سبک معماری دوره رنسانس در اروپا

معماری در کلیساها

کلیسای سان فرانسیسکو یک بازسازی ساختار گوتیک که مانند سنت آندن به گونه ای  بود که سر در برخوردار از طاق پیروزی روحی را در خود داشت. و متاسفانه این بنا ناتمام باقی مانده است.

سانت آندن یک ساختمان بسیار دینامیک می باشد. سر در پیروزی آن از کنتراست های شدیدی برخوردار است. پیش آمدگی و نود نظم نیمستون ها وجود دارد که عناصر معماری را نشان می دهد اما ضرروتاً غیر عملیاتی می باشند، بسیار کم عمق می باشد. این  است و بتاین با ارگ زیاد تو رفته که باعث فراهم شدن رواق بزرگ جلو در اصلی می شود. اندازه این درک در نمای مستقیم در دو روزنه مربع شکل در بالا می باشد که اطراف آن را شکل داده است. نور و سایه تاثیر بسیار زیادی روی سطوح ساختمان دارد و این بخاطر کم عمق بودن mouldings و عمق هشتی آن می‌باشد. در قسمت داخلی را آلبرتی با  و راهروها سنتی را قرار داده بود.

فرود اینگه هلند

دو تا از بهترین ساختمان های مشهور آلبرتی در فلورنس بالا زو و روسلی و در ماریا نووالا می باشند. آلبرتی برای کاخ ترتیب های کلاسیک ستون ها را در سردر روسه سطح بکار برده است که مربوط به سال 51-1446 می‌باشند. در سانتا ماریا نوولا او ماموریت داشت تا اکوراسیون سرور را تمام کند. او حراج را در سال 1456 کامل کرده کار تا سال 1470 تمام نشد

سردر سانتاماریا نووالا، سال 70-1456 را نشان می دهد.

قسمت پایین ساختمان از طاقچه های سبک گوتیک و کوراسپون مدرن چند رنگی را داشته است یک پنجره ocalar بزرگ در قسمت پایان رواق وجود داشته است که مورد توجه قرار داده شده است

آلبرتن به سادگی هر چیز که قبلاً در جای خود قرار داشت و سنت فلورئیتین را برای رنگارنگی که به خوبی در صومعه سان گیووانی برقرار گردیده بود و محترم ترین ساختمان در شهر بود و احترام می گذاشت اکوراسیون عمداً از مرمر چند رنگ بود که بصورت سف اما دارای ترتیب بود که با محفظه های منظم و نقش و نگار دایره ای ساخته می شد که به شکل پنجره مدور و گرد تکرار می شد. و قرار بود دستگاه استاندارد در نسانس برای حل کردن مسئله ارتفاع های سقفی متفاوت پدید آید و فضای بین سطوح افقی و عمودی را در خود قرار دهد.

گسترش رنسانس در ایتالیا

در قرن پانزدهم محکمه های بعضی دولت های ایتالیایی دیگر مرکزی برای گسترش فلسفه، هنر و معماری رنسانس تبدیل شده بودند.

در مانتوآ محکمه گنزاگا Gonzaga وجود داشت که آلبرتی در کلیسای بزرگ دارای سالن دراز سانت آندن وسان سباستینو را طراحی کرد.

اربینو مرکز مهمی با کاخ دوکی جدید بود که در آنجا ساخته شده بود. فرارا تحت است Este در اواخر قرن پازدهم گسترش یافت به طوری که چندین کاخ جدید مانند پلازو دی دیامانتی و پارازو و اسکی فاینو برای بورسودست ( Borso dEst) ساخته شده در میلان تحت ویسکونتی سرتو سادی پاویا کامل شد و سپس تحت اسفورزا کاستلو اسفورز اسکو ساخته شد.

در وینس، سان زاکاریا اولین سردر رنسانسی خود را با دستان آنتونیو کامیلو و مورو گودالی که در دهه ی 1480 شروع شد به دست آورد. گیووانی ماریا ناسکانتو، معمار مجسمه سازی ورنی معماری رنسانس را در  با لوگیا کور مارو در باغ آلبیس کورنارو انجام داد.

اوج رنسانس

در اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم معمارانی مانند برامانته، آنتونیو، دوسانگالو، یانگر و دیگران مهارت سبک تجدید بنا شده و توانایی برای به کار بردن آن در ساختمان هایی مانند کلیسا و شهر پالازو را نشان دادند که کاملاً با ساختارهای دوران عقیق متفاوت بود. این سبک دکوراسیون بیشتری داشت و تزئینات مجسمه سازی، گندها بسیار شاخص بودند. دوره معماری به عنوان اوج رنسانس معروف می باشد که با دوران رئونالدو، متیل آنجلو و رانائل تطابق دارد.

