مراحل و تکنیک های جوشکاری
مقدمه
عملیات آماده سازی درز جوش در لوله ها
عملیات آماده سازی درز لوله یکی از مراحل اساسی جوشکاری لوله بوده چرا که کیفیت جوش در ارتباط نزدیکی با نحوه آماده سازی لوله می باشد. در بعضی موارد، آماده سازی اشتباه اتصال میتواند منجر به بروز معایب و شکست در قطعه گردد. جوشکار لوله می بایستی اطلاعات مهارت کافی جهت آماده سازی لوله داشته باشد که این خود اولین گام در جهت حصول به جوش با کیفیت قابل قبول می باشد.
عملیات ذکر شده از 4 مرحله تشکیل شده است :
- آماده سازی لبه ها
- تمیز نمودن سطوح اتصال درز جوش
- جفت کردن لوله ها
- خال جوش زدن لوله ها
هر کدام از این مراحل به طور جداگانه مورد بحث قرار خواهند گرفت ولی ابتدا خلاصه ای در مورد نحوه جوشکاری لوله آورده خواهد شد. تکه هایی از لوله با طول کوتاه یا به عنوان دیگر نیپل جهت صرفه جویی در لوله برای تمرین مورد استفاده قرار می گیرد. البته باید توجه نمود که طول لوله اگر خیلی کوتاه باشد سرعت سرد شدن جوش به حدی تحت تاثیر قرار گرفته که جوش شرایط کافی را جهت جوش طول های بلند از لوله مهیا نمی نماید. بنابراین معمولاً در طول 7 اینچ برای هر کدام از دو لوله ای که مورد جوشکاری قرار می گیرند توصیه میگردد. تجربه نشان داده است که طول ذکر شده در سرعت سرد شدن جوش تاثیری باقی نمی گذارد. همانطور که قبلاً نیز ذکر شد دو روش مختلف برای جوشکاری لوله مورد استفاده قرار می گیرند. برای لوله هایی با ضخامت کم، روش سرازیر و برای لوله های با ضخامت بالا ، روش سربالا استفاده می شود. به جز چند مورد جزئی از قبیل اندازه اتصال و جوشکاری خال جوش ها، روش آماده سازی لوله برای هر دو روش یکسان می باشد.
بخشی از تحقیق
عملیات تمیز نمودن سطوح اتصال :
آلودگی هایی همچون گریس، روغن، زنگ و پوسته تاثیرات مضری در کیفیت جوش دارند. همانطور که قبلاً هم گفته شد می بایستی هیچگونه آثاری از لایه اکسیدی حاصل از برشکاری اکسی استیلن بر روی سطوح اتصال دیده نشود. جوشکار همچنین بایستی در مورد عدم حضور سایر آلودگی ها نیز اطمینان حاصل نماید که این کار را می توان با استفاده از برسهای دستی انجام داد.
جفت نمودن لوله ها :
دو لوله ای که قرار است مورد جوشکاری قرار گیرند می بایستی دقیقاً در یک امتداد قرار گیرند. سطوح داخلی و همچنین سطوح خارجی لوله باید کاملاً در امتداد هم باشند. جفت نمودن لوله نیز خود احتیاج به مهارت کافی دارد.
تکه های کوتاه لوله ( nipples )تنها برای تمرین جوشکاری مورد استفاده قرار نگرفته بلکه جهت استفاده در کارگاهها و مناطق عملیاتی نیز می باشد طول لوله بکار رفته همانطور که قبلاً نیز گفته شد می بایستی 7 اینچ باشد. لوله از نوع فولاد کم کربن و با قطر هشت اینچ می باشد البته قطر واقعی خارجی لوله برابر با25/8 اینچ بوده و ضخامت دیواره نیز 406/0 اینچ می باشد.
انجام دادن خال جوش ها :
پس از آنکه لوله ها به طور کامل و ردیف روی هم قرار گرفتند، 4 خال جوش و با فاصله مساوی در اطراف لوله انجام میگیرد. این عمل توسط الکترود 8/1 ( E 6010 ) انجام می پذیرد. طول هر خال جوش می بایستی تقریباً 4/3 باشد. از آنجایی که خال جوشها به عنوان قسمتی از پاس ریشه باقی می مانند بنابراین می بایستی بدون عیب انجام پذیرد. خال جوشها می بایستی استحکام لازم را داشته و نفوذ کافی را در ریشه داشته باشند.
