ترانسفورماتور در صنعت

با توجه به کاربرد وسیع ترانسفورماتور در صنعت مسئله خنک کنندگی و عایق بندی آنها حائز اهمیت می باشد.

در سالهای اخیر پیشرفتهای چشمگیر در نوع عایق ترانسفورماتورهای غوطه ور در روغن هستند و روغن عایقی مورد استفاده از نوع روغن های معدنی مختلف و یا آسکارل می باشند.

انواع دیگر ترانسفورماتورها از جمله ترانسفورماتورهای گازی و ترانسفورماتورهای رزینی نیز در صنعت برق به عنوان طرح جدید در دست بررسی می باشند که تحقیقات گسترده ای در جهت طراحی و ساخت آنها در حال اجراست. در اینجا ما به بررسی انواع عایق های مورد استفاده در ترانسفورماتور و تفاوت و کیفیت آنها بحث می کنیم.

عایق بندی ترانسفورماتور

انواع عایق ها

عایق هایی که در ساختمان ترانسفورماتورها به کار برده می شوند عبارتند از:

1. عایق های گازی: هوا، ازت، هگزا فلوئور گوگرد (SF₆).
2. عایق های مایع: روغن، آسکارل.
3. عایق های به حالت گرد: منیزی، ماسه کوارتز.
4. عایق های به حالت جامد: لعاب، فیبرهای پنبه ای یا شیشه ای خشک شده یا اشباع شده.

• کاغذ یا مقوای الکتروتکنیکی (پرسبان، پرسبورد، کرافتبورد، ترانسفورمربورد).
• عایق های طبقه طبقه یا مطلق که با مایۀ ورقه های کاغذ یا ورقه های کاغذ یا ورقه های مقوا روی هم گذارده شده و در رزین عجین شده اند.
• چوبهای خشک یا اشباع شده، چوبهای بانکیزه.
• ورنی، رزین، صمغ یا سقز یا قطران یا سقز چوب یا روغن، آسفالت.
• پروپیلن، سنگ صابون (یک نوع سیلیکات منیزیم)، سنگ سیاه، شیشه.
• عایق های قالبی ریخته شده با مایع آرد چوب عجین شده به وسیله رزین (صمغ یا سقز) با ترکیبات شیمیایی.

هوا

عایق اساسی و اصلی در ترانسفورماتورهای خشک می باشد و همین طور قسمت خارجی وسایلی که از ترانسفورماتور غوطه ور در روغن به طرف بیرون عبور کرده اند (ایزولاتور یا تراورسها) را احاطه می کند.

روغن

روغن های معدنی سبک به کار برده شده در ترانسفورماتورها از طریق تقطیر نفت به دست می آید و عایق اساسی و اصلی ترانسفورماتورهای غوطه ور را که برای تمام قدرتها و ولتاژهای مختلف ساخته می شوند تشکیل می دهد.

سختی دی الکتریک روغن به طور تجارتی به وسیله اندازه ولتاژ جرقه زدن یک جرقه زننده دائم در یک محفظه ای از عایق ارزیابی می گردد.

سختی دی الکتریک روغن با اندازه رطوبت شدید کاهش می یابد همین طور به طور قابل ملاحظه ای با آلودگی های مدار معلق در آن از قبیل گرد و غبار و پس مانده و ریزه های کاغذ یا مقوا کاهش و تغییر می نماید.

لذا به دلایل فوق بسیار قابل اهمیت است که روغن خشک و صاف گردد (برای جلوگیری از ورود رطوبت روغن از ماده ای به نام سیلیکاژل استفاده می شود) خصوصاً در مورد ترانسفورماتورهای فشار قوی مخصوص و غوطه ور در روغن باید گازهای موجود در آن کاملاً حذف و از بین برده شود.

تا فرکانس Hz500 ولتاژ اعمال شده عملاً اثری روی سختی دی الکتریک روغن نمی گذارد.

