روش های مختلف جوشکاری با برق

جوشکاری با برق مستقیم

روش های مختلف جوشکاری

به طور کلی در دو طریقه جوشکاری ، برق منبع اصلی انرژی تلقی میشود ، یکی جوشکاری با قوس الکتریکی و دیگری جوش مقاومتی و یا نقطه جوش .

جوشکاری با قوس الکتریکی بر این اساس پایه گذاری شده است که وقتی جریان الکتریسیته از شکاف موجود بین دو قطب مثبت و منفی عبور می کند فضای گازی شکل ما بین آن دو را گرم کرده و گرمای بسیار زیاد و متمرکزی را ایجاد می نماید .

دمای جرقه ایجاد شده بین دو قطب مزبور در محل قوس الکتریکی بین 6500 تا 7000 درجه سانتی گراد است . از این خاصیت قوس الکتریکی در موارد زیر استفاده میشود :

1. جوشکاری با قوس الکتریکی به وسیله الکترودهای زغالی
2. جوشکاری با قوس الکتریکی به وسیله الکترودهای فلزی
3. جوشکاری با قوس الکتریکی به کمک گاز اضافی
4. جوشکاری با قوس الکتریکی بروش Atomic Hydrogen
5. جوشکاری با قوس الکتریکی به کمک گاز خنثی و تنگستن

آنچه که در این فصل مورد بحث قرار می گیرد جوشکاری به کمک برق مستقیم است که اختصا را جوشکاری DC نامیده میشود .

مبانی جوشکاری با برق

انجمن آمریکایی جوشکاری ، جوشکاری با قوس الکتریکی را به شرح زیر تعریف می کند:

جوشکاری پدیده یا تحولی و با استفاده از فشار و فلزات پرکننده و یا حتی بدون استفاده از آنها باعث پیوسته شدن و دره آمیخته شدن قطعات مختلف میشود .

در جوشکاری یا الکترود فلزی ما بین قطعه جوش دادنی و الکترود فلزی ، قوس الکتریکی برقرار میکنند. در این روش الکترود فلزی را در یک گیره مخصوص قرار داده و فلز جوش دادنی را طوری در مدار الکتریکی قرار می دهند که با نزدیک شدن نوک الکترود به سطح کار ، مسیر مدار تکمیل گردد .

برای انجام یک جوشکاری خوب . جوشکار باید با موارد زیر آشنا باشد :

• دستگاه جوشکاری و مدار آن
• الکترود و خصوصیات آن
• مهارت در ایجاد قوس الکتریکی

ژنراتور یا مولد DC دستگاهی است که به کمک آن برق جریان مستقیم را تولید میکنند . جریان الکتریکی ایجاد شده باید طوری باشد که پس از عبور از کابل های تشکیل دهنده مدار بتواند بین الکترود و قطعه کار یک منطقه مذاب ایجاد نماید . قسمت مذاب الکترود وارد منطقه مذاب می شود و مجموعا قطعه جوشکاری شده را ایجاد نماید .

جریان خروجی ماشین و جهت حرکت آن ، بسته به نوع کار مورد نظر ، توسط جوشکار انتخاب میشود . الکترود مصرفی ممکن است آهنی یا آلیاژی از آهن باشد . در بعضی از الکترودها مخلوطی از مواد غیر آهنی نیز یافت میشود . الکترودها در انواع مختلفی ساخته و عرضه میشوند . بعضی از آنها لخت ، بعضی با پوشش نازک و دسته ای با پوشش کلفت تهیه میشوند . مشکل ترین طریقه ، استفاده  از الکترود لخت است و مرغوبیت جوش به دست آمده نیز با قطعه مشابهی که بوسیله الکترود پوشش دار جوشکاری شده باشد قابل مقایسه نیست . یک پوشش نازک میتواند ثبات قوس الکتریکی را افزایش دهد . پوشش کلفت الکترود به قوس الکتریکی ثبات قابل ملاحظه ای می بخشد و ناخالصیهای موجود در منطقه مذاب را به بیرون هدایت کرده و ضمن سوختن باعث ایجاد گازهای خنثی میشود که این  نیز سطح خارجی و مذاب منطقه جوش را  از خطر  اکسیداسیون  محفوظ  نگه  میدارد.

