مطالعه های همه گیر شناسی مبتنی بر مشاهدات و تحقیقات ترجمانی منجر به شکل گیری پیشرفت محسوسی در بهبود درک آسیب شناسی فیزیولوژی اساسی بیماری شریان کرونی (CAD) شده است ( جعبه ی 1). برنامه های پیشگیری و درمان که بر مبنای این دانش توسعه یافته است، منجر به کاهش بیش از 50% در نرخ مرگ CAD متناسب با سن افراد در ایالات متحده بین سال های 1980 تا 2000 شده است. اما با وجود این پیشرفت ها، CAD هنوز یکی از مهم ترین علل مرگ در سراسر جهان می باشد. بیش از 900.000 نفر در ایالات متحده از انفارکتوس های میوکاردی ( حمله ی قلبی) در همین سال رنج کشیده و یا خواهند مرد.
مشابه با بیشتر بیماری های پیچیده ، ریسک فردی شکل گیری بیماری CAD بر اساس تعامل بین ژنتیک فردی و سبک زندگی مشخص می شود. مشاهده های بالینی معلق به دهه ی 1950 از این ایده پشتیبانی می کند که ریسک بیماری CAD ، موروثی می باشد. یک مطالعه بر روی بیش از 20.00 دوقلوی سوئدی نیز بعد از این یافته ها، نشان داد که افزایش خطر CAD در میان خویشاوندان نزدیک بالا می باشد و تقریبا 50% از شرایط مرگبار CAD ، وراثت پذیر می باشد. یک تحلیل دیگر که مقدار کمی وراثت پذیری این بیماری را با استفاده از روش های پویش ژنومی مشخص کرد، به صورت مشابه بیان کرد که وراثت پذیری CAD بین 40 تا 50 درصد می باشد. در یک مطالعه قلبی در فرامینگهام ، پیشینه ی بیماری قلبی در والدین و یا همزاد ها، به عنوان یکی از عوامل اصلی موثر در رخداد بیماری معرفی شد. این مطالعه های اولیه منجر به شکل گیری کاربرد ابزار ژنتیکی انسانی برای درک معماری ژنتیکی اساسی این بیماری، کشف زیست شناسی جدید مرتبط با این بیماری و تفسیر این یافته ها در عملیات بالینی شده است.
از زمانی که این موضوع آخرین مرتبه در گفتمان سال 2006 مرور شد، پیشرفت بسیار مهمی در درک عوامل ژنتیکی موثر در CAD ایجاد شده است. ارتباط ژنتیکی شناسایی شده در میان 60 متغیر ژنتیکی با ارتباط قوی با ریسک CAD اولین بار در سال 2007 گزارش شد. مطالعه های توالی ژنتیکی موجب مشخص شدن مسیر تحقیقاتی در رابطه با عوامل اساسی CAD شده است و در بعضی از نمونه ها، به صورت مستقیم منجر به شکل گیری برنامه های درمانی جدید شده است. بانک های زیستی بسیار بزرگ شامل اطلاعات ژنتیکی و بالینی منجر شده ما بتوانیم رابطه ی بین یک متغیر مشخص و گستره ی عظیمی از حالت های بیماری انسانی را ارزیابی کنیم.
در این مرور، ما موضوعات زیر را ارزیابی می کنیم : تلاش های تحقیقاتی برای درک عوامل اصلی ژنتیکی موثر در CAD ، نقش ژنتیک انسانی در تاثیر کشف داروهای CAD ، و امید ها و چالش های ادغام اطلاعات ژنتیکی در فعالیت های روتین بالینی.