آژانسهای اتوبوسرانی بهمنظور افزایش رقابتپذیری با سایر روشهای سفر مثل اتومبیل سواری، باید کیفیت خدمات خود را برای جذب افراد بیشتر بهبود بخشند. اطلاع رسانی در مورد زمان ورود اتوبوس، حملونقل عمومی را جذابتر میکند (1). زمان سفر با اتوبوس بین دو نقطه شامل دو بخش است: زمان سفر با اتوبوس در قسمتهای بین هر دو ایستگاه، و زمان توقف اتوبوس در ایستگاههای اتوبوس. این مقاله عمدتاً بر روش پیشبینی زمان توقف اتوبوس تمرکز دارد.
زمان توقف اتوبوس از سه بخش تشکیل شده است: باز کردن در اتوبوس، سوار شدن و پیاده شدن مسافران، بسته شدن در اتوبوس (2). زمان توقف اتوبوس تحت تأثیر عوامل زیادی قرار دارد. در TCQSM (راهنمای ظرفیت حملونقل و کیفیت سرویسدهی)، عواملی که بر زمان توقف تأثیر میگذارند شامل سوار شدن مسافر و ظرفیت پیاده شدن، روش پرداخت کرایه، گردش در وسیله نقلیه و فواصل توقف میباشد (3). مدلهای پیشبینی میتوانند بین زمان توقف و این عوامل تأثیرگذار تنظیم شوند.
Martin Milkovits (4) مدل زمان توقف اتوبوس را با استفاده از دادههای محاسبه اتوماتیک مسافر، محاسبه اتوماتیک کرایه، و سیستمهای اتوماتیک موقعیتیابی وسیله نقلیه نصب شده بر روی اتوبوسهای مقامات حملونقل شیکاگو ایجاد کرد. Peng Qingyan (5) ضرایب مربوط به آبوهوا (دوره اوج یا یکنواخت) و مکان دستگاه را برای تنظیم مدل اولیه اضافه کرد. به دلیل اندازه ایستگاه BRT ، تأثیر زمان پیادهروی مسافران باید مدنظر قرار گیرد (6). علاوه براین مدلهای رگرسیون ریاضی، الگوریتمهای یادگیری ماشین نیز برای ایجاد رابطه بین زمان توقف اتوبوس و عوامل تأثیرگذار مورد استفاده قرار گرفتهاند (7،8).
بههرحال، همه این مدلها از نظر توانایی تعمیم و کاربردپذیری ضعیف هستند. زیرا ایستگاههای مختلف اتوبوس با شرایط مختلف به یک مدل پیشبینی نیاز دارند، و تعداد مسافرانی که سوار اتوبوس میشوند و تعداد مسافرانی که از اتوبوس پیاده میشوند باید پیشبینی شوند. با ظهور عصر دادههای بزرگ، رابطه بین زمان توقف اتوبوس و عوامل تأثیرگذار میتوانند نادیده گرفته شوند. چیزی که ما باید مطالعه کنیم، قوانین در حال تغییر آن است. روشهای سری زمانی در پیشبینی زمان توقف اتوبوس با استفاده از دادههای قبلی آن مورد استفاده قرار گرفتهاند (9). این مدل در مقایسه با مدلهای قبلی، میتواند عملاً بدون نیاز به تغییر بر اساس سبک اتوبوس، شکل ایستگاه و همچنین بدون نیاز به پیشبینی تعداد مسافرانی که به اتوبوس سوار و یا از آن پیاده میشوند، مورد استفاده قرار گیرد.
این مقاله عمدتاً بر تجزیهوتحلیل قوانین در حال تغییر زمان توقف اتوبوس تمرکز دارد و یک مدل دینامیکی مبتنی بر KNN را برای پیشبینی زمان توقف اتوبوس در ایستگاه مطرح میکند.