پوشش کلفت الکترودها علاوه بر محافظت فلز جوش دادنی از خطر اکسیداسیون ، باعث سخت شدن سطحی قطعه کار نیز میشوند .

الکترودها را در قطرهای مختلفی تهیه میکنند . وقتی ضخامت قطعه کار تغییر کند متناسب با آن ، قطر الکترود و شدت جریان مدار نیز تغییر خواهد کرد . وقتی از پشت ماسک جوشکاری به منطقه مذاب نگاه کنیم دو قسمت مجزا مشهود خواهد بود : یکی جریان قوس و دیگری شعله قوس .شعله قوس که از گازهای خنثی تشکیل شده قرمز کمرنگ است . فلز تبخیر شده موجود در جریان قوس ، زرد و فلز مذاب آن سبز رنگ است .

وقتی اکسیژن و نیتروژن هوا به داخل منطقه جوش نفوذ کنند باعث تضعیف و شکنندگی آن می شوند . ولتاژ مصرفی نیز خیلی مهم است به طوری که افزایش ولتاژ باعث طویل شدن شعله و افزایش میزان سیلان الکترود خواهد شد . هر گاه پیشروی کار خیلی سریع باشد گرده جوش به خوبی نفوذ نکرده و حرکت کند آن نیز باعث برجستگی بیش از حد گرده جوش خواهد شد .

هرگاه شدت جریان و طول قوس به صورت متناسبی انتخاب شوند نتیجه جوشکاری بسیار خوب خواهد بود . ولتاژ و آمپراژ مناسب برای جوشکاری های مختلف را میتوان از جداول موجود استخراج نمود . انتخاب طول شعله مناسب به عهده جوشکار است .

اصول جوشکاری با قطب مستقیم (DCSP)

تجربه نشان داده که الکترون ها پس از عبور از قطب منفی ( گاتد ) ماشین به طرف الکترود می روند . سپس الکترونها ادامه مسیر داده و از طریق قوس و قطعه کار بطرف قطب مثبت ماشین ( آتد ) می روند .

تقریبا در حدود حرارت ایجاد شده در این طریقه ، در فلز اصلی و آن در الکترود توزیع میگردد . انتخاب این طریقه جوشکاری به عوامل متعددی بستگی دارد .

جنس فلز اصلی ، وضعیت جوشکاری ، جنس الکترود و مواد پوششی آن از عوامل این انتخاب هستند . اطلاعات اضافی در مورد چگونگی انتخاب جوشکاری با قطب مستقیم در فصل دوم داده خواهد شد .

اصول جوشکار با قطب معکوس (DCRP)

گاهی اوقات ناچاریم که مسیر حرکت الکترونها را در مدارد جوشکاری معکوس کنیم .در جوشکاری با قطب معکوس ، الکترونها از قطب منفی ( کاتد) دستگاه شروع به حرکت کرده و به طرف قطعه گاز می روند. الکترونها از طریق  الکترود جوش به قطب مثبت باز می گردند . در این حالت  یک سوم حرارت ایجاد شده از قوس در قطعه گاز  و آن در  الکترود  توزیع می گردد.

به این ترتیب با توجه به این که گرمای حاصله در الکترود توزیع می شود ، فلز الکترود و گازهای محافظ بسیار گرم می شوند. این گرمای زیاد ، سرعت عبور فلز ذوب شده را افزایش داده و فلز مزبور با سرعت بسیار زیادی از منطقه قوس الکتریکی عبور می کند. نیروی ناشی از ازدیاد سرعت سقوط فلز مذاب باعث ایجاد گودی در منطقه مذاب می گردد. در نتیجه این عمل ، فلز  ذوب شده از نوک الکترود با ضربه  محکمی به منطقه مذاب برخورد می کند. انتخاب این طریقه جوشکاری نیز به عوامل متعددی از قبیل جنس قطعه کار ، وضعیت جوش ، جنس الکترود و پوشش آن بستگی دارد .

