودن متغیرهای آینده پیش بینی شده می پردازد که تاثیر مستقیم یا غیر مستقیم بر سودآوری سرمایه گذاری دارند . یکی از مهمترین تصمیماتی که مدیریت در بودجه ریزی سرمایه بایستی اتخاذ نماید، تعیین ساختار سرمایه می باشد چون دارای تاثیر مستقیم بر هزینه سرمایه و سودآوری سرمایه گذاری بود. حتی زمانی که ساختار سرمایه توسط مدیریت مشخص می گردد ، این ساختار سبب پرسش روش محاسبه و تعیین هزینه سرمایه می گردد. بطور عادی ، مدیران در حال کار مدیریت از هزینه میانگین وزن دار WACC سرمایه برای برآورد هزینه سرمایه در زمانی استفاده می کنند که شرکت سرمایه را از منابع مختلف ترقی می بخشد اما وقتی شرکت در حال تامین اعتبار برای سرمایه گذاری یک منبع می باشد ، سپس بطور معمول مدیریت بسته به منابع مالی هزینه سرمایه گذاری مدل بدهی برای بدهی کوپنی ، مدل گوردون، CAMP و غیره از دیگر روش ها استفاده می کند . اما علی رغم این روش های پذیرفته شده جهانی برای تعیین هزینه سرمایه در بازار های کوچک و توسعه نیافته و حتی در بازار های توسعه یافته ، بعضی مواقع مدیران نمی توانند به طور دقیق هزینه سرمایه را محاسبه کنند و معمولا تقریبی از ارزش هزینه سرمایه را بر اساس درک ذهنیتی اشا ، تفکر و قضاوت مطرح می سازند. فرآیند تعیین هزینه سرمایه شامل مقدار قابل توجهی از عدم قطعیت و ریسک می باشد و تا حد زیادی مورد تایید می باشد که مردم یک سری موقعیت ها و محیط یکسان را درک نمی کنند و در روشی یکسان رفتار نکرده و واکنش نشان نمی دهند – این همان جایی است که منحصر به فرد بودن و فردیت هر فرد بروز می کند. ذهنیت یک فاکتور کلیدی برآورد ریسک می باشد. خواه مشکل بر حسب بهره ها یا سود های بالقوه فهمیده می شود یا نه، به عنوان محاسبه ریاضی ساده مشکل برآورد نخواهد شد اما مانند ترس ذهنیتی اغلب به عواقب نتایج لینک شده اند. مرنا و التانی 2005 صفحات 25 تا 26 . در تعدادی از رخداد ها به دلیل مبهم بودن و دانش ناقص در مورد متغیرهای مختلف که بر هزینه سرمایه گذاری تاثیر می گذارند ، مدیران متمایل هستند تا هزینه سرمایه را از طریق متغیرهای زبان شناختی برآورد کنند. مفهوم منطق مبهم ، کار مدل سازی متغیرهای زبانشناختی و مبهم بودن را میسر می سازد که از زبان بلند می شوند و برای بار اول در سال 1965 بر طبق تئوری مجموعه های مبهم توسط لطفی عسگرزاده معرفی گردید. مک نیلی و ترو به بازنگری متغیرهای زبان شناختی و تعارف مدل سازی اشان می پردازند که تعدادی از مفاهیم از طریق کلمات بجای ریاضیات بهتر تعریف می گردند و منطق مبهم و بیان اش در مجموعه های مبهم یک قاعده را فراهم می کنند که می توانند مدل های واقعیت بهتر را بسازند. در واقع ، منطق مبهم امروزی و اعداد مبهم شاید یکی از سودمندترین روش ها برای تعیین کمیت ایده بیان شده یک نفر از طریق کلمات و برای مثال از طریق متغیرهای زبان شناختی هستند. عیب اصلی برای بکارگیری گسترده تر این روش جایگزین در فرآیند تعیین هزینه سرمایه ، نبود مهارت های کافی و نبود مزیت هایی می باشد که این روش فراهم می کند . این هدف اصلی مقاله حاضر در واقع اثبات استفاده از منطق مبهم در تعیین هزینه سرمایه و نشان دادن احتمالات اش برای روش های تصمیم گیری جایگزین در فرآیند بودجه ریزی سرمایه می باشد. هدف ثانویه این کار به تحلیل نقش و اهمیت فرآیند تعیین هزینه سرمایه مربوط می گردد و بر احتمالات تاثیر می گذارد و کمک می کند که بکارگیری منطق مبهم در ان فراهم می گردد و همچنین در درک بهتر و کاربرد بیشتر در شیوه کسب و کار نقش دارد. کار از مطالب علمی و حرفه ای استخراج می گردد که هزینه سرمایه و همچنین بودجه بندی سرمایه را بررسی می کند. بخش اول به جنبه های روش شناختی منطق فازی می پردازد، بخش دوم تجزیه و تحلیل عمیق آن را ارائه می دهد، بخش سوم یک تحلیل از منطق فازی و بودجه بندی سرمایه را ارائه می دهد، در حالی که نتیجه گیری کار در بخش چهارم به پایان می رسد، بینش های ارزشمندی را برای توسعه بیشتر این زمینه فراهم می کند.