حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی
15,200 تومانشناسه فایل: 6454
چکیده
نارکولپسی یک بیماری نورولوژیک بوده که علائم آن شامل خواب آلودگی بیش از حد در طول روز، کاتاپلکسی (cataplexy، در واقع حالتی از ازبین رفتن تن عضلانی در اثر بروز هیجان شدید است، در واقع فرد در این حالت غش می کند)، توهم خواب آلودگی (توهم هیپنوگرافی)، بی حالی (فلج خواب) و الگوی آشفته خواب شبانه میباشد.
این بیماری بعد از از بین رفتن نورون های تولید کننده hypocretin (orexin) در هیپوتالاموس جانبی ایجاد می شود. به علت ارتباط این بیماری با مارکر ژنتیکی DQB1∗06:02 مدت زیادی است که مبنای اتوایمنی برای این بیماری در نظر می گیرند. و البته مطالعات اخیر نیز این فرضیه را تایید می کند. نارکولپسی با کمبود هیپوکرتین (hypocretin) با پلی مورفیسم در آنتی ژن های لکوسیت انسانی (HLA) و رسپتور سلول T (TCR) مرتبط است و نشانگر اینست که (در پاسخ های اتوایمیون)، برهم کنش مولکول های HLA بیان کننده پپتید خاصی از نورون های تولید کننده هیپوکرتین با مولکول TCR منجر به القای پاسخ های خودایمنی و نهایتا نارکولپسی می شود. این مفهوم پس از افزایش شیوع نارکولپسی در کودکان طی سال 2010 ، پس از پاندمیک شدن H1N1 در سال 2009 در چین و واکسیناسیون با Pandemrix ( ادجوانت واکسن H1N1)، در اسکاندیناوی، پذیرفته شد. بررسی مورد های مبتلا به نارکولپسی بعد از ابتلا به عفونت آنفلوانزا H1N1 A نشان می دهد که فرایندهایی مانند تقلید مولکولی یا فعال سازی اطرافیان (Bystander Activation) در بروز بیماری بسیار موثر است.
مقدمه مقاله
نارکولپسی با کاهش هیپوکرتین یک بیماری رایج خواب بوده که تقریبا 0.02% از جمعیت دنیا به آن مبتلا هستند و باعث بروز ناتوانی در 24% افراد مبتلا میشود. از جمله مشکلات این بیماری، بی خوابی طولانی در طول روز و الگوی خواب و بیداری غیرطبیعی است. این بیماران همچنین از کاتاپلکسی یا از دست رفتن ناگهانی تن ماهیچه ای به علت بروز هیجانات ناگهانی مثل خنده رنج می برند که از جمله مولفه های خواب با حرکت سریع چشم (REM) در نظر گرفته می شود و نهایتا این حالات منجر به مزاحمت در روند بیداری و توهم و خواب آلودگی(شبه رویا) و خواب ناگهانی و کاتاپلکسی میشود. همه افراد مبتلا به نارکولپسی دچار خواب آلودگی مزمن هستند، اما شدت آن در طول روز و بین افراد مختلف است. این خواب آلودگی مهمترین مشکل افراد مبتلا در طول ساعات فعالیت روزانه است که اغلب به صورت موقتی با یک چرت مختصر و کوتاه برطرف میشود. در نتیجه خواب آلودگی، بیماران ممکن است دچار عدم تمرکز، حافظه ضعیف، تاری دید، دوبینی و عدم هوشیاری در رفتارهای اتوماتیک مانند رانندگی نیز گردند.
ABSTRACT Narcolepsy as an Immune-Mediated Disease
Narcolepsy is a neurological disorder characterized by excessive daytime sleepiness, cataplexy, hypnagogic hallucinations, sleep paralysis, and disturbed nocturnal sleep patterns. This disease is secondary to the specific loss of hypothalamic hypocretin (orexin)-producing neurons in the lateral hypothalamus. An autoimmune basis for the disease has long been suspected based on its strong association with the genetic marker DQB1*06:02, and current studies greatly support this hypothesis. Narcolepsy with hypocretin deficiency is associated with human leukocyte antigen (HLA) and T cell receptor (TCR) polymorphisms, suggesting that an autoimmune process targets a peptide unique to hypocretin-producing neurons via specific HLA-peptide-TCR interactions. This concept has gained a lot of notoriety after the increase of childhood narcolepsy in 2010 following the 2009 H1N1 pandemic (pH1N1) in China and vaccination with Pandemrix, an adjuvanted H1N1 vaccine that was used in Scandinavia. The surge of narcolepsy cases subsequent to influenza A H1N1 infection and H1N1 vaccination suggests that processes such as molecular mimicry or bystander activation might be crucial for disease development.
Introduction
Narcolepsy with hypocretin deficiency is a common sleep disorder that affects approximately 0.02% of the population worldwide and causes disability in 24% of the affected subjects. It is clinically characterized by excessive daytime sleepiness and abnormal sleep-wake patterns. These patients also suffer from cataplexy, a sudden loss of muscle tone triggered by strong emotions such as laughter, and are considered to be fragments of Rapid Eye Movement (REM) sleep that intrude into wakefulness, such as hypnagogic (dream-like) hallucinations as they drift off to sleep, as well as cataplexy (sudden loss of muscle tone triggered by strong emotions). All narcoleptic subjects present chronic sleepiness, but the intensity varies across the day and between individuals. This sleepiness is most troublesome during periods of inactivity, though it is often improved temporarily by a brief nap. As a consequence of sleepiness, patients may report inattention, poor memory, blurry vision, diplopia, and automatic behaviors such as driving without awareness [1–3].
- مقاله درمورد حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی
- نارکولپسی به عنوان یک بیماری منتقل شده توسط ایمون
- نارکولپسی (حمله خواب) به عنوان یک بیماری ایمیونالوجیک
- پروژه دانشجویی حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی
- حمله خواب به عنوان بیماری منتقل شده توسط ایمنی
- پایان نامه در مورد حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی
- تحقیق درباره حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی
- مقاله دانشجویی حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی
- حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی در قالب پايان‌نامه
- پروپوزال در مورد حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی
- گزارش سمینار در مورد حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی
- گزارش کارورزی درباره حمله خواب (نارکولپسی) به عنوان بیماری با واسطه سیستم ایمنی