اصول کلی برای جوشکاری پاس ریشه به روش سربالا
مراحل و مسائل ذکر شده در این بخش برای جوشکاری پاس ریشه کلیه لوله های با ضخامت بالا می تواند مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، لوله ای کم کربن با قطر 8 اینچ ( Schedule 60 ) مورد استفاده قرار گرفته است. قطر واقعی خارجی لوله 625/8 بوده و ضخامت دیواره لوله نیز 406/0 می باشد. برای جوشکاری این نوع لوله، الکترودE 6010 و با قطر 8/1 اینچ استفاده میشود. برای شروع به کار، ابتدا لوله می بایستی در گیره محکم شده و خال جوشها درموقعیت ساعت2، 5، 8 و 11 (C-13 ) انجام پذیرند. روش سربالا از آن جهت مورد استفاده قرار می گیرد که دیواره لوله ضخامت بالایی دارد. جوشکاری در موقعیت ساعت 30:6 شروع شده و در موقعیت 12 در یکطرف لوله پایان می پذیرد. به همین ترتیب طرف دیگر لوله از موقعیت 30: 6 آغاز گشته و در موقعیت 12 به اتمام می رسد. معمولاً سه حالت اصلی برای جوشکاری پاس ریشه لوله ای که در موقعیت G5 می باشد مورد استفاده قرار می گیرد. جوش در حالت بالاسر (G4 ) آغاز گشته سپس به تدریج به حالت عمودی ( G3 ) تغییر پیدا کرده و سپس باز به تدریج به حالت تخت (G1 ) تغییر شکل پیدا می نماید. در این روش که از قسمت پایین به سمت بالای لوله جوشکاری انجام می پذیرد تغییر از یک حالت به دیگری می بایستی کاملاً به تدریج انجام پذیرد. این مسئله بستگی به مهارت و توجه جوشکار در تغییر دادن تدریجی زاویه الکترود دارد.
جوشکاری سربالای پاس ریشه
پس از تشکیل سوراخ کلید و حوضچه مذاب و با توجه به زاویه مناسب الکترود، الکترود در طول لوله به جلو رانده می شود. احتیاجی به حرکت جلو و عقب الکترود در طول اتصال درز نیست بلکه فقط حرکت مستقیم و خطی در جهت خط جوش کافی می باشد. حرکت الکترود می بایستی به آرامی و یکنواخت انجام پذیرد، با حفظ طول قوس مناسب، انتهای الکترود می بایستی نزدیک به قسمت بالای سوراخ کلید که در مجاورت خط جوش رسوب داده شده می باشد قرار گیرد. در صورتی که تنظیم شدت جریان به طور صحیح باشد، در آنصورت احتیاجی به حرکت سرد و گرم در جهت کنترل حوضچه مذاب و اندازه سوراخ کلید نمیباشد. در حین جوشکاری شخص جوشکار می بایستی به حوضچه مذاب و سوراخ کلید توجه داشته باشد. همچنان که الکترود در طی درز جوش حرکت می کند، لبه های درز واقع در جلوی قوس را ذوب کرده و فلز مذاب به قسمت پشت قوس جریان پیدا می کند و به این صورت وارد حوضچه مذاب شده و به درز ریشه جوش راه پیدا میکند. همچنان که الکترود حرکت می نماید فلز مذاب موجود در حوضچه که در قسمت پشت باقی مانده منجمد شده و تشکیل خط جوش را میدهد، فلز مذاب موجود در حوضچه که در قسمت پشت باقی مانده منجمد شده و تشکیل خط جوش را میدهد. از آنجایی که خط جوش به شکل دایروی در اطراف لوله رسوب می گردد، زاویه الکترود متناوباً می بایستی نسبت به موقعیت تغییر نماید.
در صورتی که اندازه سوراخ کلید خیلی کوچک باشد زاویه الکترود باید کمی کاهش پیدا کند که اینکار را می توان با مستقیم تر گرفتن الکترود و به سمت سوراخ کلید انجام داد. همچنین سرعت جوشکاری نیز کمی بایستی کاهش داده شود در صورتی که سوراخ کلید بیش از اندازه باز باشد زاویه الکترود بایستی کمی افزایش یابد. درصورتی که این عمل موثر نباشد می بایستی جوشکاری متوقف شده و قبل از شروع مجدد شدت جریان کاهش داده شود.
جوشکاری تخت پاس ریشه
زمانی که عمل جوشکاری پاس ریشه لوله به موقعیت ساعت 1 نزدیک می شود ما با حالت جوشکاری تخت مواجه هستیم. در این حالت کنترل حوضچه مذاب مشکلتر شده و حرکت سرد وگرم می بایستی ادامه یابد تا پاس ریشه در موقعیت ساعت 12 به اتمام رسد.
هنگام جوشکاری جوش شیاری جناغی یکطرفه، اتصال لب به لب در حالت تخت ( G 1) فلز مذاب تمایل زیادی به ریزش از میان درز به روی جوش قسمت پایین لوله و تشکیل نفوذ زیادی در آن محل را دارد . در بعضی حالات سوختگی نیز حاصل میگردد، مخصوصاً اگر شدت جریان خیلی زیاد باشد. در بعضی کارگاهها برای جلوگیری از این امر، صفحات پشت بند در قسمت پشت درز اتصال قرار میدهند. اما در صورتی که جوشکار مهارت کافی در جهت استفاده از حرکت سرد و گرم و تنظیم صحیح شدت جریان داشته باشد احتیاجی به این مسائل نیست.
- مقاله درمورد مراحل و تکنیک های جوشکاری
- تکنیک جوشکاری
- جوشکاری
- پروژه دانشجویی مراحل و تکنیک های جوشکاری
- پایان نامه در مورد مراحل و تکنیک های جوشکاری
- تحقیق درباره مراحل و تکنیک های جوشکاری
- مقاله دانشجویی مراحل و تکنیک های جوشکاری
- مراحل و تکنیک های جوشکاری در قالب پايان‌نامه
- پروپوزال در مورد مراحل و تکنیک های جوشکاری
- گزارش سمینار در مورد مراحل و تکنیک های جوشکاری
- گزارش کارورزی درباره مراحل و تکنیک های جوشکاری