اهمیت پشتیبانی الکترونیک ES

جنگ الکترونیک در واقع چیزی نیست جز تلاش برای «خوب دیدن دشمن» و در عین حال «دیده نشدن توسط او» به عبارت دیگر هر گونه تکنیک و تکنولوژی تأثیرگذار  بر وسائل الکترونیکی که توانایی عمل کرد یک سیستم دفاعی را کاهش می‌دهد جنگ الکترونیک نام دارد.

و هر گونه تکنیک و تکنولوژی که جهت حذف اثرات مخرب سیستم‌های جنگ الکترونیک در سیستم‌های دفاعی به کار می‌رود دفاع الکترونیک نام دارد.

امروزه بهترین مانع در مقابل بروز جنگ بین کشورها داشتن ارتش‌‌های قدرتمند، قابل انعطاف و  با قابلیت پاسخگویی سریع می‌باشد.

بیان چنین ارتش‌هایی که امروزه تعداد و امکانات آنها روبه ازدیاد است، بر مخابرات استوار می‌گردد. موضوع مخابرات نظامی خصوصاً زمانی که همه نیروهای نظامی یک کشور «زمینی، هوایی، دریایی و … » باید در صفحه واحدی از عملیات با یکدیگر کار کنند، موضوعی بسیار گسترده و پیچیده است.

سیستم‌های مخابراتی مورد استفاده در چنین شرایطی باید دارای واکنش سریعتر، قابلیت اطمینان و ماندگاری بیشتر، عدم آسیب‌پذیری بالاتر و قابلیت همکاری بیشتر بین واحدها باشند.

بنابراین در جنگ‌های آینده پیروزی با طرفی خواهد بود که بتواند فضای الکترومغناطیسی را بهتر کنترل کند و چنین است که سرمایه‌گذاری در زمینه جنگ الکترونیک و خرید و فروش ادوات آن حجم و رشد سالانه شگفت‌انگیزی را نشان می‌دهد. در کشور ما نیز ضرورت دارد، همچون سایر کشورها، کارشناسان و محققین این حوزه خاص فراگرد هم آمده و با ارائه یافته‌ها و تجارب ارزنده خود از پیشرفت جهانی و فعالیت‌های داخلی، رشد توسعه و تعمق این رشته خاص را در عرصه‌های مختلف کاربردی و تحقیقاتی تسریع کرده و باید، و شایدهای علمی و آموزشی را در معرض نقد آگاهانه قرار دهند.

اهمیت اقدامات جنگ الکترونیک

استفاده گسترده از تجهیزات الکترونیکی مانند رادارها و مخابرات به طور مستقل و یا مانند موشکها و هواپیماها به صورت همراه و جزئی از سلاحهای نظامی دفاعی، صورت می‌پذیرد که در هر حال کاربرد صحیح آنها بهر صورتی که باشد، باعث ارتقاء سرعت، وقت و قدرت نظامی شده و موجب می‌گردد تا ضریب موفقیت در جنگهای امروزی بالا رود. نتیجه سخن اینکه در پرتو این کاربرد، شرایط میادین نبرد بگونه‌ای رقم زده شده است که امروزه این میدانها علاوه بر ایجاد عمق، پهنا و فضا، دارای بعد چهارمی بنام «قلمرو طیف امواج الکترومغناطیسی» هم شده‌اند. این بعد آنچنان در تمامی زوایا و نقاط صحنه‌های نبرد نفوذ و رسوخ کرده است که شاید بتوان گفت بدون توجه به آن پیشرفت در سایر ابعاد جنگ هم امکان پذیر نخواهد بود. با آنکه این قلمرو (طیف امواج الکترومغناطیسی) نیز همانند زمان بطور فیزیکی ملموس و مشهود نمی‌باشد، ولی دارای اثرات و نتایجی است که ارزش حضور آن را تأیید می کند. از طرف دیگر مطرح شدن نگرش سیستمی نسبت به جنگها و منازعات بشری در قالب  اصول و تئوری‌های فرماندهی و کنترل، نیروهای نظامی و درگیر را آن چنان به ارتباطات قوی و پیچیده هدایت و به کنترل‌های سریع و تصمیم‌گیریهای قاطع و به موقع نیازمند کرده است که نقش تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی در اجرای این اصول و شیوه‌ها را انکار ناپذیر و هر اقدامی بدون آنها را امکان ناپذیر می نماید. همچنین ضرورت شناسائی رقبا و دشمنان در صحنه‌های جهانی و اطلاع از شرایطی که کشور را جهت ایفای نقش منطقه‌ای و جهانی و حداقل حفظ موجودیت خود، توانمند می‌سازد از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد.