اطلاعات اضافی در مورد چگونگی انتخاب این طریقه جوشکاری در فصل دوم داده میشود.

ایمنی ، لباس های حفاظتی و وسائل دیگر :

قبل از شروع آموزش عملیات جوشکاری با قوس الکتریکی مطالب این قسمت را باید با دقت کافی مطالعه کرد . در موقع جوشکاری با قوس الکتریکی اگر لوازم و دستگاه های ایمنی مناسبی بکار برده شوند ، خطر جدی جوشکار را تهدید نخواهدکرد. اگر چه باید افراد مبتدی را آگاه کرده و مراحل صحیح جوشکاری را به آنها آموخت تا در صورت مشاهده یا بروز حوادث احتمالی ، نحوه پیشگیری از آنها را بدانند . خطرات اصلی به شرح زیر هستند:

1. تشعشع اشعه ماورا بنفش و مادون قرمز
2. پاشیدن جرقه از منطقه مذاب
3. بروز شوک الکتریکی
4. ایجاد و استشمام دود و گازهای مختلف
5. آتش سوزی

تشعشع اشعه از منطقه قوس الکتریکی خطرات زیادی به دنبال دارد . در موقع جوشکاری ، چشم های کارگر حتما باید در پشت یک ماسک جوشکاری با شیشه مناسب قرار داشته باشند .تکرای می شود که از هیچ فاصله ای نباید به منطقه قوس الکتریکی نگاه کرد مگر آن که چشم ها به ماسک جوشکاری مسلح شده باشند . صورت ، دست ها ، بازوها و سایر نقاط بدن نیز باید به توسط تجهیزات مناسب پوشانده شوند .

دست ها باید به توسط دستکش مناسب محافظت شوند و سایر نقاط بدن نیز باید به توسط لباس های سبک پوشیده شوند چون سوختگی ناشی از جوشکاری چیزی در ردیف آفتاب سوختگی است . هرگاه جوشکاری در محلی انجام شود که در نزدیکی آن کارگران دیگری نیز مشغول کار باشند منطقه جوشکاری حتما بایستی به توسط حفاظ های مناسب محاط شود تا حتی از فاصله دور نیز امکان برق زده در چشم سایر کارگران از بین برود.

هرگاه تصادفا چشم کارگری دچار برق زدگی شد بلافاصله باید وی را به بهداری منتقل و تحت مداوا قرار داد .

جوشکاری با قوس الکتریکی معمولا” با پرتاب جرقه به اطراف همراه است . برخورد این جرقه ها به لباس های قابل اشتعال ، پوست بدن و مواد قابل اشتعال دیگر میتواند تولید خطر کند . در مجموع بهتر است از لباس های سبک استفاده کرد . در صورتی که از لباس های جیب دار استفاده می کنید درزهای آنها را بپوشانید و از قرار دادن اشیاُء قابل اشتعال مانند شانه کائوچوئی ، خودنویس و کبریت در آنها خودداری کنید . پوشیدن کفش ایمنی با کف کلفت نیز توصیه میشود .

تنظیم و راه اندازی دستگاههای جوشکاری

پس از آنکه جوشکار به وسائل ایمنی مجهز شد و پس از آنکه کارگاه جوشکاری را بازدید نمود ، می تواند دستگاه را روشن کند . مراحل روشن کردن دستگاه به شرح زیر است .

