مطالعه و بررسی بیمارانی که تحت توتال هیپ آرتروپلاستی با جزء فمورال سیمانی از نوع CPT قرار گرفته اند

تعویض مفصل هیپ که از این به بعد بطور خلاصه THA خوانده می شود شایع ترین عمل جراحی کانستراکتیو در هیپ بوده و هدف از آن در وحله اول کاهش درد و سپس اعاده فانکشن هیپ و در نتیجه بیمار می باشد. از دهه 1960 که سر جان چارنلی این تکنیک را ابداع نمود با توجه به نتایج درخشان یک دهه THA در دهه‌های بعد هدف اصلی بر کاهش عوارض دراز مدت این جراحی و از جمله Loosening و استئولیز قرار داده شد. تکنیک های جدید و از جمله ایجاد پروتزهای بدون سیمان، تغییرات جنس اجزاء مختلف، پروتزهای بای پولار و بالاخره تغییرات در شکل اجزاء خصوصاً جزء فمورال همگی در جهت یافتن جزئی با حداکثر طول عمر پروتز ایجاد شده اند.

در طراحی جزء فمورال تقریباً می توان دو مکتب اصلی را در ساخت آن شناسایی کرد. گروهی که با ایجاد تغییراتی در شکل جزء  و از جمله تعبیه یقه، ایجاد شکاف و سطوح خشن و غیره تولید فیکساسیون بسیار با ثبات بلافاصله بعد از تعبیه و جلوگیری از هر گونه تغییر در محل پروتز می نمایند و گروه دوم که معتقدند با طراحی جزئی که قادر به نشست (Subsidence) باشد حتی در صورت Loose شدن جزء امکان ایجاد ثبات مجدد خود بخود وجود دارد.

در این مکتب نیاز به یقه احساس نمی شود و سطح پروتز باید صیقلی باشد و مخروطی شدن پروتز به سمت دیستال به مکانیسم فوق کمک می کند.

مطالعه پیش رو جهت بررسی یکی از پروتزهایی که از نظر بیومکانیک اجازه نشست در دراز مدت را می دهد طراحی شده است. پروتز مورد نظر با نام CPT توسط آقای Ling در سال 1989 طراحی و به بازار عرضه شده و از نظر تئوریک اجازه ثبات ثانویه در صورت Loose شدن را می دهد. در این مطالعه با بررسی نتایج تعبیه این پروتز در بیماران و مطالعه میان مدت آن برآورد فواید پروتز فوق را در این تکنیک فراهم نموده و در انتخاب پروتز مورد نظر در بیماران کمک خواهد نمود.

بیان مسئله

عمل جراحی تعویض مفصل هیپ شایع ترین عمل جراحی و کانستراکتیو هیپ طی 5 دهه گذشته می باشد که با توجه به نتایج عالی اولیه پروتز آقای چارنلی در 4 دهه گذشته فوکوس اصلی بر طراحی اجزاء جدید و تکنیک های جراحی جهت ارتقاء اهداف این جراحی یعنی اعاده فانکشن و کاهش درد بیماران؛ می‌باشد. با توجه به هزینه سنگین جراحی فوق و تنوع اجزاء فمورال و استابولار موجود در بازار لزوم انجام مطالعات بر تک تک طراحی ها جهت شناخت انواع با حداکثر بقاء در بدن بیمار احساس می شود.

هدف

هدف از این مطالعه بررسی سیستماتیک یکی از اجزاء فمورال موجود در بازار بنام Collared , Polished, Tapered (CPT) در بیماران و گزارش نتایج آن از نظر دستیابی به اهداف جراحی و از نظر ارائه شیوع عوارض زودرس و میان مدت جراحی می باشد.

روش: طی 3 سال (از مهر 79 تا مهر 82) 25 هیپ در 24 بیمار تحت THA با سیستم فمورال CPT با کاپ استابولار سیماندار یا بدون سیمان قرار گرفت.

بیماران فوق در قبل عمل و 3 بار به فاصله 6 ماه، 12 ماه و 24 ماه تحت معاینه بالینی و رادیو گرافیک قرار گرفتند. در معاینه بیماران در قبل عمل تا انتهای فالوآپ خصوصیات دموگرافیک، تشخیص علت DJD و فانکشن و درد و ROM بیماران بر اساس اسکورهای هریس و اکسفورد مورد مطالعه قرار گرفت.

