ایجاد Tسلهای تنظیمی
سلولهای Treg، ایمنی در برابر یک طیف متنوعی از آنتی ژنها، از جمله، آنتی ژنهای خودی، آنتی ژنهای مشتق از باکتریهای هم غذا، و آلرژن های محیطی را افزایش میدهند (1). سلولهای Treg نمو یافته در تیموس، سلولهای (Treg (tTreg مشتق از تیموس نامیده میشوند. سلولهای Treg توسط بیان یک فاکتور رونویسی Foxp3 مشخص میشوند که نقشهای مهمی را در تمایز، حفظ، و عملکرد سلولهای Treg بازی میکند (5-2). کمبود (نقص) Foxp3 در انسانها و موش منجر به فقدان سلولهای Treg میشود و منجر به نمو بیماریهای التهابی سیستماتیک شدید که ناشی از خود ایمنی هستند، کولیت ها و آلرژیها می شود (8-6). در سلولهای Treg، نشان داده شده است که Foxp3 توسط سیگنالهای رسپتور Tسل (TCR) بعداز شناسایی کمپلکسهای MHC آنتی ژن خودی موجود روی سلولهای ارائه کننده ای آنتی ژن تیموسی (APCs) با تمایل نسبتا بالا القا می شود. بنابراین، سلولهای tTreg یک فهرست TCR با یک بایاس برای خودشان نشان میدهند و به ویژه در پیشگیری از خود ایمنی دارای اهمیت هستند (9،10).
دومین مسیر برای تولید Treg، تمایز از سلولهای T CD4+ نابالغ در محیط به محض دریافت تحریک آنتی ژن با یک ترکیب مناسب از سایتوکاینها، از جمله IL-2 و فاکتور رشد تغییر شکل دهندهی (TGF) بتا میباشد. سلولهای Treg Foxp3 تولید شده در این مسیر، زمانی که در محیط in vitro تولید میشوند، Treg القایی نامیده میشوند و زمانی که در محیط in vivo تولید میشوند، سلولهای Treg (p Treg) القایی محیطی، نامیده می شوند. اگرچه سلولهای pTreg تنها شامل یک درصد کوچکی از سلولهای Treg هستند، اما این زیر مجموعه به شدت در اندامهای خاصی، از جمله روده و جفت غنی است. از این رو، به نظر میرسد که سلولهای p Treg به ویژه در برقراری یک مقاومت در برابر باکتریهای هم غذا، غذاها، آلرژنها و رویان در یک مادر باردار دارای اهمیت باشند (19-11). نشان داده شده است که هر دو زیر مجموعه ای سلول Treg همراه با هم هومئوستازی ایمنی را حفظ میکنند (20). در این مقاله مروری، ما مکانیسمهای مولکولی که تمایز و حفظ iTreg و pTreg را کنترل میکنند و کاربردهای بالینی iTreg در پیوند عضو و درمان بیماریهای ایمونولوژیک توصیف کرده ایم.