با جمعیت مسن در ایالات متحده، علاقه ی تازه به پساری ها به عنوان یک جایگزین محافظه کارانه برای جراحی افتادگی ارگان لگنی (POP) وجود دارد. پساری ها گزینه خوبی برای بیمارانی هستند که هنوز قصد بچه دار شدن دارند، به جراحی تمایلی ندارند یا برای جراحی ضعیف می باشد. استفادهی درازمدت از پساری گزینهی ایمن و موثری برای بیماران مبتلا به POP و بی اختیاری ادرار است. اگرچه اثرات جانبی جدی آن نادر است، قرار دادن و برداشتن اکثر انواع پساری ها همچنان برای بسیاری از بیماران یک چالش محسوب میشود. طراحی پساری باید بطور مداوم بهبود یابد تا استفاده از آن را به گزینه ی جذاب تری مبدل سازد.
افتادگی ارگان لگنی (POP) یک وضعیت پزشکی مهم و رایج است. زنان ایالات متحده تا سن 80 سالگی، 11 درصد در معرض خطر جراحی برای افتادگی یا بی اختیاری هستند و 30 درصد احتمال جراحی مجدد در دوره ی 4 ساله وجود دارد. اداره ی آمار ایالات متحده پیش بینی می کند که تعداد زنان امریکایی با سن بیشتر از 65 سال تا سال 2030 دو برابر شده و به بیش از 40 میلیون برسد. با جمعیت سالخورده ی ایالات متحده، تمایل مجددی به استفاده از پساری ها وجود داشته است. نظرسنجی انجام شده روی اعضای جامعه ی زنان امریکایی نشان داد که 77 درصد پاسخ دهندگان از پساری ها به عنوان درمان خط اول برای POP استفاده کرده اند. همچنان که گزینه های درمان افتادگی و بی اختیاری به تکامل خود ادامه می دهند، پساری یک جایگزین کاربردی باقی می ماند.
استفاده از پساری ها به قرن پنجم، زمان بقراط، برمی گردد که محرک های روغن داغ، شاخه های آغشته به قابض و انار برای درمان افتادگی استفاده می شدند. پساری ها طی قرن ها پیشرفت کرده اند و امروزه معمولا از سیلیکون تشکیل می شوند. علیرغم پیشرفت های تکنولوژیکی متعدد در زمینه ی پزشکی در طی دهه ها، پساری ها در قرن 20 بدون تغییر باقی مانده اند.