آسکارل

آسکارل ها کربورهای هیدروژن کلر هستند که در تجارب به نام پیرالن معروفند. این دی الکتریک مایع، مشخصات قابل قیاس با دی الکتریکهای روغن معدنی از خود نشان می دهد و به اضافه مزیت غیر اشتعال بودن را نیز دارا هستند. پیرالن در برابر حرارت پایدار و اکسیده نمی شود. اما بسیار قابلیت مورد تهاجم قرار گرفتن اجسام دیگر را دارد. بدین جهت باید با عایق هایی که خاصیت گرایش به آن را دارند به طوری استفاده شود که مورد تهاجم قرار نگیرد مثلاً 6 پنبه، کاغذ، مقوای الکترونیکی و بعضی از لعابها و ورنیها مناسبند.

پیرالن دارای چگالی بسیار بزرگتر نسبت به آب است لذا باید از وجوب آب اجتناب نمود. زیرا آب به علت کوچکی چگالی در سطح بالا و در مجاورت اتصالاتی که غرق در آن هستند جمع شده و موجبات اتصال کوتاه را فراهم می سازد.

پیرالن محسوساً گرانتر از روغن است بدین جهت آن را به کار نمی برند مگر برای مواقعی که امکان آتش سوزی و یا خسارتی ترانسفورماتور را تهدید می کند. مثلاً در مورد دستگاههایی که در مراکز شهرها و مکان های عمومی در ساختمان های بزرگ، در کارخانه ها، در مسیرهای زیرزمین و غیره نصب می شوند.

ورنی اشباع شده برای پر کردن تقاطع بین حلقه ها و بین لایه ها، بوبین هایی که دارای حلقه های زیاد در هر لایه می باشند استفاده می شود و تا اندازه ای چسبندگی به سیم پیچی می دهد ولی پس از آماده کردن سیم پیچی که در هوا قرار گرفته می شود از جذب رطوبت جلوگیری به عمل می آورد.

ترانسفورماتورهای خشک

در ترانسفورماتورهای کوچک با قدرت تا KU.A 10 و تا ولتاژ KU15 درجه حرارت دو بار کامل به ندرت از حد مجاز زیادتر می شود بنابراین گرمای ترانسفورماتور به هوای پیرامون آن منتقل می شود و نیازی به وسیله خاص برای خنک شدن ندارد. این ترانسفورماتورها را ترانسفورماتورهای خشک گویند. برای سیم پیچی های فشار ضعیف تا 750 ولت، ولتاژ کار یا سرویس که به شکل شبکه ای در 2 یا چندین قشر به طور سری به هم ساخته شده اند، بین قشرها عایق بندی به وسیله یک لایه یا دو لایه یا پوشش از پارچه آغشته به ورنی یا کاغذ مقاوم از نظر مکانیکی و به ضخامت mm 2/0 که از لبه یا حاشیه ها بیرون زده یا پایین آمده، اجرا و عملی می شود.

برای سیم پیچی های فشار قوی ساخته شده با بوبین های از سیم گرد با چندین حلقه دو لایه می توان بین لایه ها ولتاژی در فاصله 120 تا 240 ولت را هنگام آزمایش با ولتاژ القا شده پذیرفت بین لایه ها یک لفاف آغشته به ورنی یا کاغذ به ضخامت mm2/0 جاسازی می نمایند و در بوبین های انتهایی بین لایه ای را مضاعف می کنند.

ترانسفورماتورهای خشک با خنک کردن طبیعی

برای این نوع ترانسفورماتورها عموماً ولتاژ سرویس از KU 5/17 تجاوز نمی کند، برای قدرتهای کوچک تا KUA10 تقریباَ دستگاهها را می توانند بدون تشکیلات خنک کنندگی مخصوص بسازند.

برای دستگاههای با قدرت بالاتر تا KUA200 با عایق های کلاس A و قدرتهای بالاتر برای آنکه خنک کردن طبیعی کفایت نماید کانال های هوای قائم مجاور به سیم پیچی ها قابل اهمیت و در حدود 10 تا 15 میلیمتر پیش بینی شود. کانال های افقی تاثیری نخواهد داشت.

