مادران عزیز آیا تا به حال از خود پرسیده اید چرا ما ؟ چرا ما زنان باید نگران زندگی های خود باشیم ودائماً به فکر چاره جویی باشیم ؟ پس مردان چه ؟ آیا تنها مسئولیّت امرار معاش کافی است که آنها به مسائل دیگر زندگی فکر نکنند؟
در جواب این سوالات زن و خلقت برتري و مطرح می شود ، اگرچه در جوامع مختلف دیروز و امروز دنیا سعی شده است تا این برتری کتمان شود وزنان را به طریقی موجودات پست تری به شمار آوردن . امّا حقیقت غیرازاین است، جنس مرد از کودکی در دامان مادر تربیت وپرورش می شود ، در جوانی شخصیّتش در اثر معاشرت با همسر تکامل می یابد ، به او تکیه می کند و در پیری از حمایت او برخوردار می شود.
آناتول فرانس می گوید : « اگر زن در جهان نبود زندگی قدر و منزلتی نداشت ، زن رسماً مربّی مرد ومهذّب اخلاق اوست .»
سلن قانون گذار باستانی می گوید : « زن است که مردان بزرگ می پرورد . مرد هرچقدر هم که در سایه ی ورزش، دانش و بینش بزرگ وبا نفوذ شود، باز هم زن در مادری و پرورش این گونه مردان بزرگ ازهرسه عامل بیشتر است .»
خانم های عزیز! باورکنید مردان ما هم مانند بچّه های ما بدون ما نمی توانند زندگی کنند . تمام فعّالیّت های مرد در زندگی به خاطر زن است . زن نه تنها به عنوان مادر بلکه در قالب همسر تنها شریک مرد در هنگام درماندگی است و اوست که کام تلخ مرد را با مهربانی های خویش شیرین می کند و رنگ آزردگی ها را از خاطر او می زداید .
اگر شما به اوایل تاریخ بشر نگاه کنید ، خواهید دید در هر جامعه ای که زن محترم بوده ، مردان آزاد وبا تقوا تر بوده اند . دراین باره پل والری معتقد است « آن چه در زندگی یک مرد مهمّ است عشق به زن است .» منظور او از زن، تنها یک همسر نیست ، بلکه عشق به مادر هم می تواند از عوامل مهمّ تکامل یک مرد باشد. او معتقد است عشق مرد به زن موجب تکامل اعتماد به نفس که فزاینده ی نیروی آدمی است می شود ، از این روست که در جوامع مختلف به صورت های گوناگون بیان شده است که مادر مایه ی زندگی است .
برتری جنس مونّث برمذکّردرپذیرش تعلیم و تربیت از همان دوران کودکی به خوبی مشهود است .