1. مطمئن شوید که الکترودگیر بر روی یک قلاب عایق آویزان شده باشد . وقتی الکترود گیر بر روی قطعه کار یا میز کار قرار دارد باید از روشن کردن دستگاه جدا خودداری کرد چون در این حالت مدار الکتریکی دستگاه بسته شده و در شروع عمل ، روشن شدن موتور با بار مصرفی کامل بسیار دشوار است .
2. کلید تامین انرژی اصلی را روشن نمایید .
3. با توجه به جنس فلز قطعه کار و قطر الکترود، آمپراژ مناسب را انتخاب و تنظیم نمایید .
4. کلید مغناطیسی دستگاه را فشار داده و روشن نمایید . در بعضی از دستگاه ها امکان تنظیم ولتاژ و آمپراژ وجود دارد و در برخی فقط یکی از آنها قابل تنظیم است .
5. بعد از آنکه جوشکار کمی کارکرد باید آمپر دستگاه را مجددا تنظیم نمود تا نتیجه جوشکاری خوب باشد .

انتخاب الکترود

مهمترین تصمیمی که جوشکار اتخاذ میکند ، انتخاب الکترود مناسب است، الکترودها را میتوان در موارد زیر از هم تفکیک نمود :

1. نازک یا ضخیم بودن روپوش الکترود
2. ترکیبات شیمیائی روپوش ها مختلف بوده و بسته به نوع فلز و آلیاژ های آن و همچنین برای حالات مختلف جوشکاری متغیر است .
3. روپوش الکترود را میتوان برای انواع روش های DCSP,DCRP و یا AC انتخاب نمود .
4. ترکیبات فلز الکترود.
5. قطر الکترود مطلوب .

انواع اتصالات

در جوشکاری با قوس الکتریکی پنج روش اصلی برای جوش دادن قطعات به یکدیگر وجود دارد که به شرح زیر هستد:

• اتصال لب به لب .
• اتصال روی هم.
• اتصال گوشه های یا نواری.
• اتصال T شکل یا سپری.
• اتصال پیشانی.

برای انجام هر کدام از این انواع ، باید روش های مخصوصی را به کار برد.

وضعیت جوشکاری

ساده ترین طریقه جوشکاری ، جوش مسطح و معمولی است، اگر چه اغلب لازم می شود که عمل جوشکاری را در وضعیت های دیگر انجام دهیم. وضعیت های شناخته شده جوشکاری به شرح زیر هستند:

جوشکاری تخت : در این طریقه ، جوشکاری در قسمت بالای اتصال انجام می شودو گرده جوش تقریبا” در وضعیت افقی قرار دارد.

جوشکاری در وضعیت افقی _ جوش گوشه ای : در این حالت یک صفحه در وضعیت افقی قرار دارد و یک صفحه دیگر به طور متعامد بر روی آن قرار می گیرد و درز جوش در قسمت بالائی صفحه افقی واقع می شود.

جوش شیاری : در این حالت محور خط جوش در وضعیت  افقی و سطح گرده جوش در صفحه قائم واقع می شود.

جوشکاری در وضعیت قائم : در این حالت محور خط جوش در امتداد قائم قرار دارد.

جوشکاری سر بالا: در این حالت عمل جوشکاری در قسمت زیرین قطعه کار صورت می گیرد و محل اتصال دو قطعه به یکدیگر  تقریباً” در وضعیت افقی قرار می گیرد.

دمش یا ضربه قوس الکتریکی

یکی از خصوصیات جوشکاری با برق مستقیم که وجه تمایز آن با جوشکار برق متناوب هم است ، عدم ثبات قوس الکتریکی است. این  عمل به خاطر وجود میدان مغناطیسی در اطراف قوس الکتریکی است . وقتی از هادیهای  الکتریکی جریان الکتریسیته عبور می کند در اطراف همه آنها یک فلوی مغناطیسی ایجاد می گردد. همین اثر فلوی مغناطیسی ایجاد شده در اطراف سیم پیچی آرمیچر موتور است که باعث دوران آن می شود. قوس الکتریکی ایجاد شده باعث حرکت  قوس شود می تواند موفقیت آمیز محسوب گردد.

