محیط های شبکه ی ارائه دهندگان خدمات توسط راه حل های سیستم پشتیبانی عملیات مختلف (OSS) ، و با UMS اصلی خود، مدیریت می شوند. مشکلات ارتباطاتی بین سیستم مدیریت کاربران مرکزی(UMS-C) سیستم UMS محلی (UMS-L) باید به منظور مدیریت شبکه ارائه دهنده خدمات رفع گردند.
امروزه، ارائه دهندگان خدمات OSSهای ارائه شده توسط تولید کنندگان مختلف در محیط های شبکه خود را استفاده می کنند. هر OSS از یک تکنولوژی ارتباطی مختلف، مانند CORBA و XML (همانطور که در شکل 2 نشان داده شده است) استفاده می کند،و می تواند مشکلات عمده ای برای اپراتورهای مخابراتی در مقابله با مسائل تجمع (ادغام) و سیستم های پیچیده بوجود آورد. علاوه بر این، هر OSS مجموعه ی متفاوتی از عملیات را پشتیبانی می کند. اجرای این عملیات با توجه به شرایط و نیازهای اپراتور یک مسئله چالش برانگیز است، زیرا اپراتورها از راه حلهای غیر استاندارد برای مدیریت شبکه خود استفاده می کنند. شکل 1 مساله OSS را برای اپراتورهای مخابراتی نشان می دهد.
همانطور که در شکل نشان داده شده است، سیستم مدیریت نهاد OSS نقطه فعال سازی اصلی برای ارائه و کنترل عملیات مهم است. با این حال، هیچ ارائه ی خودکاری وجود ندارد و در نتیجه، تمام عملیاتهاOSSهایی را به صورت دستی ایجاد شده اند،را درخواست می کنند. به عنوان مثال، یک اپراتور با نقش کسب و کار (کاسب) باید با هزار حساب شخصی مختلف در هزار سیستم مختلف سروکار داشته باشد. زمان لازم برای ایجاد این حسابهای محلی،تست تمام این حسابها توسط اپراتور و اصلاح تمام خطاها بسیار بالا است. بنابراین، مدیریت چنین حساب های محلی یک مشکل بزرگ برای هر تیم اجرایی ،از نظر زمان و پیچیدگی است. به همین دلیل، یک استاندارد، مشخصات مرکزی و مکانیسم بازرسی بلافاصله ، برای مدیریت عناصر شبکه OSS به طریقی امن تر، سازگار تر ، و کارآمدتر مورد نیاز شده است. برای پاسخگویی به این نیازها، یک گروه اولیه از ارائه دهندگان خدمات (تلفن، موبایل) تولیدکنندگان OSS (اریکسون و نوکیا-زیمنس-شبکه) و تولیدکنندگان سیستم مدیریت نهادی (IBM و Wipro) با هم برای حل مشکلات مطرح شده توسط سیستم های مدیریت متحد شده اند. این مشکلات توسط UMS متفاوت ایجاد شده اند. این گروه خواسته های خود را در مجمع جهانی مخابرات (TMW) مطرح کردند. در همان جلسه، همکاری با TM انجام شد و آنها مصمم به حل مشکلات شدند. اولین نسخه از استاندارد مدیریت کاربران اپراتور در مجمع جهانی مخابرات(TMW) در سال 2008 صادر شد. هدف از اصلاح استاندارد TMF615 ترکیب OSS های جدید و موجود ارائه دهندگان خدمات و برنامه های کاربردی آنها با تلاش بود. در این روش، یک اپراتور می تواند تمام سیستمها را بطور متوالی بهم وصل کند و از حسابها به شیوه ی قدیمی در مدیریت بازرسی و کاربر استفاده کند.
سیستم های مدیریت اختصاصی متعدد، که توسط فروشندگان OSS ها عرضه شده اند،توسط شبکه های چند فروشنده در یک محیط ارائه دهنده خدمات معمولی استفاده شده اند. برای به دست آوردن شبکه های امن و سازگار ، هر دو اپراتور تامین کننده مورد نیاز هستند،که به نوبه خود ارائه دهندگان خدمات را مستلزم مجوزهای خاص می کنند. سیستم TMF615 این حقوق و مجوزهای دسترسی را بین ارائه دهنده خدمات و اپراتور فراهم می کند. سیستم مدیریت کاربر اپراتور TMF615 برای اهداف زیر طراحی شده است:
- کاهش پیچیدگی ناشی از استفاده از پروتکل های مختلف.
- تامین امنیت
- افزایش تعداد افرادی که کل سیستم را درک می کنند.
یکی از اهداف طراحی TMF615 امنیت است. امنیت در TMF615 به سه دسته ، از جمله امنیت سیستم،امنیت شبکه و امنیت کاربران طبقه بندی شده است. با این حال،ما تنها امنیت کاربران را در زمان ساخت سیستم در نظر می گیریم، زیرا ما بر سیستم های مدیریت کاربر تمرکز می کنیم و این سیستمها نیاز به امنیت کاربر دارند. امنیت کاربر شامل موارد امنیتی زیر است:
- تایید سیستم
- تایید کاربر
- بازرسی عملیات