با توجه به نگرشات كليشه اي، فرهنگي مردان نسبت به زنان در زمينه روابط جنسي علاقه مند تر هستند، احتمال اينكه زنان فعاليت جنسي را محدود سازند بيشتر است. در اين مقاله، به كار صاحب نظرانی كه در حمايت از اين مسئله بحث كرده اند اشاره مي كنيم و به بررسي اطلاعات مصاحبه اي و ارتباطي كه اين موضوع مورد و بحث را مورد حمايت قرار مي دهند مي پردازيم. در پايان، به دو آزمايش تجربي از اين فرضيه رجوع مي كنيم.
در اين آزمايشات، كه در سال 1978 و 1982 انجام شد، حد معمول علاقه هم پيمانان مرد و زن با يكي از سه تقاضا با معشوقه احتمالي برخورد مي كند: امشب بريم بيرون؟ يا به آپارتمانم مي آیي؟ يا من همبستر ميشي؟ اكثر مردان مايلند بازني كه به آنها نزديك شده است يك رابطه نامشروع جنسي داشته باشند. زنان اينگونه نيستند. هيچ زني موافق با يك رابطه نامشروع جنسي نمي باشد. بسياري از دلايل احتمالي براي اين تفاوت هاي جنسي اشاره شده مورد بحث قرار گرفته اند.
اين مطالعات در سالهای 1978 و 1982 صورت گرفتند. از زماني كه چگونگي تهديد ايدز در مبتلا كردن مردان و زناني كه مايل به ملاقات هم، رفتن به آپارتمان، يا در شرايط غير منتظره جنسي قرار گرفتن دنبال شد، اين مسئله اهميت يافت.