فلوی مغناطیسی ایجاد شده در هادی هائی مانند آهن و فولاد خیلی بهتر از هوا است.

وقتی به انتهای قطعه مورد جوشکاری می رسیم ، تراکم خطوط فلوی مغناطیسی زیاد شده و باعث تغییر فرم قطعه کار می گردد و فرم قوس الکتریکی نیز حالت معمولی خود خارج می شود.

پدیده مزبور دمش یا ضربه قوس الکتریکی نامیده مش یود. توجه داشته باشید که در ابتدا وانتهای قطعه کار ، خطر مزبور وجود دارد . وقتی می خواهید دو قطعه کار را به هم جوش بدهید ، توجه داشته باشید که جریان مدار در اطراف قطعه کار ، یک میدان مغناطیسی ایجاد می کند که کنترل الکتریکی را دشوار می سازد.

جوشکاری در وضعیت افقی

وقتی می خواهیم هر کدام از روش های لب به لب ، روی هم پیشانی یا گوشه ای خارجی را در وضعیت افقی انجام دهیم باید الکترود را در حدود 20 درجه از وضعیت قائم انحراف بدهیم تا بدین وسیله فلز الکترود را به منطقه مذاب هدایت کرده و کنترل کنیم.

در این حالت باید فاصله نوک الکترود تا سطح کار را به حداقل رساند تا کنترل فلز پر کننده و هدایت آن آسان باشد. در موقع جوشکاری باید توجه داشت که در قطعات و گرده جوش اثری از خوردگی مشاهده نشود. در صورت مشاهده خوردگی ، علت را می توان در شدت جریان، مدار جستجو نمود . در این حالت شدت جریان مدار احتمالا بیش از اندازه مجاز الکترود است. برای قطعات T شکلی که یک صفحه شان تقریبا در امتداد قائم و دیگری در امتداد افقی قرار دارد بهتر است الکترود را نسبت به امتداد قائم و در جهت 20 درجه انحراف دارد و ضمنا الکترود باید با صفحه افقی زاویه 45 درجه بسازد.

در این حالت حرکت نوک الکترود موجی بوده و در ضمن آن بیشتر پیش روی الکترود به صفحه عمودی اختصاص دارد.

جوشکاری در وضعیت عمودی

تا جایی که امکان داشته باشد جوشکاری قطعات باید در وضعیت تخت صورت بگیرد. در کارخانه های صنعتی میزهائی وجود دارد که قطعات مختلف را گیره کرده و آنها را در وضعیت تخت نگه می دارد. با وجود این تفاصیل گاهی اوقات ناچاریم به خاطر مشکلات متعدد، جوشکاری را در وضعیت قائم ، افقی و یا حتی سربالا انجام دهیم. مانند قطعات و پروژه های بزرگ و غیر منقول ، کمیت این جوش ها از نظر قدرت و استحکام باید مشابه جوشهای تخت باشند.

وقتی می خواهیم یک درز عمودی را جوشکاری کنیم، فلز ذوب شده می خواهد درز قطعات را آب کرده و بریزد. برای کم کردن یا از بین بردن این اشکال ، میتوان نوک الکترود را به منطقه مذاب نزدیک کرده و امتداد آ، را طوری نگه داریم که با امتداد قائم زاویه 20 درجه به سازد. به علاوه باید طول قوس را در حداقل ممکن نگهداشت و نیروی ناشی از قوس باید طوری تنظیم شود که جریان مذاب فلز ، مخالفت نماید.

جوشکاری سر بالا

مشکل ترین طریقه جوشکاری ، جوشکاری به طریق سر بالا است. انجام این عمل برای کسانی که به لباس های محافظ مناسب مجهز نباشند بسیار خطرناک است. افراد مبتدی ، برای شروع کار بهتر است فقط به نقطه گذاشتن و جوش های کوچک اکتفا کرده و از جوشکاری سرتاسری خودداری نمایند.

