1) چشم انداز
(چشم اندازی از چگونگی دانشگاههای ملی و اینکه دانشگاههایی هستند که افراد از طریق آنها زمینه را برای حسابداری مالی کسب میکنند و نقطه شروع کار آنها برای حسابداری از آنجاست).
چشم انداز 1:
تخصیص منابع بر اساس نتایج ارزیابی شخص ثالث از آموزش و تحقیق.
- در تخصیص منابعی از قیبل کمکها و اعانه های عملیاتی نتایج ارزیابی های شخص ثالث از آموزش و تحقیق در هر دانشگاه به درستی انعکاس مییابد، البته در این راستا، نگاهی هم به پیشرفت توسعه فردی هر دانشگاه و ایجاد یک محیط رقابتی میشود.
چشم انداز 2:
ایجاد انعطاف در سیستمهای مالی جهت ایجاد خطمش ها و ابتکارات دانشگاهی.
به عبارت دیگر:
- پیاده سازی هدایای عملی با صلاحدید دانشگاهها بدون مشخص ساختن موارد استعمال (همچنین در اختیار قراردادن وجوهی که بایستی به سالهای بعد منتقل شوند.)
- با توجه به پرداختهای معینی که توسط دانشجویان صورت پذیرفته با ملاحظه خطمشی و ابتکارات هر دانشگاه در درون یک گستره مشخص شده توسط دولت، مقادیر عینی را تعیین کنید.
- سرمایههای مازاد حاصل از تلاشهای دانشگاهها بایستی به اهداف از قبیل تعیین شدهای اختصاص یابند که در طرح میان مدت، پیشاپیش، تصویب شده اند.
- با توجه به امکانات علاوه بر پیشرفت حاصل شده با استفاده از امکانات هزینه هایی توسط دولت ارائه میشود، همچنین ممکن است به واسطه وامهای بلند مدت یا درآمد حاصل از مصرف وام یا سایر درآمدهای حاصله بواسطه تلاشهای خود دانشگاه نیز پیشرفت هایی صورت پذیرد.
- کمکهای با عوض و سایر درآمدهای تهیه شده توسط دانشگاه بایستی بصورت قاعدهمند، جدای از هدایای عملی پردازش شوند و با توجه به تلاشهای دانشگاه انگیزههایی هم باید ایجاد شود.
- کمکهای بلاعوض توسط مسئولین محلی ممکن است تحت شرایط خاص پذیرفته شوند.
چشم انداز 3:
انجام ذیحسابی بر حسب قابلیت اعتماد مالی و تأمینی اجتماعی.
- معیارها و شیوه ها برای محاسبه و توزیع هدایای عملی بایستی برای عموم علنی گردند.
- انتشار گسترده و آشکارسازی جزئیات مالی هر دانشگاه در تمام سالها.
- بازبینی استانداردهای حسابداری براساس ویژگیهای دانشگاه و غیره.
2- خط مشی طراحی سیستم
(1) بودجهها و طرحهای میان مدت
- در ایجاد سرمایه های سالانه برای هر دانشگاه دولت به عنوان یک قانون اجرای عملیاتهای اجرا شده در میان مدت به عنوان یک پیششرط مد نظر قرار میدهد لیکن این نیز قابل درک است که در پاسخ به مسائل پیشبینی نشده نیازهایی ممکن اسن بروز کند لذا در حالی که تغییراتی در طرحهای میان مدت بر حسب ضرورت پیش میآید برآوردها بایستی بطور دینامیک انطباق داده شوند و وضعیتهای اجتماعی و مالی نیز سالانه به حساب آورده شوند.
- اساساً شیوه برآوردهای بودجهای بایستی سازگار با نوع قانون باشد که تصریح میکند در زمان اجرای طرح در میان مدت قوانین بایستی میزان بودجه را تمام شده ارائه کنند و نیز آن چیزی که کاربرد عینی در پروسه بودجه ریزی سالانه را به پیش میبرد نیز بایستی با قانون سازگاری داشته باشد، لیکن این نیز قابل درک است که هزینههای احتمالی متناسب با محاسبه از طریق قوانین از پیش تنظیم شده، نیستند لذا شیوهها باید به نحوی سازگاری داشته باشند تا بتوانند یک چنین مواردی را به درست اصلاح کنند.
