سیستم سوخت

چگونگی کار سیستم سوخت :

برای اینکه موتور به راحتی روشن شود و بدون اشکال گاز خورده . از نظر مصرف سوخت نیز مقرون به صرفه باشد و درعین حال بتواند تمام قدرت را تولید نماید و د رحین رانندگی خاموش نشود ، کاربراتور نقش اساسی خواهد داشت .

به طور خلاصه ، وظیفه کا ربراتور مخلوط کردن مقدار صحیح از سوخت با مقدار متناسب از هوا جهت احتراق در سیلندرها و نیز ارسال به موقع  از مخلوط تبخیر شده مذکور به هر سیلندر و برابر نیاز آن می باشد . سیکل کامل کاربراتور از لحظه مخلوط شدن سوخت با هوا شروع شد ه و تا لحظه احتراق در سیلندرها ادامه دارد . از اینرو این سیکل شامل کاربراتور ، منیفولد هوا ، سوپاپ هوا ، وحتی اتاق احتراق و پیستون نیز می گردد .

سوخت لازم برای کاربراتور از طریق سیستم سوخت تامین می گردد و این سیستم شامل باک بنزین ، تلمبه یا پمپ بنزین و تعدادی صافی بنزین می باشد . پمپ بنزین ،‌سوخت را با فشار به پیاله سوخت که دارای شناور است می فرستد و صافی نیز از ورود مواد زاید به سیستم سوخت جلوگیری می نماید .

نسبت اختلاط سوخت و هوا : بنزین از نظر درجه اکتان انواع مختلفی دارد و در مورد اکثر آنان تناسب صحیح اختلاط بنزین و هوا از حیث وزن عبارت است از حدود 15 قسمت هوا به 1 قسمت از بنزین که آنرا « نسبت شیمیایی » اختلاط گویند و احتراق کامل سوخت را تضمین می نماید . اما در عمل این اختلاط یا نسبت بنزین و هوا حداکثر قدرت راتولید نمی کند و از نظر مصرف بنزین اقتصادی نمی باشد . برای رانندگی معمولی و سرعت اقتصادی نسبت اختلاط حدود 16 به 1 یعنی 16 قسمت هوا و یک قسمت بنزین لازم است .درحالیکه روشن کردن موتور در هوای سرد ممکن است حتی به مخلوطی از 1 قسمت بنزین و 1 قسمت هوا نیاز باشد . به طور کلی نسبت اختلاط در شرایط مختلف به شرح زیر می باشد :

• لحظه استارت زدن با نسبت اختلاط کمتر و متوسط
• در سرعتهای پایین و دور آرام با نسبت اختلاط کمتر و متوسط
• در سرعت اقتصادی با نسبت اختلاط ضعیف ( 16 به 1 )
• هنگام گاز دادن و سرعت های بالا با نسبت اختلاط قوی

از سوختن بنزین و هوا موادی باقی می ماند که شامل مونوکسید کربن (CO) ، انیدرید کربنیک (CO2) و هیدروکرتن های مختلف و اکسیدهای ازت می باشد . میزان این مواد در دود اگزوز بستگی به مقدار بنزین در مخلوط سوخت و هوا دارد .

لوله کشی سوخت  

بنزین از باک بنزین که در عقب اتومبیل قراردارد به محفظه شناور کاربراتور جریان می یابد . از آنجایی که این محفظه در سطحی بالاتر از باک بنزین قرار گرفته ،‌یک عدد پمپ در مسیر قرار دارد تا بنزین را با فشار به کاربراتور بفرستد که معمولاً در نزدیکی کاربراتور قرار گرفته است .

ساختمان کاربراتور ساده  

هوا پس از عبور از صافی به داخل «‌دهانه مخروطی* » مکیده می شود . این کانال در یک نقطه باریک است و باعث می گردد تا در آن نقطه هوا با سرعت بیشتری حرکت کند و فشار کمتر شود ( زیرا حاصلضرب فشار در سرعت مقداری ثابت است .)

در دهانه مخروطی یک نوع خلاء جزیی ایجاد می گردد و بنزین در اثر آن از پیاله کاربراتور کشیده شده و پس از مخلوط شدن با هوا از طریق منیفولد هوا به داخل موتور فرستاده می شود . مقدار و سرعت جریان مخلوط بنزین و هوا توسط پدال گاز کنترل می گردد .

سوزن شناور برای کنترل جریان سوخت از باک بنزین بوده و شناور نیز همواره سطح بنزین در پیاله را کنترل می کند . هرزمان که سطح بنزین در پیاله بالارود ، شناور نیز بالارفته و به کمک اهرم ، سوزن را به طرف بالا حرکت می دهد و روزنه را تنگتر یا مسدود می نماید .

اصول کاربراتور

همان طور که دربالا گفته شد هوا تحت تاثیر خلاء ایجاد شده د ردهانه مخروطی به داخل اتاق احتراق کشیده می شود د رحقیقت این خلاء وقتی ایجاد می شود که پیستون در داخل سیلندر برای نفس کشی (مرحله تنفس ) پایین می رود و همزمان سوپاپ هوا نیز باز شده و مرحله تنفس آغاز می گردد هوایی که از کاربراتور می گذرد به وسیله یک درچه لولایی به نام دریچه کفگیرک گاز کنترل شده که آن نیز به نوبه خود به وسیله پدال گاز کم و زیاد می شود مقدار این هوا علاوه بر وضعیت و قرارگرفتن دریچه گاز به سرعت موتور نیز بستگی دارد این وظیفه کاربراتوراست که تعیین نماید که بنزین مجاز که به داخل جریان هوا کشیده شده یا مخلوط مورد نیاز به اتاق احتراق  فرستاده می شود .

کابراتور ژیگلور ثابت

کاربراتور ژیگلور ثابت ( یاساسات ثابت ) متشکل از تعدادی ژیگلور و یک کعدد پمپ شتابدهنده است تا مقدار لازم از مخلوط بنزین و هوارا مطابق با نیاز به اتاق احتراق برساند .

وقتی جریان یا کوران هوا در دهانه مخروطی سرعت می گیرد ، غلظت هواکمتر شده و بدون اینکه وسیله ای باشد که این امر را جبران نماید ، مخلوط به تدریج از بنزین غنی می شود و به حدی خواهد رسید که اشباع و غیر قابل سوختن می گردد این مشکل در کاربراتور ژیگلور ثابت با مخلوط شدن مقداری هوا بابنزین و قبل از ورود به دهانه مخروطی برطرف می گردد . در اکثر کاربراتورها ،‌لوله ای سوراخدار این مشکل را مرتفع و مخلوط را برای احتراق آماده می سازد . در حقیقت این لوله سوارخدار از دو عدد لوله ، یکی در داخل دیگری تشکیل شده و بنزین قبل از ورود به دهانه مخروطی ، به داخل این لوله ها کشیده می شود و با توجه به دور موتور ، هوا به مقدار لازم از طریق یک ژیگلور کمکی هوا ( یا ژیگلور تعدیل ) وارد لوله داخلی می شود که دارای تعدای سوراخ در سطوح مختلف بوده و به طور خودکار مخلوط را رقیقتر و مناسب احتراق می سازد .

* گاهی اوقات به آن دهانه ونچوری یا ونتوری نیز اطلاق می گردد .