اصول جوشکاری با الکترودهای زغالی

در این طریقه، بین قطعه کار و یک الکترود زغالی یا بین دو الکترودزغالی ، قوس الکتریکی ایجاد می کنند. قوس ایجاد دشه ، قطعات کار را ذوب می کند در روش دو الکترودی ، فقط بین آن دو ، قوس الکتریکی برقرار می شود. گرمای ایجاد شده از این قوس برای انجام عملیات حرارتی ، لحیم کاری معمولی ، لحیم کاری سخت و همچنین جوشکاری قطعات نازک کافی است.

زغال های دستگاه را باید در مقابل دستگاه سنگ دوار گرفته ، نوک آنها را به صورت مخروطی در آورد. شیب مخروط را باید بین 6 تا 8 برابر قطر زغال در نظر گرفت.

مروری بر موارد ایمنی جوشکاری با قوس الکتریکی

در موقع جوشکاری به قوانین ایمنی زیر باید توجه نمود و برای اجتناب از سانحه باید آنها را رعایت کرد.

1. چشم ها و صورت جوشکار باید توسط ماسک مخصوص در برابر جرقه و اشعه های مضر محافظت شود.
2. لباس ها و کفش های مخصوص همیشه باید مورد استفاده قرار بگیرند.
3. از پوشیدن لباس های جیب دار و لباس های با آستین گشاد خودداری کنید چون امکان عبور جرقه از آنها وجود دارد.
4. برای اجتناب از شوک الکتریکی ، کف کارگاه باید حتما خشک باشد.
5. نصب کردن هر کدام از کابل های دستگاه باید به دقت و توسط یک تکنسین مجرب صورت گیرد.
6. جوشکار باید به دستکش های عایق و نسوز مجهز باشد.
7. در موقع جوشکاری تمام قسمت های بدن بایستی به وسیله البسه مناسب پوشیده شوند تا در معرض خطر سوختگی قرار نداشته باشند.
8. برای اجتناب از خطرات ناشی از گازهای نامطبوع و سمی، جوشکار باید وسائل تهویه مناسب محل را فراهم آورد.

جوشکاری با برق متناوب

موارد استفاده از برق متناوب در جوشکاری به طور روزافزون زیاد می شود. ماشین های جوشکاری که این روزها ساخته می شوند بسیار کامل بوده و حمل آنها نیز آسان است.

برای جوشکاری کردن با برق متناوب الکترودهای مخصوصی تهیه کرده اند که روپوش ها ترکیبات یونیزه کننده وجود دارد.

وجود این مواد یونیزه کننده، جریان قوس الکتریکی و پایداری و ثبات آن را افزایش می دهد و روشن کردن  قوس را آسان می سازد.

دلیل دیگری که موارد استفاده دستگاههای AC را زیاد کرده مخارج اولی آنهاست. در یک قدرت و ظرفیت معین ، مخارج ساختن یک دستگاه جوشکاری AC به مراتب کمتر از مخارج ساختن موتور ژنراتور و یا ترانس ها است. لوازم و انواع دستگاههای AC در فصل بعدی توضیح داده می شوند.

دستگاه جوشکاری AC  از نوع مبدلی ( ترانس جوش )

ترانس جوش AC مرسوم ترین دستگاه جوشکاری است. ورودی دستگاه ، برق متناوب با ولتاژ 220 ولت یا 380 ولت می باشد. کابل های جوشکاری و مدار قوس الکتریکی دستگاه دقیقا مشابه دستگاههای DC  است. ذیلا چند نوع از ترانس های جوشکاری داده شده است :

• براکتور قابل تنظیم.
• باکویل متحرک.
• با هسته متحرک.

انواع آنها :

• راکتور انشعابی( با تنظیم محدود.).
• راکتور با تنظیم مغناطیسی( با تنظیم نا محدود) .
• راکتور با تنظیم الکتریکی ( با تنظیم نامحدود).