(2) هدایای عملی (شیوههای محاسبه هدایای عملی)
- هدایای عملی ارائه شده به دانشگاهها، مجموع (1) و (2) فوق هستند تا شفافیت در تخصیص بودجه را تضمین نموده و استقلال دانشگاهها را به پیش ببرند و به درستی به اجرای پروژههای خاص پاسخگو باشند.
- اختلاف بین درآمد استاندارد و هزینه محاسبه شده با استفاده از شیوه مشابه محاسبه برای تمام دانشگاهها بر اساس تعداد دانشجویان و سایر شاخص های عینی است (هدایای عملی استاندارد).
- مقادیر مورد نیاز برای پیادهسازی پروژهها و اداره آموزش ویژه و امکانات تحقیق که با شاخص های عینی محاسبه آنها مشکل است (هدایای عملی ویژه)
برای پیشبرد توسعه فردی در دانشگاهها و فراهم آوردن یک محیط رقابتی هدایای عملی بایستی به درستی نتایج ارزیابی های شخصی ثابت از دانشگاهها را بعد از کامل شدن طرح های میان مدت منعکس نمایند همچنین شیوههای عینی و فرایندهای آنان بایستی بازبینی گردد.
احتمال شیوههای قابل انعطاف در محاسبه هدایای عملی بر اساس فلسفه، اهداف، ویژگیها و شرایط هر دانشگاه بایستی مد نظر قرار گیرد. با توجه به آیتمهای ارزیابی شخص ثالث که در محاسبه هدایای عمل مورد استفاده قرار گرفت، آنها بایستی به دقت مورد بازبینی قرار گیرند تا صحت آنها تضمین گردد و ملاحظه مقتضی بایستی اعمال گردد تا تضمین شود که آنها استقلال دانشگاه را محدود نمیکنند.
معیارها و شیوهها برای محاسبه هدایای علمی بایستی پیشاپیش در معرض عموم و دانشگاهیان واقع شود.
اداره درآمدهای دانشگاه
درآمدهای دانشگاه را میتوان ابتدا به درآمدهایی تقسیم کرد که پیدایش آنها از عملکردهای عادی شغلها، قطعی و اجتناب ناپذیر است (شهریه دانشجویان ، درآمدهای ناشی از بیمارستانهای وابسته به دانشگاه و غیره) و نیز سایر درآمدها (مثل وامها ویا کمکهای بلاعوض). درآمدهای ناشی از عملکرد دانشگاه را بایستی به حساب هدایای عملی گذاشت، در حالی که سایر درآمدها را باید جدای از هدایای عملی، به حساب آورد و نبایستی در محاسبه هدایای عملی انعکاس یابند.
برای ایجاد انگیزه در دانشگاهها جهت مضاعف ساختن درآمدهای خود در مورد درآمدهای ناشی از عملکرد عادی اگر درآمدها مثلاً از یک بیمارستان وابسته دریافت شوند و به درآمدهای استاندارد اضافه گردند یا یکسری مازاد دیگر بواسطه تلاش دانشگاه ایجاد شود آن را بایستی به حساب اهداف از پیش تصویب شده ای گذاشت که پیشاپیش در طرح میان مدت بوده است.
اداره کردن شهریه های دریافتی از دانشجویان
عطف به شهریه های دریافتی از دانشجویان لازم است تا کیفیت فرصتهای یادگیری، رشد نخبگان و استقلال پیشرفته دانشگاهها، به حساب آورده شود. بنابراین در حالیکه بخاطر آوردن شیوه ای که براساس آن این شهریه ها در هدایای عملی منعکس شوند و بعد از تصریح کردن یک میزان استاندارد برای تمام دانشگاهها، گستره پرداختهای معین بایستی توسط دولت، تعیین شود و هر دانشگاه بایستی میزان قطعی خود را در داخل آن گستره تنظیم نماید.