برامانند

رونا تو برامانته ( 1514- 1444) در اوربینو متولد شد و از نقاشی به معماری روی آورد. اولین حیات مهم خود را تحت لودوویکو اسفورزا، لوکیلان به دست آورد که برای او تعدادی از ساختمانها را در خلال 20 سال ساخت. بعد از سقوط میلان به دست فرانسه در سال 1499 برامانند به روم مسافرت کرد در آنجا او بیشترین موفقیت خود را تحت حیات پاپ به دست آورد.

سانگالو

آنتونیو داسانگالو یانگر ( 1546-1485) یکی از خانواده مهندسین نظامی بود. معویش گیلیانو یکی از افرادی بود که نقشه را برای ساخت مجدد کلیسای سنت پیتر ارائه کرد و به طور خلاصه با رافائل معاون اجرایی بود.

آنتوینودا سانگالو نیز طرحی را برای کلیسای سنت پیتر ارائه کرد و معمار اصلی بعد از فوت را نائل و موفقیت خود را با مشیل آنجلو به دست آورد.

رافائل

رافائل (1520-1483)، اوربینو، تحت پرو گینو در پروکیا قبل از اینکه فلورانس حرکت کننده آموزش دید و آن زمانی بود که معمار اصلی ست پیتر همراه با  آنتاتینو سانجالو کار می کرد. همین طور او تعدادی از ساختمانها را طراحی می کرد که اکثر آنها توسط دیگران کامل شدند تنها تاثیر گذار ترین اثر او بالازو پاندول فینی در فلورانس بود که دارای دو طبقه با پنجره های درست برجسته شده از نوع  پرستشگاه بود که هر مجموعه با نیم ستونهای منظم، قرنیس، سنتوریهای دارای ارگ تفاوتی و سنتوریهای مثلثی نمود پیدا کرده بودند.

روش گرایی

روش گرایی تا حد گسترده ای با تمایلات متفاوت در کار میشل آنجلو، کیلیورومانو، پروزی و اندر، آلادیو مشخصه گذاری شده است که باعث سبک باروک شد که در آن همان مفهوم و واژه معماری برای فصاحت و بلاغت مورد استفاده قرار می گرفت.

پروزی

بالدارسار پروزی، (1536-1481) معماری بود که در سینا متولد شد اما در روم مشغول کار بود کار او اوج رنسانس و روش گرایی را به یکدیگر پیوند داد. ویلای فارن سیانای او مربوط به سال 1509، بالازو ماسیوآله کولونه را نشان می دهد. یک مکعب تاریخی بسیار نامنظم با دو طبقه ی مساوی می باشد. طاق نماها تا حد زیادی با ترتیب هایی از نیم ستونها نمود یافتند. این ساختمان به خاطر دیوارهای دارای نقاشی آبرنگ خود فوق العاده و غیر معمول می باشد مشهورترین کار پروزی پالازو ماسیئو آله کولونه در روم می باشد. مشخصه های غیر معمول این ساختمان انجمن های سردری آن می باشد که با ظرافت در اطراف منحنی خیابان قرار دارند. آن در طبقه ی همکف رواق مرکزی تاریکی دارد که به طور موازی با خیابان می باشد. اما به صورت یک مکان نیمه بسته می باشد تا اینکه یک ایوان درونی باز باشد. در بالای این بنا سه طبقه ی یکسان بالا رفته است. دو طبقه ی بالایی با پنجره های افقی کوچک با چارچوبهای سطح نازک می باشند که قرنین با هشتی گود تمایز و کنتراست ایجاد می کنند که از زمان ساخت آن به عنوان پناهگاهی برای فقیران شهر مطرح بوده است.

گیلیو رومانو

گیلیورومانو (1546- 1499)، یکی از شاگردان رانائل بود که او را در کارهای متعدد برای واکتیان کمک می کرد. همین طور رومانو یک طراح دارای انگیزه بالا بود که برای فدریکسوی دوم گانزاگا در مانتوآ روی پالازوته ( 1534- 1524) پروژه ای که مهارت های او به عنوان یک معمار مجسمه ساز و نقاش را تلفیق می کرد. کار می کرد. در این کار با ترکیب کردن سرداب های باغ و نقاشی های آبرنگی او از اثرات سه بعدی استفاده می کند. ترکیب شگفتی ساز شکل و بافت معماری و استفاده مکرر از مشخصاتی را دارد که تا حدودی نامتناسب یا بدون تراز می باشند. تاثیر کلی و هم آور و اختلال آور است. ایلان راکوم رومانو را به عنوان “ یکی از اولین ارتقا دهندگان روش گرایی” مطرح می سازد.