ترانسفورماتورهای غوطه ور در روغن

امروزه ترانسفورماتورهای روغنی به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرند. در این نوع ترانسفورماتورها، قسمتهای فعال ترانسفورماتور داخل ظرفی پر از روغن قرار می گیرد.

روغنی که در مجاورت سیم پیچ ها و هسته گرم می شود. شروع به چرخیدن می کند و عمل جابجایی بین روغن سرد و گرم صورت می گیرد و عمل خنک کردن قسمتهای فعال ترانسفورماتور انجام می شود.

ایزولاتورها یا تراورسه های روغنی

این تراورسه ها برای ولتاژهای سرویس بالاتر از 36 کیلو ولت بکار برده می شوند و به وسیله مجموع استوانه های عایق متحدالمرکز با ضخامت های نسبتاً کم تشکیل شده اند که بعضی از آنها می توانند شامل جوشهای فلزی برای توزیع مساعد میدان الکتریکی عملی شده باشند و به وسیله فضاهایی از روغن از هم مجزا گردیده اند.

تراورسه ها از روغن ترانسفورماتور پر شده و باک ذخیره آن از این لحاظ باید در سطحی مناسب قرار داشته باشد.

ظرف ترانسفورماتور

ساختمان ظرف ترانسفورماتور روغنی بستگی به محاسبات حرارتی آن دارد. عموماً ظرفها را در ترانسفورماتورهای قدرت به شکل بیضی گون می سازند . این ظرفها باید فشارهای داخلی بیش از 5/0 اتمسفر را تحمل کنند.

این ظرفها را روی سطح چرخداری نصب می نمایند که تحمل وزن کلی ترانسفورماتور را بنماید. هر اندازه قدرت ترانسفورماتور افزایش یابد محاسبه و ساختمان این ظرفها از نقطه نظر تخلیه حرارت مشکل تر و پیچیده تر می گردد. برای ترانسفورماتورهای با مخزن ذخیره روغن، سطح روغن همواره تا در پوش می رسد و امتناع حاصله در روغن به داخل مخزن ذخیره منتقل می گردد.

روغن در ترانسفورماتورهای عایق بندی شده با عایق های مایع

روغن های عایقی که در اکثر تجهیزات نیروگاهها و پستهای برق استفاده می شود. 3 وظیفه را باید انجام دهند.

1-ایجاد مقاومت عایقی، 2- تبادل حرارت، 3- حفاظت شیمیایی سطوح فلزات در مقابل اکسیداسیون و در کلیدهای فشار قوی علاوه بر موارد فوق وظیفه خاموش کردن آرک (جرقه) حاصله از عمل قطع کلید را بر عهده دارند. با توجه به اینکه روغن از پایه های نفتی تهیه می شود. لذا پس از مدتی بهره برداری در اثر اکسیداسیون، ترکیبات اسیدی و رسوبی در آن ایجاد می شود. بدین جهت از روغن هایی که در برابر اکسیداسیون مقاوم هستند و ترکیبات حاصل از آن به صورت محلول در روغن می باشد استفاده می شود تا موجب گرم شدن بیشتر سیم پیچ ها و هسته ها نگردد.

با توجه به اینکه قابلیت عایقی روغن تقریباً بستگی به عدم وجود آلودگی های خارجی از قبیل رطوبت، گرد و غبار و ناخالصی های دیگر دارد. وجود عناصر حتی به میزان ناچیز مقاومت دی الکتریک و خاصیت خنک کنندگی آن را به طور قابل ملاحظه ای پایین می آورد. لذا قبل از ریختن روغن ترانسی ابتدا باید داخل آن را با روغن نو و شفاف شستشو داده و پس از خشک کردن تحت خلاء آن را با روغنی که قبلاً از دستگاه تصفیه عبور داده ایم پر کنیم.