لذا اهمیت و ارزش بدست آوردن اطلاعات و آگاهی‌های کیفی، دقیق و سریع بیش از بیش مشخص می‌شود. با توجه به موارد فوق ، جا دارد که این دوران را «عصر اطلاعات» نامگذاری نماییم.

بنابراین کشوری که دارای اطلاعات کافی در امور استراتژی و تاکتیکی نباشد همانند یک عنصر کور و کر، ضعیف و منفعل عمل خواهد کرد. لذا استقباط می‌شود که استفاده از تشعشعات الکترومغناطیسی ناشی از وسایل و تجهیزات الکترونیکی دشمنان و رقبا می‌توانند بعنوان یکی از مهمترین و غنی‌ترین منابع کسب اطلاعات مطرح گردد.

جایگاه اقدامات جنگ الکترونیک را می‌توان از لحاظ جنبه‌های استراتژیکی و تاتیکی مورد بررسی قرار داد.

الف- جنبه‌های استراتژیکی

اصولاً استراتژی کلی یک کشور دارای ابعاد مختلف نظامی، سیاسی، اقتصادی و . . .  می‌باشد با توجه به اینکه استراتژی را بصورتهای مختلف بیان کرده‌اند، می‌توان استراتژی نظامی را بدین صورت تعریف کرد که:

«هنر و فن بکارگیری شایسته امکانات نظامی یک کشور بطوریکه بیشترین نتیجه را در رسیدن به اهداف نظامی و سیاسی آن فراهم آورد.»

ب- جنبه‌های تاکتیکی

اما از جنبه تاکتیکی نیز اقدامات جنگ الکترونیک بعنوان یک عنصر حیاتی و سرنوشت ساز مطرح می‌باشد بگونه‌ای که از آن بعنوان عنصر تقویتی یا چند برابر کننده توان نیروهای خودی و بالعکس عنصر تضعیفی و یا تقسیم کننده توان نیروهای دشمن، نام برده می شود، لذا با چنین دیدگاهی علاوه بر اینکه اقدامات جنگ الکترونیک را بایستی در سر تا سر بدنه نیروهای نظامی بطور عام و بصورت یک فرهنگ نظامی اشاعه داده از از سوی دیگر هم بایستی آنرا بصورت یک یگان رزمی (و یا حداقل پشتیبانی رزمی) در نظر گرفته و همانند یگانهای پیاده، توپخانه زرهی و . . . .  در طرح مانورهای عملیاتی شرکت داده و بعنوان یک عنصر تهاجمی (البته در قلمرو طیف امواج الکترونیکی مغناطیسی) از آن بهره‌برداری نموده و آنرا تنها بصورت یک عنصر جانبی و فرعی مناسبی بحساب  نیاورد. هر چند متأسفانه تاکنون چنین بوده است.

امروزه تقسیم‌بندی جتگ الکترونیک به این صورت می‌‌باشد.

• EA هرگونه ارسال عمدی سیگنال پیوسته یا متناسب یا مدوله شده یا ارسال سیگنالهای نویزی جهت کاهش کارایی و افت توان دریافت صحیح سیستم را داری حمله الکترونیکی نام دارد.
• EP سیستم های ضد جنگ الکترونیک جهت کاهش اثر حملات الکترونیکی دشمن(EA)پدید آمد تا بتواند قابلیت سیستم های مختلف الکترونیکی اعم از رادارها و سیستم های مخابراتی را در محیط جنگ الکترونیک حفظ کند.
• ES جهت آشکار سازی حضور امواج الکترو مغناطیستی منتشر شده در فضا جهت درک وجود سیستم های آشکار ساز دشمن.