3- هزینه های توسعه امکانات
منابع مالی
توسعه امکانات برای دانشگاههای ملی، سرمایه ملی ایجاد میکند و اساساً به درآمدهایی وابسته است که هر سال به خاطر امکانات به دانشگاه واگذار می گردد. لیکن برای بالا رفتن استقلال و خودکفایی و نیز تضمین تنوع منابع و دوام رشد امکانات، این امکان بایستی وجود داشته باشد تا با وامهای دراز مدت، درآمدهای حاصل از فعالیت های دانشگاه و غیره امکانات رونق بهتری داشته باشد. برای تضمین تدارک امکانات به طور مؤثر و در حد کفایت بایستی احتمال گسترش امکانات با استفاده از PFI وجود د اشته باشد.
استقراض های بلندمدت
جهت تضمین نوع منابع مالی هر دانشگاه این امکان باید برای تمام دانشگاه ها موجود باشد تا استقراض های طولانی مدت داشته باشند.
مصرف و واگذاری دارائی های دست نخورده و استفاده شده.
مکانیسمی که امروزه اجازه ایجاد درآمد توسط ارائه دارایی های مدرسه را در مورد مدارس دولتی می دهد، بایستی برای توسعه امکانات مدارس و دانشگاههای دولتی ، همچنان ادامه پیدا کند.
توسعه سیستم برای اجرای استقراض های بلند مدت
یک سیستم برای اجرای پروسه استقراضهای بلندمدت در ارتباط با امکانات و تجهیزات بایستی پویا باشد و امکانات بیمارستانی دانشگاه و درآمدهای حاصل از سرمایه های بکر بایستی به راه افتند.
هنگامی که چنین چیزی محقق شود، بایستی در مورد بهره برداری از مرکز مالی دانشگاه دولتی مدنظر قرار گیرد.
(مکانیسم هایی برای توسعه امکانات)
- دولت معمولاً بایستی اقدامات زیر را انجام دهد:
- تدارک و پیاده سازی طرحهای توسعه امکانات برای کل دانشگاه ها.
- هماهنگ سازی طرحهای توسعه (طرحهای میان مدت) تمام دانشگاه ها
- جمع آوری امکانات و توزیع بودجه های توسعه ای برای هر دانشگاه.
هر دانشگاه در حالت کلی باید اقدامات زیر را انجام دهد:
- مهیا سازی طرحهای توسعه ای برای دانشگاه خود و انعکاس این کارها به طرحهای میان مدت.
- پیشبرد امکانات و تجهیزات با تخصیص هزینه ها و منابع مالی مربوط به خود.
سیستم نیز معمولاً باید کارهای زیر را انجام دهد:
- یک کاسه کردن استقراض ها و پرداخت وامهای بلندمدت مرتبط با امکانات بیمارستانی و بهینه سازی تجهیزاتی.
- توزیع استقراض های بلندمدت و درآمدهای ناشی از بکارگیری سرمایه های خفته،براساس سیاست توزیع دولت به هر دانشگاه.
4- املاک و ساختمانها
زمین و ساختمانهای فراهم شده جهت استفاده دانشگاههای دولتی قبل از واگذاری- بجز در مورد آنها که موجودی آنها صحیح فرض شده بایستی قانونا مبانی توسط دولت به دانشگاه واگذار گردد تا فونداسیون دارائی و سرمایه ای دانشگاه فراهم گردد. تجهیزات او امکاناتی که برای دانشگاه در نظر گرفته میشود باید به طور مجانی، ادامه پیدا کند.
(بکارگیری درآمدهای حاصل از ارائه ملک و ساختمان)
بعد از تصویب وزیر مربوطه، ارائه ملک و ساختمان ها اجرایی میشود لیکن قاعده این است که بخش ثابتی از درآمدهای اسمی به عنوان درآمدهای دانشگاه در نظر گرفته شوند و برای هماهنگی منابع مالی جهت توسعه تجهیزات و امکانات، در مورد باقیمانده، بالانس صورت گیرد.