مشیل آنجلو

مشیل آنجلو بائو ناروتی ( 1564- 1475)، یکی از افراد بزرگ خلاق می باشد که دستاوردهایش در اوج رنسانس شاخص می باشد. او در هر کدام از حیطه های نقاشی، مجسمه سازی و معماری بسیار مهارت داشته است. و دستاوردهایش تغییرات زیادی را در هر دوره ایجاد کرده است. شهرت معماری او به طور خاص به دو ساختمان: قسمت های داخلی کتابخانه ی لورناتین و سرسرای آن در صومعه سان  در فلورانس و کلیسای بزرگ سنت پیر در روم می باشد.

کتابخانه لورن تین

میشل آنجلو در غایت خود روش گرا در طرح دهلیز کتابخانه‌ی لورن تین بود که توسط او در خانه‌ی  در فلورانس ساخته شده همان خانه‌ی سان لورنزو بود که در آن برانلس کی معماری کلیسای خود را در قالب کلاسیک قرار داده بود و فرمول روشنی برای استفاده از نظم کلاسیک و عناصر متعدد آن برقرار کرده بود.

مشیل آنجلو تمام عناصر برانس‌کی را می‌گیرد و آنها را با توجه به خواست خود ترکیب می‌سازد. کتابخانه در بالای پله ها قرار دارد. آن ساختمان کوتاه و درازی می باشد که دارای سقف چدنی تزیین کاری شده، کف هماهنگ و بالا آمده با ردیف هایی می باشد که توسط جانشینان او در طرح مشیل آنجلو صورت گرفته است. آن بین ترتیبی از نیم ستونها چپانده شده است که در امتداد دیوار ردیف شده اند از طرف دیگر دهلیز بلند است و نسبت به عرض بلندتر است و راه پله بزرگی در آن قرار دارد که به سمت خارج از کتابخانه به روشی هدایت می شود که  آن را به عنوان flow of lava ( جریان گدازه‌ی آتشفشان) مطرح می کند که در سه جهت بیرون می ریزد وقتی که به نرده های به سمت پایین می‌رسد. آن یک راه پله خودمانی است که از تمام امکانات ساخته شده است بالا آمدن پله ها مرکز نسبت به دو طرف از شیب بیشتری برخوردار است به گونه ای که فقط  پله در فضای نه پله قرار داده شده است.

گسترش معماری رنسانس فراتر از ایتالیا

قرن شانزدهم سلطه‌ی اقتصادی و سیاسی فرانسه و اسپانیا را شاهد بوده است و سپس بعد از آن شاهد سلطه‌ی هلند، انگلستان، آلمان و روسیه بوده است. نتیجه این بوده است که این کاخ ها براین بودند تا سبک رنسانس را به عنوان شاخص هایی از جایگاه فرهنگی خود وارد سازند همین طور بدین مفهوم بود که تا حدوداً 1500 و بعد از آن نشانه هایی از سبک معماری رنسانس خارج از ایتالیا ظاهر شده بود.

گرچه معماران ایتالیایی تا حد زیادی مانند سباستیانو سرلیو در فرانسه، اروستوتیل فیریا وانتی در روسیه و فرانسکو فلورنیتنو در هلند مورد توجه قرار گرفتند به زودی غیر ایتالیای ها معماری ایتالیا را مورد بررسی قرار دارند و آنرا به سبک های خود تبدیل ساختند. اینها شامل فیلی برت دلورمه (1570- 1510) در فرانسه، ژوئان بوتینا دو( وفات در 1567) در اسپانیا و اینگوجانز (1652-1573) در انگلستان می شوند.

فرانسه

در خلال سالهای اولیه قرن شانزدهم فرانسه با شمال ایتالیا وارد جنگ شد. نه تنها فرانسه را به مشخصه های هنری رنسانس مانند تاراج جنگی به عقب برد بلکه همین طور ایده های سبک گرایانه را نیز به عقب برد. دره ی لوور برخی از ساختمان سازی انجام شد و در آن زمان تعداد زیادی از کاخ های رنسانس ظاهر شد. اولین مثال کاخ دامبویز ( 1495) بود که در آن لئوناردو داوینچی آخرین سالهای زندگیش را گذراند این سبک تحت نظارت فرانسیس اول برجسته گردید. ( به کاخ دره‌ی لوور مراجعه شود)

مانند نقاشی معماری رنسانس تعدادی به مدت زمان طول کشید تا به هلند برسد و به طور کامل  از عناصر گوتیک را جابه جا نکرده بود. معماری که به طور مستقیم تحت تاثیر استادان ایتالیایی قرار گرفت کورنالیس فلورسدورنیت بود که سالن شهر آنتورب را طراحی کرد که در سال 1564 کامل شد.