روغن پس از مدتی مصرف باید تصفیه شود که این تصفیه دو نوع می باشد.

1. تصفیه فیزیکی: که رسوبات و ناخالصی های نامحلول جدا می گردد.
2. تصفیه شیمیایی: اگر پس از تصفیه فیزیکی تمام آلودگی ها رفع نشد تصفیه شیمیایی انجام می گیرد. امروزه از دستگاه «گاز کروماتوگرافی» که نوع و میزان گازهای موجود در روغن راتعیین می کند برای پی بردن به عیوب استفاده می شود.

آسکارل در ترانسفورماتورهای عایق بندی شده با مایع

آشنایی با آسکارل

پلی فنیل پلی کلرین P.C.B.S بیش از صد سال است که شناخته شده است و از سال 1929 میلادی به طریق صنعتی تولید شده و از آن زمان برای منظورهای صنعتی کاملاً متفاوت از جمله صنایع برق به کار می رود. مهمترین موارد استفاده P.C.B.S در صنایع برق روغن های عایق می باشد که در ترانسفورماتورها کاربرد دارند. روغنهای نسوز مصنوعی اولین بار در آمریکا با نام آسکارل ساخته شده سپس کشورهای دیگر آن را با نامهای مختلف عرضه کردند. مثلاً آلمان با نام کلوفن یا انگلستان با نام پیروکلر. ترکیب اصلی این روغن ها P.C.B. می باشد. این مواد نه تنها خود سرطان زا و سمی هستند بلکه در درجه حرارتهای مختلف به ترکیبات سمی خطرناک تری تبدیل می شوند. به همین دلیل از سال 1977 از رده تولید خارج شده و مصرف آنها در اکثر کشورهای صنعتی دنیا محدود و ممنوع شده است.

اولین ترانسفورماتور با روغن آسکارل ساخت جنرال الکتریک آمریکا در سال 1933 ساخته شده و در مدار قرار گرفت روغن مزبور در صنایع به طور سینتیک تولید شده، رقیق تر از روغن های معدنی بی رنگ و بی بو بوده و در آب حل نمی شود. از روغن معدنی حدود 3 تا 4 برابر گرانتر است ولی به علت پاره ای مزایا، مثل تولید گاز غیر قابل انفجار در اثر تجزیه توسط قوس الکتریکی، استقامت و ثبات حرارتی و شیمیایی خوب، اکسیده و لجن نمی شود.

به خاطر نفوذپذیری زیاد و تلفات بالا، تلفات راکتیو و عایقی زیاد در کابلها استفاده نمی شود. در نتیجه بیشترین استفاده از روغن آسکارل به علت نفوذپذیری زیاد در خازنها به عنوان اشباع کننده، مایع خشک کننده با خواص عایقی مناسب و پایداری حرارتی بالا در ترانسفورماتور است.

گاز SF₆ در ترانسفورماتورهای عایق بندی شده به وسیله گاز

آشنایی با گاز SF₆

یکی از جدیدترین و مناسب ترین مواد ایزوله به کار رفته شده در تجهیزات و تاسیسات فشار قوی را گاز SF₆ تشکیل می دهد این ماده تنها عایق بکار گرفته شده به حالت گاز می باشد. انواع گوناگون گازهای ایزوله فراوان می باشند. ولی تنها گاز SF₆ به عنوان ماده ایزوله با خاصیت دی الکتریک فوق العاده و مشخصات مناسب در تجهیزات و تاسیسات فشار قوی و انتقال انرژی به کار گرفته شده است.

گاز هگزا فلوراید سولفور گازی است بی رنگ، بدبو، غیر سمی و غیر قابل احتراق با خاصیت عایقی بسیار خوب به ویژه در فشارهای بالا که از نظر حرارتی نیز پایدار می باشد این گاز در درجه حرارت 8/63- درجه سانتیگراد به مایع تبدیل می شود و در درجه حرارت و فشار مورد استفاده در ترانسفورماتورهای قدرت کاملاً به صورت گاز می باشد.

