سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی
11,500 تومانشناسه فایل: 8237
چکیده
در این مقاله، ما یک فرایند مشارکتی برای طراحی معماری های جدید فنی – اجتماعی ارائه می دهیم تا بتوانیم افراد دارای اختلالات شناختی را برای استفاده از سیستم های حمل و نقل عمومی در نظر بگیریم. این پروژه با دو چالش منحصر به فرد مواجه است: (1) هیچ “کارشناس” واقعی وجود ندارد که تمام جنبه‌های طراحی سیستم های حمل و نقل عمومی، عملیات و نگهداری این سیستم ها درک کند. (2) هر شخصی که دارای معلولیت شناختی است نشان دهنده “جهان از یک ” که مانع برای تفکر طراح فناوری از نظر “دسته های کاربر”معمول است. طراحی “در جهان” مشارکتی است، بنابراین یک جنبه ضروری و حیاتی از این تحقیق و فرایند طراحی باید شامل اعضای جوامع مختلف باشد. همراهان تیم طراحی ما شامل متخصصین مراقبت های کمک کننده و سازمان های پشتیبانی از خانواده، مدیریت و برنامه ریزی شهری، طراحان فناوری اطلاعات و سخت افزار، و محققان دانشگاهی است. طراحی برای یک جمعیت کاربر متنوع یا یک سیستم پیچیده به عنوان “تابع تحمیلی” برای استفاده از یک رویکرد مشارکتی عمل می کند و برای ایجاد یک برنامه خوب بدون استفاده از اعضای جوامع مختلف واقعا غیر ممکن است. این مقاله بینش های این فرایند که توسط تلاش های تحقیقاتی ما روشن کرده را مشخص خواهد کرد.
مقدمه مقاله
سیستم های حمل و نقل عمومی در میان سیستم های بزرگ مقیاس پیچیده ترین و در همه جا موجودترین سیستم های تولید شده در جامعه مدرن هستند. در بسیاری از شهرهای مسکونی، سیستم های حمل و نقل عمومی به طور گسترده به عنوان جایگزین حمل و نقل ترجیحی برای رفت و آمد به محل کار، انجام ماموریت یا مسافرت برای رویداد اجتماعی پذیرفته شده اند. اما برای برخی از افراد جامعه از جمله افراد معلول شناختی، افراد مسن و ناآشنا یا بازدید کننده از خارج شهر، این سیستم ها می‌تواند پیچیده و دلهره آور برای یادگیری و استفاده باشد. برای افراد با ناتوانی شناختی و افراد مسن، آزادی برای زندگی مستقل، اجتماعی یا نگهداری یک شغل ثابت به طور محکم متصل به توانایی خودشان برای استفاده از سیستم های پیچیده است. به دلیل کمبودهای موجود در سیستم های فعلی، ناوگان خودروهای ”دسترسی ویژه” اغلب برای تکمیل سیستم های مسیر اصلی حمل و نقل اختصاص داده می‌شوند. خودروهای ویژه علاوه بر اینکه بی نقص اند، بین کاربران و تجربه هایی که در مسیر اصلی گذراندند فاصله می‌اندازند و مجوزهای پیشرفته نیاز دارند، بنابراین جلوگیری از سفر تک منظوره و انعطاف پذیر است.
ABSTRACT Human-Centered Public Transportation Systems for Persons with Cognitive Disabilities - Challenges and Insights for Participatory Design
In this paper, we present a participatory process for designing new socio-technical architectures to afford persons with cognitive disabilities the opportunity to use mainstream public transportation systems. This project faces two unique challenges: (1) there are no true “experts” who understand all facets of public transportation system design, operation, and maintenance; and (2) each person with cognitive disabilities represents a “universe of one,” preventing the technology designer from thinking in terms of typical “user classes.” Participatory “in-the-world” design is therefore a necessary and critical facet of this research, and the design process must include members from diverse communities. Our design team participants include assistive care specialists and family support organizations, urban transportation planners and managers, hardware and information technology designers, and university researchers. Designing for a diverse user population or a complex system acts as a “forcing function” for using a participatory approach, and it is simply impossible to create a good design without it. This paper will highlight insights from this process that have illuminated our research efforts.
Introduction
Public transportation systems are among the most ubiquitous and complex large-scale systems found in modern society. In many urban cities, public transportation systems are broadly accepted as the preferred transportation alternative for commuting to work, performing errands, or traveling to social events. But for certain members of society, including persons with cognitive disabilities, the elderly, and the unfamiliar or out-of-town visitor, these systems can be complex and daunting to learn or use. For those with cognitive disabilities and the elderly, the freedom to live independently, socialize, or hold a steady job is tightly coupled with their ability to use these complex systems. Because of shortcomings in current systems, fleets of “special access” vehicles are often dedicated to supplement mainstream systems. While sound in intention, these special vehicles also separate users from mainstream experiences and require advanced reservations, thus preventing flexible ad hoc travel.
- مقاله درمورد سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی
- سیستم های حمل و نقل عمومی برای افراد مبتلا به معلولیت شناختی - چالش ها و بینش برای طراحی مشارکتی
- پروژه دانشجویی سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی
- سیستم ترابری همگانی انسان محور برای معلولین
- پایان نامه در مورد سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی
- تحقیق درباره سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی
- مقاله دانشجویی سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی
- سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی در قالب پايان‌نامه
- پروپوزال در مورد سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی
- گزارش سمینار در مورد سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی
- گزارش کارورزی درباره سیستم های حمل و نقل عمومی انسان محور برای افرادی با ناتوانی شناختی