هدف: هدف از این مطالعه، برآورد پس انداز محیطی و پس اندازهای مربوط به سفر، ناشی از استفاده از تله مدیسین برای مشاوره تخصصی بیمار سرپایی با یک برنامه تله مدیسین دانشگاهی است.
روش ها: این مطالعه به منظور آنالیز پیش آگهی پایگاه داده مشاوره تله مدیسین در سیستم بهداشتی دانشگاه کالیفرنیا دیویس ( UCDHS) از ماه جولای 1996 تا دسامبر 2013، انجام شد. فاصله سفر و زمان سفر بین خانه بیمار، کلینیک تله مدیسین و کلینیک شخصی UCDHS ارزیابی شد. محاسبه صرفه جویی در هزینه سفر و اثرات زیست محیطی با تعیین تفاوت های موجود در میزان بازپرداخت مسافت و انتشار گازها بین افرادی که ملاقات های تله مدیسین داشتند و افرادی که به محل اصلی فعالیت مراجعه کرده بودند، ضروری بود.
نتایج: برای در مجموع 11،281 بيمار، 19،246 مشاوره انجام شد. بازدیدهای انجام شده از طریق تله مدیسین باعث صرفه جویی در فاصله کل سفر به میزان 5،345،602 مایل شد، صرفه جویی در زمان کل سفر به میزان 4708891 دقیقه یا 8،96 سال و صرفه جویی در هزینه کل سفر به میزان 2،882،056 دلار بود. متوسط پس انداز فاصله سفر رفت و برگشت 278 مایل، متوسط صرفه جویی در زمان سفر 245 دقیقه، و صرفه جویی در هزینه به طور متوسط 156 دلار بود. مشاوره تله مدیسین منجر به کاهش انتشار کل گازهای گلخانه ای به میزان 1969 تن CO2، 50 تن CO، 7/3 تن NOx و 5/5 تن ترکیبات آلی فرار شد.
نتیجه گیری: اين مطالعه نشان دهنده تأثير مثبت یک برنامه تله مديسين سرپايي نظام سلامت بر زمان سفر، هزينه سفر بيمار و آلاينده هاي محيط زيست مي باشد.