سنجش خودکار عملکرد های چهره ممکن است دارای کاربرد های بالقوه برای واسط های هوشمند انسان – کامپیوتر و در علم رفتاری باشد. برای مثال، عملکرد های چهره استخراج شده را می توان استفاده کرد تا وضعیت احساسی فرد را درک نمود ، مشخص نمود که آیا راننده بسیار خسته بنظر می رسد یا حتی آنها را می توان برای تولید انیمیشن های چهره عملکرد محور استفاده نمود . سیستم رمزگذاری عملکرد چهره (FACS) [2] یکی از رایج ترین روش شناسی های سنجش عملکرد چهره می باشد که شامل 44 واحد عملکرد مرتبط با فعال سازی های ماهیچه چهره می باشد که می تواند به طور بصری تشخیص داد. FACS که از مجموعه وسیع قواعد تشکیل می گردد به رمزگذار های انسانی تایید شده نیاز دارد و رمزگذاری یک فرآیند بی نهایت زمانبر می باشد . همچنین این موضوعات باعث تهییج برای توسعه رمزگذار های خودکار می شوند که قرار است در تحقیق رفتار های چهره استفاده شوند .
هر چند در آنجا از قبل مطلب مهم در مورد حالت خودکار و تشخیص واحد عملکرد وجود دارد [3] ، هنوز این کار ادامه می یابد تا به دلیل به چالش کشیدن ماهیت مشکل یک حوزه مطالعه فعال باشد . بنابراین ، در آنجا در مقایسه با کشف واحد عملکرد کار بسیار کمتری در مطالب در مورد تخمین شدت واحد عملکرد وجود دارد . شدت های واحد عملکرد در مقیاس معمولی پنج امتیازی یعنی از پایین ترین امتیاز A تا قوی ترین سطح E در FACS تعریف می گردد . سنجش شدت ها می تواند در تحقیق رفتار و برای رمز گذاری FACS بهبود یافته سودمند باشد . برای مثال ، اگر حالت چهره با تعجب باشد ، تنها در سطح B قرار می گیرد . ثانیا ، ما با تخمین زدن قدرت واحد های عملکرد به اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت ذهنی و گرفتاری احساسی فرد دست می یابیم . علاوه براین ، خروجی های شدت واحد عملکرد می توانند یک مبنایی برای بررسی دینامیک های واحد عملکردی باشند .
اکثر کار ها در مورد شدت حالت به بررسی روابط بین امتیازات تصمیم گیری دسته بندی و شدت ها پرداخته اند. برای مثال ، بارتلت و همکارانش [1] به بررسی همبستگی های بین سطوح شدت و حاشیه های دسته کننده SVM از آشکارسازهای مبتنی بر فبلتر گابور پرداخته اند. آنها همبستگی های متوسط تا بالا را برای چندین واحد عملکرد گزارش داده اند . یک انتقاد به استفاده از امتیازات دسته کننده وارد می باشد که دانش شدت را یکپارچه نمی سازند. یانگ و همکارانش [9] از امتیازات خروجی دسته کننده های حالت مبتنی بر Rank Boost برای پرداختن بهتر به تغییرات شدت استفاده کرده اند. آنها دسته کننده های Rank Boost را با توالی های تصویر ردیف شده از شروع تا راس آموزش می دهند تا جفت های تصویر را مطابق شدت های احساس اشان دسته بندی نمایند. آنها به عملکرد مرتب سازی جفت تصویر بهتر نسبت به رویکرد فرعی SVM در کار همکارانش دست یافته بودند. بنابراین، شناسایی صحیح دسته بندی جفت های تصویر در توالی که شدت اش به طور انحصاری افزایش می یابد، تا حدی مشکل متفاوت از تخمین شدت های مستقیم از تصاویر تکی می باشد. گذشته از این، بعضی تکنیک های اضافی بایستی حل گردند تا مرتب سازی جفت های تصویر را بر طبق شدت ها تغییر دهند و همچنین بایستی در روشی باشد که ما ما سنجش های شدت پایدار بین توالی ها را داریم . اخیرا ، ماهور و همکارانش [5] به بررسی سنجش شدت های AU6 و AU12 بر روی شش فرد از طریق AAM های خاص فرد پرداختند. آنها به تخمین شدت به صورت مشکل دسته بندی و نزدیک می شوند و دسته کننده های SVM سطح شش را از طریق تکنیک یک در مقابل یک اعمال می کنند. آنها برای استخراج قیافه از طریق اعمال شاخص بندی حفظ محل خاص مرتب شده در داده ظاهر به اجرای کاهش ابعاد خاص AU مبادرت می ورزند و از ویژگی ها دلتا استفاده می کنند.
نوظهوری اصلی کار ما در کاربرد الگو رگرسیون غیر خطی برای تخمین شدت واحد عملکرد می باشد . نقش بعدی کار ما در این است که بررسی دقیق کیفیت سه بعدی برای تخمین شدت واحد عملکرد پیشرفته و مقایسه و ادغام نهایی داده کیفیت سه بعدی با دو بعدی انجام می گیرد . در نهایت ، ما با 25 واحد عملکرد با تنوع بسیار بزرگ تر آزمایش را انجام می دهیم.