خاصیت خنک کنندگی و انتقال حرارت این گاز نسبت به هوا تا حدود 3 برابر بوده ولی نسبت به روغن پایین تر می باشد. اما خاصیت عایقی این گاز در فشار اتمسفر بین 2 تا 3 برابر هوا بوده و در فشارهای بالاتر این نسبت افزایش می یابد به طوری که در فشارهای 3 اتمسفر این ویژگی روغن نیز بیشتر می شود.

استقامت عایقی این گاز بیشتر از هوا و روغن وابسته به میدان الکتریکی و توزیع آن بوده و لذا در طراحی ترانسفورماتورهای گازی به شکل توزیع میدان و یکنواخت بودن آن بایستی توجه خاصی مبذول گردد. با توجه به نتایج عالی استفاده از این گاز در کلیدهای فشار قوی، به تدریج با توسعه شبکه های انتقال انرژی و افزایش حدود ولتاژها تا 1200-700 کیلو ولت استفاده از آن در این حدود ولتاژ به سرعت گسترش یافت به طوری که مطالعات و بررسی های لازم به منظور احداث ایستگاههای انتقال انرژی نوع Metalclad با ایزولاسیون گاز SF₆ در دهه 1970 آغاز گردید. هم اکنون ساختمان ایستگاهها Metal. Clad با ولتاژ 800 کیلو ولت و فضای بسیار محدود رواج کامل یافته است. در حال حاضر گاز فوق یکی از مهمترین و با ارزش ترین مواد ایزوله در حدود ولتاژ انتقال را تشکیل داده می توان گفت. استفاده از کلیدهای فشار قوی گازی تقریباً جایگزین کلیدهای فشار قوی هوای فشرده گردیده است.

سطوح عایقی

انتخاب سطوح عایقی مناسب جهت اجزاء ترانسفورماتور اعم از سیم پیچ ها بوشینگ و یا برقگیرها و هماهنگی بین آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. زیرا که در بین تجهیزات پست از حساسیت و قیمت بالایی برخوردار است. از یک طرف مشابه سایر تجهیرات در معرض اضافه ولتاژهای خطرناک چون رعد و برق، کلیدزنی اضافه ولتاژهای با فرکانس صنعتی و القا الکترومغناطیسی و الکتروکاپاسیته بین سیم پیچ ها قرار دارد و نتیجتاً لازم است ضمن پیش بینی های حفاظتی از جمله تعبیه برقگیرها و شاخکها و غیره خود نیز از قدرت عایقی بالایی برخوردار باشند تا بتوانند این اضافه ولتاژها را به مقدار زیادی تحمل نماید.

از طرف دیگر انتخاب سطوح عایقی از نظر سرمایه گذاری اولیه در ساخت ترانس نقش مهمی دارد، به طوری که افزایش سطح عایقی «BIL» برای یک ترانسفورماتور امگاولت آمپری از 95 به 125 کیلو ولت اضافه هزینه ای معادل 2 درصد را به همراه دارد و این اضافه هزینه ترانسهای بین 40 تا 100 مگا ولت آمپر با افزایش قدرت عایقی از 900 به 1050 کیلو ولت حدوداً بالغ بر 4 درصد می گردد.

بنابراین با توجه به سطوح عایقی ترانسفورماتور اعم از داخلی (سیم پیچ ها) و خارجی (بوشینگ ها) و انتخاب بهینه سطح عایقی از نظر فنی و اقتصادی حائز کمال اهمیت می باشد.

بکارگیری ترانسفورماتورهای مختلف در صنعت با در نظر گرفتن پارامترهای مختلف فنی و اقتصادی

ترانسفورماتورهای روغنی سالهاست که مورد استفاده قرار می گیرد و این نوع ترانس هنوز در ظرفیت های بالا بدون رقیب است.