انگلستان

معماری رنسانس در خلال حکومت الیزات اول به انگلستان رسید اولین گسترش خود را از طریق کشورهای پایین داشت که با مشخصه های دیگر آن نمودی از سنتوری هلندی و فولاد گذاری در بتون  در طرح معماری هندی مربوط به تزئینات دیوار را به دست آورد. سبک جدید براین بود تا خودش را در ساختمانهای بزرگ مربع شکل بلند مانند ساختمان لانگ لیت مجسم سازد. اولین تعریف کننده و طرفدار بزرگ معماری رنسانس در انگلستان اینیگو جانز ( 1652- 1573) بود که معماری را در ایتالیا مورد بررسی قرار داده بود. جایی که تاثیر گذاری بالاریو بسیار زیاد بوده است. جانز با هواخواهی کامل برای حرکتی جدید به فرانسه بازگشت و بلافاصله طراحی ساختمانهایی مانند خانه‌ی ملکه در گیرینویج در سال 1616 و سالن مهمانی در وایت هال را سه سال بعد طراحی کرد. این کارها با خطوط تمیز و تقارنشان در کشوری که هنوز مجذوب پنجره های جرئه دار، استحکامات و برج های کوچک بود یک انقلاب و تحول محسوب می شد.

Legacy رنسانس

در حال قرن نوزدهم احیاء معماری سبک رنسانس وجود داشت که هم طراز با احیاء سازی معماری کوتیک بود. در صورتی که سبک کوتیک توسط تئوریسین های معماری به این صورت درک می شد که مناسب ترین سبک برای ساخت کلیسا باشد. پالازو رنسانس الگوی خوبی برای ساختمان های سکولار شهری بود که به  dignity و اعتبار مانند بانک ها، باشگاه های مرودن و بلوک های آپارتمانی نیاز داشتند. ساختمان‌هایی که در پی تاثیر گذاری بودند. معماران کارخانه جات، بلوک های اداری و فروشگاه های آپارتمانی استفاده از پالاتزو رنسانس در قرن بیستم را ادامه می دادند.

• معماری در کلیساها   ۴
• فرود اینگه هلند   ۵
• گسترش رنسانس در ایتالیا   ۶
• اوج رنسانس   ۷
• روش گرایی   ۱۰
• کتابخانه لورنتین   ۱۴
• گسترش معماری رنسانس فراتر از ایتالیا   ۱۹
• Legacy رنسانس   ۲۶
• منابع   ۲۸

منابع

1. تمدن رنسانس در ایتالیا، 186، ترجمه انگلیسی، توسط اس جی سی میدل مور در دو جلد، لندن، 1878.
2. اروین پانوفسکی، رنسانس و رنسانس ها در هنر غربی (نیویورک، هارپر و رو، 1960).
3. هاوارد سالمن، فیلیپو برونلسکی، ساختمان ها (لندن، ازومر 1993).
4. آرنولد بروسکی، برامانته (لندن، توماس و هادسون، 1977).
5. آرنولد، هوسر، روش گرایی، بحران رنسانس و سرمنشأ های هنر مدرن (کامبریج، مطبوعات دانشگاه هاروارد، 1965).
6. بانیستر فلچر acdafghijklanpqrstuvw، تاریخ معماری با توجه به روش مقایسه‌ای (اولین انتشار در سال 1866، چاپ کنونی، سال (200 علوم و تکنولوژی اسویر، ISBN 0750622676).
7. اندرو مارتین دالabcd، انسان و رنسانس، 1966، پل هاملین، ISBN ناشناخته.
8. ایلان راکام abcdefgh، رنسانس، دایره المعارف مصور، 1969، اکتاپوس، ISBN070 6408578.
9. بی- آر، رنسانس اروپا، 1520-1480، 1971، ISBN 0066324355 فونتوآ.
10. هلن گاردنر abcd. هنر در قرن ها، چاپ پنجم، هارکورت، توسعه بریس و جهان.
11. کروپ استون، تروین، معماری جهان، 1963، هاملین، صفحه 243.
12. رورت اریک ولف و رونالد میلن، abcdef رنسانس و هنر روش گرایی، 1968، هاری، ان، آبرافر.
13. گیووانی فانلی، برانکسلی، 1980، بکوکسی ادیتور فیرنز.
14. جوز ریکورت، لئونیس باپتیست آلبرتی، طراحی معماری، جلد 49، شماره 6-5، هلند استریت، لندن.
15. نیکولاس پوسنر abcde، خلاصه ای از معماری اروپایی، پنیکان،1964،ISBN نامشخص.
16. موریون کامینسکی، هنر و معماری ونیس، 1999، کونمن، ISBN 3829026579.
17. لاد ویک گلد اسکیدر، میشل آنجلو 1964، فیدون.
18. یانفرد واندرام، توماس ریپ، پائولو مارتون، آندره پالادیو، تاشن، ISBN 3822802719.
19. جانسون اچ، دابلیو، ab، آنتونی، جانسون (1997) تاریخ هنر، نیویورک هاری، ان، آبرافر، ISBN0810934426.
20. جان سامرسون، معماری در بریتانیا، 1830-1530، چاپ 1977، پلیکان، ISBN 0140560033.
21. Spatgtik bis zum maniersmus، فرانکفورت اف فین، 1960، ویل فرد کخ، سبک معماری، ورشو، 1006.
22. ترودس برونسکی، تاریخ معماری، ویدا وینکتو اسوسینیوم، 1990.
23. قصر راکوکزی مورد دسترسی واقع شد 23 اکتبر سال 2006.

