غلات گروهی از گیاهان کشت شده ای می باشد که از نظر گیاه شناسی به خانواده گرامینه تعلق دارند . دانه های غلات برای تغذیه انسان و حیوان مطلوب بوده و البته این به دلیل وفور ترکیب آنها می باشد . دانه های غذایی غلات به حدود 10 گونه گیاهی تعلق دارند . سه گونه که امروزه ، بیشترین مصرف را به خود اختصاص داده اند عبارتند از : گندم ، ذرت ، جو . امروزه بایستی به گونه های فوق ، غلاتی را نیز اضافه نمود که اهمیت ثانویه دارند البته در اروپا این غلات از اهمیت پائین تری برخوردار هستند جو دو سر ، سور گرم که محصولی مخلوط شده از گندم و جو دو سر می باشد ، تفاوت هایی را از نظر ترکیب ، بین دانه غلات نشان می دهد ، که همگی نشاسته دار بوده و تعدادی دیگر از دانه ها ، سرشار از پروتئین ها و روغن می باشند که کیفیت پروتئین ها ارتباط نزدیک با موارد مصرفی آنها دارد .
آرد های حاصل از غلات ، علاوه بر داشتن نشاسته ، دارای ذخایر پروتئینی می باشد که در آب غیر قابل حل هستند . در گندم ، این پروتئین ها به دو خانواده گلیادینها و گلوتنینها تعلق دارند که در هیچ جای دیگری آنها را نمی توان یافت ، زمانی که آنها در نسبت ها به مناسبی وجود داشته باشند . امکان به وجود آمدن خمیری را خواهند داد که هم قابلیت کشش به دلیل ویژگی پروتئین گلیادین و هم خاصیت ارتجاعی یا الاستیک ( elastic ) به واسطه وجود گلوتنین خواهد داشت که نتیجتاً نان را خواهند ساخت .
تنها فقط دو نمونه از غلات به خوبی خود را با نان پذی مدرن و پیشرفته امروزی وفق می دهند : یکی گندم نرم و دیگری جو . هیبرید هایی از این دو گونه به دست آمده اند علاوه بر این گندم سخت برای ساختن فراورده های خمیری مانند ماکارونی ،ا سپاگتی بسیار مناسب می باشد آنها امروزه موارد مصرف زیادی پیدا کردند به هر حال معمول ترین مصرف غلات در پخت و پز به صورت دانه غلات و یا آرد آنها به شکل نشاسته ( آرد ذرت حاصل از ذرت ) و یا به عنوان سمولینا و غیره می باشد . در کشور های توسعه یافته ، مصرف بسیار زیادگندم و خصوصاً ذرت برای تغذیه دام ها ، صورت گرفته است .