ترانسفورماتورهای رزینی و گازی هر دو با تکنولوژی امروزه محدود بوده و از نظر ولتاژ محدود به کمتر از KU50 و از نظر ظرفیت تا چند مگا ولت آمپر محدود می شوند.

لذا مقایسه 3 نوع ترانسفورماتور نامبرده جهت انتخاب فقط در ولتاژهای پایین و ظرفیتهای توزیع عملی می باشد.

بکارگیری ترانسفورماتور در محیط های با خطر آتش سوزی

با توجه به اینکه ارزش حرارتی روغن مورد استفاده در ترانسفورماتور بالا بوده و نقطه اشتعال پایین دارد لذا طبق استانداردهای معتبر می بایست همراه با ترانسفورماتور، تجهیرات ضد حریق در نظر گرفته شود به ویژه وجود آن در سیم بندی های حاوی ولتاژ و جریان بالا بسیار خطرناک می باشد.

همانطور که گفته شد ترانسفورماتور گازی فاقد هرگونه عامل آتش سوزی و ارزش حرارتی گاز ناچیز است در ترانسفورماتورهای رزینی نیز با توجه به تکنولوژی امروزه نیز ضد حریق بوده و چنان چه آتش سوزی روی دهد نحوه تجزیه رزین به نحوی است که در جهت خاموش شدن آن حرکت کند. مسئله فوق در ترانسفورماتورهای گازی و رزینی باعث کاهش هزینۀ سرمایه گذاری اولیه می گردد.

اثرات نامطلوب ناشی از ورود رطوبت و ناخالصی ها به داخل محفظه ترانس و پیامدهای آن

با توجه به مطالب گفته شده، عدم دقت نظر لازم و منظور نمودن جنبه های مختلف امر در نحوه اتصالات ترانسها به سادگی می تواند منجر به افزایش نیروهای مکانیکی انتقالی به بوشینگها از حد مجاز گردد البته این امکان نیز وجود دارد که علیرغم تمام پیش بینی های لازم به دلایلی از جمله طوفانهای شدید و نیروی ناشی از آنها و لرزش های زمین باز هم این نیروها در مورد اتصالات سخت «لوله – شمش» از مقادیر مجاز تجاوز نموده.

در این مبحث تاثیرات ناشی از نیروهایی که به شکل بطنی و نه چندان شدید که موجب شکستگی و انهدام بوشینگ گردند. نیروهای ناشی از انقباض و انبساط لوله بررسی می گردد.

لذا  در مورد نیروهای شدید و مخربی که ناشی از طوفانهای شدید و زلزله می باشد بحثی نخواهد شد.

مشخص ترین نمود نیروهای مورد نظر بر روی بوشینگ ها و بخصوص بوشینگ های نوع خازنی با لوله مرکزی «Draw lead type» به صورت خارج شدن درپوش فوقانی بوشینگ از حالت آب بندی نمایان می گردد.

چگونگی امر بدین گونه است که نیروی اعمال شده بر ترمینالی، یک طرف درپوش را تحت فشار و طرف دیگر را تحت کشش به طرف بالا قرار می دهد و نهایتاً در طرفی که تحت کشش قرار گرفته بین درپوش و واشر موجود «o-ring» فاصله ایجاد شده و از این فاصله بدون اینکه هیچ گونه نشت روغن که می تواند به منزله اعلام خطری باشد وجود داشته باشد در مواقع گرم و سرد شدن روغن و اصطلاحاً نفس کشیدن ترانس، رطوبت و ناخالصیها و ذرات وارد روغن ترانس می گردد. این مسئله دقیقاً در مورد ترانس های آسیب دیده ناحیه جنوب شرقی اتفاق افتاد.

نتیجه 

با توجه به وجود ترانسهای گازی، روغنی و رزینی در سایزهای پایین به نظر می رسد که قبل از مسائل اقتصادی باید نگرشی به نیازهای محیطی محل نصب ترانس و نوع تجهیزاتی را که تغذیه خواهد کرد، شود و چنانچه موجه باشد با قیمت کمی بالاتر می توان از نوع گازی یا رزینی استفاده کرد.