کتاب شناسی

1. سر بانیستر فلچر، تاریخ معماری بر پایه روش مقایسه ای، اولین چاپ سال 1896، چاپ کنونی در سال 2001، علوم و تکنولوژی الزویر، ISBN 0750622679.
2. ترادوس برانوسکی، Historia architetury dlla wszyztkich wydawnictwo ossolineum, 1990.
3. آرنولد براسکی، برامانته، لندن، توماس و هادسون، 18977، ISBN 050034065 X.
4. هارالد بوش، برند لومس، هانس ویگرت، Baukanst der Renaisance in Europa von spatgotik diszum manierismus، فرانکفورت اف مین، 1960.
5. تروین، تروپل استون، معماری جهان، 1963، هاملین، ISBN، نامشخص.
6. گیووانی فانلی، برانلسکی، 1980، بکوکسی ادیتور فیرنز، ISBN، نامشخص.
7. هلن گاردنر، هنر در طی قرون، چاپ پنجم، هارکورت، تومه بریس و جهان، ISBN 07679933.
8. Mieczyslaw Gebrowicz, studia nad dziejam; Kultury akartystycznej 1962، تورنهpoznego nenesansy w polsee,
9. لادویگ گلد سیدر، میشل آنجلو، 1964، ISBN 10-071432960.
10. جی، آر، رنسانس اروپا، 1520-1480، 1970، فونتانا، ISBN 0006324355.
11. آرنولد هوسر، روش گرایی: بحران رنسانس و سرمنشأهای هنر مدرن، کامبریج، مطبوعات دانشگاه هاروارد، 1965، ISBN 0674548159.
12. بریگت هینتزن- بوهلن، جارگن، سورج، روم و شهر واتیکان، کنمن، ISBN 3829031092.
13. جانسون، اچ، دابلیو، آنتونی، اف، جانسون، تاریخ هنر، 1997، نیویورک، هاری ان، آدافر، ISBN 0810934426.
14. ماریون کامینسکی، هنر و معماری ونیس، 1999، کنمن، ISBN 3829026579.
15. ویل فرد کخ، سبک معماری، ورشو، 1996، ISBN 8371292880
16. آندرو مارتین دال، انسان و رنسانس، 1966، پل هاملین، ISBN.
17. آن مولر ون هوگن، راس استداسر، هنر و معماری توسکانی، 2000، کنمن، ISBN 3829026528.
18. نیکولاس پوسنر، خلاصه ای از معماری اروپایی، پلیکان، 1964، ISBN 9780140201093.
19. ایلان راکام، رنسانس، دایره المعارف مصور، 1969،اکتاپوس، ISBN 0706408578.
20. ژوزف ریکورت، لوئیس باپتیست آلبرتی، طراحی معماری، جلد 49، شماره 6-5، هلند استریت، لندن.
21. هاوارد سالمن، فیلپ برانلسکی، ساختمان ها، لندن، سامر، 1993، ISBN 10: 0271-01067-3.
22. جان سافرمون، معماری در بریتانیا، 183-1530، چاپ 1977، پلیکان، ISBN 0140560033.
23. روبرت اریک ولف و رونالدمیلن، رنسانس و هنر روش گرایی، 1968، هاری، النا، آبرافر، ISBN، نامشخص.
24. هامن فرد واندرام، توماس ریپ، پائولو مارتون، آندره پارادیو، تاسچن، ISBN 3822802719.