استفاده از تیر I شکل در اتصالات ستون های جعبه ای (IB_BC) در ساختارهای قاب فولادی مقاوم در برابر لنگر (شکل 1) به دلیل خصوصیات ذاتی مقاومت در حال افزایش سختی است در هنگامی که تحت بارگذاری های چندجانبه قرار میگیرد (1). پارامترهای اثرگذار بر عملکرد اتصال عبارتند از: نوع و اندازه سخت کننده ها، اندازه ستون، لاغری تیر و اجزای ستون، تنش های پسماند مواد جوشکاری. هرکدام یا ترکیبی از این پارامترها به صورت قابل توجهی قادر به تغییر رفتار و عملکرد اتصالات هستند (2).
White and Fang (3) Chen and Lin (4) اثرات هر دو سخت کننده های داخلی و خارجی بر رفتار اتصالات IB_BC مورد مطالعه قرار دادند. آنها نتیجه گرفتند که این اتصالات با سخت کننده های مثلثی دارای صلبیت کمتری هستند در حالیکه اتصالات با سخت کننده های جانبی به صورت قابل توجهی ظرفیت چرخش- لنگر بالاتری را ارائه میدهند. (2) 15 اتصال متفاوت IB_BC با سخت کننده های متعدد مورد مطالعه قرار دادند و توزیع تنش در جان ستون جعبه ای و بال تیرآهن I شکل را مورد بررسی قرار دادند.
در میان این اتصالات ارزیابی شده، اتصالات با سخت کننده های جانبی شکل پذیری بیشتری را ارائه دادند. Ghobadi et al. (5) عملکرد اتصالات تقویت شده با سخت کننده های جانبی را بررسی کرد. نتایج نشان دهنده بهبود در شکل پذیری این اتصال بوده و انتشار ترک را در ناحیه اتصال از بین میبرد. راهنمای طراحی براساس آزمایشات کامل مقیاس و آنالیزهای اجزا محدود ارائه شد. نتایج مشخص کرد که اتصالات با سخت کننده های کافی معیار طراحی لرزه ای اصلی را ارضا میکنند و مقاومت کافی، سختی و ظرفیت دوران را فراهم میکنند (6 و 7).
مزیت های استفاده از سخت کننده های جانبی هم چنین توسط Shin et al. (8) و Kang et al. (9) روی ستون های جدولی پرشده با بتن (CFT) متصل به تیرهای I شکل مورد مطالعه قرار گرفت. اکثر آزمایشات بر روی اتصالات CFT با سخت کننده های جانبی انجام شد و پسماند پایدار و شکل پذیری کافی را نشان داد.
هدف از این پژوهش ساختن مطالعات قبلی و بررسی توزیع تنش و کرنش و مکانیزم انتقال بار در سخت کننده های اتصالات IB-BC تحت بارگذاری چرخه ای توسط متغیرهای اتصال بحرانی متعدد هست به منظور بهینه سازی جزئیات اتصالات و کنترل عملکرد چرخ های آنها میباشد. بنابراین، یک مدل اجزا محدود سه بعدی غیرخطی به منظور مدل و شبیهسازی عملکرد این اتصال مورد استفاده قرار گرفت. این پژوهش به طور ویژه بر موارد زیر تمرکز دارد: (1) اتصالات با و بدون سخت کننده های ستون؛ (2) تغییر ضخامت بال ستون؛ (3) تغییر سخت کننده بال بالایی تیرآهن؛ و (4) تغییر سخت کننده جانبی.