علاوه بر آن در مدت فوق رادیوگرافی بیماران از نظر تغییرات پوزیشن استم و کاپ مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. تمام اطلاعات در فرمهای جداگانه وارد و در نهایت اطلاعات بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج

بیماران مورد بررسی بطور متوسط سن 54/60 سال داشته و متوسط آقایان 7/55 سال و خانمها 25/68 سال بود. نسبت آقایان مورد جراحی به خانمها  بوده و از نظر تشخیصی شایعترین علت تعویض مفصل در اینها همی آرتروپلاستی قبلی (8 مورد) و بعد از آن آرتروز (7 مورد) روماتوئیدآرتریت (2مورد) و دیگر موارد با شیوع کمتر بوده است. متوسط طول دوره فالوآپ  بیماران 19 ماه و 20 روز بوده که حداکثر 2 سال و 6 ماه و حداقل 7 ماه بوده اند. متوسط اسکورهیپ بیماران برمبنای اسکورهریس به ترتیب در قبل عمل، 6 ماه بعد، یک سال بعد و دو سال بعد 38، 88، 94، 98 و بر مبنای اسکوراکسفور بترتیب 43، 25، 20، 18 بوده است. در فالوآپ دوساله بجز یک مورد تغییر پوزیشن کاپ در هیچ مورد دیگر migration یا رادیو لوسنسی دال بر loosening اجزاء مشاهده نشد. کمپلیکاسیون های بعد جراحی شامل 3 مورد در رفتگی زودرس، یک مورد DVT و یک مورد شکستگی فمور در حین جراحی می‌باشد.

نتیجه نهایی

با توجه به میزان بهبودی فانکشن هیپ بیماران با پروتز مورد نظر در فالوآپ دو ساله حتی در مواردی که دچار عارضه زودرس بدون Failure شده بودند پروتز مورد نظر در میان مدت در بدن Competent بوده و جهت تعیین نظر قطعی ادامه مطالعه در فالوآپ های 5 و 10 ساله و نیز مطالعات مقایسه ای توصیه می شود.

کلمات کلیدی: THA، CPT

پیشنهادات

با توجه به تفاوت های دموگرافیک بیماران مورد جراحی که در این مطالعه ظاهر شده بررسی بیشتر دموگرافیک بیماران با مشکل هیپ توصیه می شود و بررسی فوق در برنامه های بهداشتی کمک زیادی خواهد کرد.

با توجه به زمان طولانی بستری بیماران در قبل و بعد جراحی نیاز به بررسی سرپایی بیشتر بیماران قبل از عمل و نیز ، لزوم ایجاد مراکز نوتوانی مخصوص برای بیمارانی که تحت THA قرار گرفته اند جهت ریفر بیماران به این مراکز بنظر لازم می رسد چون بخاطر فقدان چنین مراکزی اغلب فیزیوتراپی اولیه بیماران در بخش ها صورت می گیرد.

و بالاخره آنچه در حد و هدف این طرح بوده و با علم به پشتیبانی تئوریک این نوع پروتز که در فصول ابتدایی ذکر شد این مطالعه نشان داد که سیستم CPT حداقل در میان مدت یک سیستم competent بوده و استفاده  از آن توصیه می شود . لیکن برای ارزش گذاری دقیق کلینیکال آن [ و نه بیومکانیک و in vitro ] نسبت به طراحی های دیگر نیاز به مطالعات مشابه بر دیگر پروتزها و یا مطالعات مقایسه ای و همچنین مطالعات دراز مدت 5 تا 10 ساله نیز می باشد که با توجه به اهمیت اقتصادی ، اجتماعی عمل جراحی فوق توصیه به انجام چنین مطالعاتی می شود .

• فصل اول: مقدمه – 1
• فصل دوم: مروري بر متون – 3
• فصل سوم: روش بررسي – 38
• فصل چهارم: نتايج – 45
• فصل پنجم: بحث و نتيجه گيري – 57
• فهرست منابع – 68
• ضمائم – 71
• مقاله

منابع

1. Canale T. etall: Campbell Operative Orthopedics. mosby 2002.
2. Schneidler R:Total Prosthetic Replacement of Hip. Hans Hopper Publisher,1989.
3. Yoder S.A, Brand R.A et al (1968) Total Hip Acetabular Component position affects Component loosening. Rates CORR 228 , 79-81.
4. Phillips. W etall:( 1991 ) Loosening of cementless femoral stem , J Biomechanics 24(1)37-48.
5. Noble P. Cet all (1993) femoral position Critically, affects the interpretation of Intra vital Hip Force data. Trans ORS 18(2)443.