پیشنهادات 

با انجام آزمایشاتی بر روی نمونه روغن گرفته شده از ترانسفورماتور و مقایسه نتایج حاصل با معیارهای اصلی و استاندارد روغن می توان به چگونگی روند پیشرفت فساد روغن پی برد و قبل از اینکه به مرحله نهایی فساد برسد با اقدامات موثری از قبیل تصفیه فیزیکی و شیمیایی در نگهداری و بازیابی روغن های ترانسفورماتور همت ورزید.

فصل اول: عایق بندی ترانسفورماتور 1

• 1-1- انواع عایق ها 2
• 1-2- مشخصات اساسی دی الکتریک ها 4
• 1-3- ترانسفورماتورهای خشک 5
• 1-4- ترانسفورماتورهای غوطه ور در روغن 7

فصل دوم: روغن در ترانسفورماتورهای عایق بندی شده با عایق های مایع 10

• 2-1-کلاس روغن 12
• 2-2- خواص شیمیایی روغن 12
• 2-3- هیدروکربن ها 13
• 2-4- روغن های پارافینی 13
• 2-5- روغن های نفتالین 14
• 2-6- پیر شدن روغن 15
• 2-7- معیارهای ارزیابی روغن 17

فصل سوم: آسکارل در ترانسفورماتورهای عایق بندی شده با مایع 22

• 3-1- آشنایی با آسکارل 23
• 3-2- خطرات آسکارل 24
• 3-3- نکات ایمنی برای استفاده از روغن آسکارل 24

فصل چهارم: گاز SF6 در ترانسفورماتورهای عایق بندی شده به وسیله گاز 26

• 4-1- آشنایی با گاز SF6 27
• 4-2- گاز SF6 به عنوان پرکننده تانک ترانسفورماتور 28
• 4-3- خواص فیزیکی SF6 28
• 4-4- خواص شیمیایی گاز SF6 29
• 4-5- خواص الکتریکی گاز SF6 29

• 4-6- استقامت دی الکتریک 29
• 4-7- استقامت مکانیکی      30
• 4-8- قسمتهای اصلی ترانسفورماتور گازی 30

فصل پنجم: رزین ها به عنوان ماده پر کننده تانک ترانسفورماتور 32

• 5-1- خواص فیزیکی رزین 33
• 5-2- خواص شیمیایی رزین 33
• 5-3- خواص الکتریکی رزین 33
• 5-4- استقامت دی الکتریک 33

فصل ششم: سطوح عایقی 34

فصل هفتم: بکارگیری ترانسفورماتورهای مختلف در صنعت با در نظر گرفتن پارامترهای مختلف فنی و اقتصادی 36

• 7-1- بکارگیری ترانسفورماتور در محیط های با خطر آتش سوزی 37
• 7-2- بکارگیری با توجه به مسائل زیست محیطی 37
• 7-3- بکارگیری ترانسفورماتور در محیط های محدود 38
• 7-4- بکارگیری برای توزیع هماهنگ با پیک برق 38
• 7-5- بکارگیری ترانسفورماتور با توجه به مسائل نگهداری و تعمیرات    39
• 7-6- نتیجه مقایسه  39

فصل هشتم: اثرات نامطلوب ناشی از ورود رطوبت و ناخالصی ها به داخل محفظه ترانس و پیامدهای آن 40

• نتایج و پیشنهادات    41

منابع

1. سفارش و بهره برداری سرریز روغن ترانسفورماتور شرکت توانیر
2. مقالات IEC و IEEE
3. مجلات صنعتی برق مهندس ساسان مربوط (شماره های 1 و 2 و 3 و 4)
4. دهمین کنفرانس برق شرکت تولید برق تبریز – شرکت مشاور نیرو