در سال های اخیر، با توسعه سریع سیستمهای تسهیم طول موج متراکم (DWDM)، ITU-T تحقیقاتی بر روی کدهای تصحیح خطا ارسال شده (FEC) و نظریه های نسبی مانند ITU-T G. 707، G. 975 و G. را، گسترش داده است. 709 پس از دیگران ارائه شده است. همه انواع کد کد نویسی شده در این نظریه ها، کدهای چرخشی سیستم خطی منفرد ،مانند کد BCH و RS کد [1،2] هستند.
کد کانال منفرد میتواند تقویت کدنویسی شبکه (NCG) را تولید کند، اما ممکن است نیازهای سیستم های DWDM سرعت بالا با ظرفیت زیاد را برآورده نکند. با افزایش توسعه سیستم های DWDM به سمت بعد طولانی تر، ظرفیت بزرگتر و نرخ بیت بالاتر، بعد و نرخ انتقال بهبود اضافی، با توجه به اثرات نوری متراکم مانند پراکندگی حالت قطبش (PMD)، و اثر نوری غیرخطی متراکم مانند ترکیب چهار موج (FWM)، پراکندگی تحریک رامان (SRS)، و پراکندگی تحریک بریلوئن (SBS) در سیستم های DWDM محدود هستند.
در نتیجه، آن به ضرورتی جهت توسعه یک نوع کد تصحیح خطا فوق العاده قدرتمند جدید (super-FEC) به منظور به دست آوردن HCG بالاتر و عملکرد تصحیح خطا بهتر برای برآورده کردن الزامات توسعه ی سریع سیستم های DWDM تبدیل شده است. همچنین لازم است که این نوع کد جدید قادر به جبران تخریب جدی کیفیت انتقال و جلوگیری از استفاده از فن آوری جبران پراکندگی با استفاده از دستگاه های گران قیمت و پیچیده باشد.
با توجه به این روند توسعه سیستم های DWDM، لازم به انجام تحقیقات بیشتر در مورد روش جدیدی از نوع کد، تحلیل نظری و بررسی عملی کاربرد آنها در سیستم های DWDM برای بهبود کیفیت ارتباطات و کاهش هزینه های آنها است. از آنجا که کد رهگیری یک تصحیح خطا انفجاری و عملکرد تصحیح تصادفی خطا بسیار قدرتمند دارد، موضوع پژوهش اصلی کد نوع کارآمد بالا در سیستم های DWDM است.