در کلیه مدارات جریان AC چون جریان الکتریسیته  متناوبا عوض می شود میدان مغناطیسی که در اطراف کابلها ایجاد می شوند متناوبا جهتشان را  عوض می کنند . ان عمل راکتانس با نیروی محرکه معکوس نامیده می شود. افزایش راکتانس باعث شدت جریان و کاهش آن باعث زیاد شدن جریان جوشکاری  می شود.

عملیات جوشکاری با برق متناوب

استفاده کردن از دستگاههای جوشکاری با برق متناوب در کارخانه ها و کارگاههای صنعتی روزبرزو زیاد می شود. دلایل اصلی را می توان احتمالا در قیمت اولیه دستگاه ، زیاد بودن تولید و فقدان ضربه مغناطیسی جستجو کرد. به دلیل عدم وجود ضربه مغناطیسی جوشکاری کردن گودی ها، گوشه ها و لبه ها ساده تر انجام می گیرد.

در صورت امکان بهتر است جوشکاری در حالت تخت انجام داد. اگر چه جوشکاری کردن در حالت عمودی و سر بالا نیز امکان پذیر است.

آماده سازی قطعات برای انجام جوشکاری های AC در فصل اول گفته شده است و نمای ظاهری آنها دقیقا باید مشابه قطعات جوشکاری شده به توسط ماشین های DC باشد. حرکات الکترود ، طول قوس ، آمپراژ مدار و اندازه الکترودها مشابه چیزی است که در انجام جوشکاری  های DC مورد استفاده قرار می گیرد.

شروع کردن جوشکاری

تکنیک گفته شده در فصل اول درباره روشن کردن قوس های DC در اینجا هم صادق است. به خاطر داشته باشید که به محض روشن شدن قوس الکتریکی فلز ذوب شده و در محل اتصال ته نشین می شود. به این خاطر ناچاریم الکترود را در محل صحیح روشن کنیم چون در غیر این صورت به قسمت های دیگر کار آسیب می رسد. بیشتر جوشکارها نوک الکترود را درست ر محل جوشکاری نگه می دارند و سپس ماسک خود را پایین آورده و آگاه الکترود را به سطح کار تماس می دهند. ذوب کردن و ته نشین کردن فلز مذاب بر روی قطعات کار باید در کوتاه ترین زمان ممکن صورت گیرد. برای این کار پس از تشکیل قوس و ذوب شدن فلزات باید با تانی الکترود را حرکت دهید.

شروع مجدد جوش

اغلب دیده می شود که در موقع جوشکاری به دلایل مختلف از قبیل تمام شدن الکترود ناچاریم جوشکاری را قطع کنیم. در این گونه موارد باید دقت کافی اعمال شود تا در موقع شروع مجدد نقطه ضعفی از خود باقی نگذاریم.برای این کار ابتدا بایستی انتهای گرده جوش را به وسیله برس سیمی ویا قلم و چکش تمیز کرده و تفاله زدائی نمائیم. سپس قوس الکتریکی را در لبه انتهایی خط جوش تشکیل دهیم.در این موقع باید قوس راکمی به عقب هدایت کرد پس از ذوب شدن فلز در امتداد مسیر حرکت ، کار جوشکاری را ادامه دهیم.

متوقف کردن جوشکاری

وقتی جوشکاری کامل شد برای خاتمه کار ناچاریم الکترود را از سطح کار درو کنیم و در این موقع است که طول قوس برای چند لحظه زیاد شده و در داخل جوش یک گودی به وجود می آید. باید توجه داشت که انتهای جوش هم یا باید مثل سایر نقاط آن بوده و ارتفاع و عرض آ، یسکان باشد. برا ی پر کردن گودی ایجاد شده کافی است به محض رسیدن به انتهای کار ، الکترود را در جهت معکوس حرکت داده کمی به عقب برگردید و در روی گودی مکث کنید تا آ، را پر کند و سپس به آرامی دست خود را به عقب بکشید تا قوس الکتریکی قطع شود.