ساخت و نصب تیرهای روشنایی در محوطه ی گلستانه ها (كوپه ها)

کابل و کابل کشی

تعریف کابل:

هر هادی الکتریسیته که عایق روی آنها نسبت به زمین دارای اختلاف پتانسیل صفر و هادی آن نسبت به زمین دارای اختلاف پتانسیل فازی یا اصطلاحاً ولتاژ فازی باشد، کابل نامیده می شود.

کابل ها در طراحی شبکه های برق و تنظیم پروژه های پخش انرژی الکتریکی در کارخانجات، مراکز صنعتی، تجارتی و منازل به کار می رود. از این رو شناخت کابل و کاربرد آن ضرورت و اهمیت خاصی دارد. هر کابل با سطح مقطع معین قادر به انتقال جریان به میزان مشخصی می باشد و اگر جریان از این حد تجاوز کند باعث استهلاک زودهنگام و یا سوختن کابل می شود. در طراحی شبکه و کابل کشی سه اصل زیر را باید در نظر گرفت:

• جریان برق از حد مجاز جریان کابل بیشتر نشود.
• افت ولتاژ بیش از حد مجاز نباشد
• محاسبات اقتصادی در مورد سطح مقطع انتخابی از نظر تلفات توان انجام گیرد.

عایق کابل ها:

عایق کابل ها معمولاً از ماده P.V.C یا P.E.T می باشد. معمولاً مقداری پودر P.V.C نیز در زیر روپوش اصلی کابل و بین هادی های روپوش دار داخل کابل قرار می دهند. خاصیت این پودر این است که در مواقع عادی موجب خنک شدن کابل و در هنگام آتش سوزی و یا گرم شدن بیش از حد در اثر عبور جریان از شعله ور شدن کابل جلوگیری می کند. اصطلاحاً به کابل هایی که دارای روپوش P.V.C و یا پودر P.V.C هستند کابل های (پروتودور) می گویند.

اتصالات کابل ها

اتصال کابل به کابل شو:

برای اتصال کابل به مدار از کابل شو یا کفشک کابل استفاده می شود. کابل شوها ممکن است پرسی یا قابل لحیم کاری باشند. از نظر شکل ظاهری شبیه سر سیم هستند، معمولاً برای به دست آوردن یک اتصال  صددرصد قابل اطمینان کلیه کابل شوها را با کابل لحیم می کنند.

بریدن، روپوش برداری و نصب کابل شوی کابل:

کابل ها را معمولاً به وسیله انبر کابل بری می برند. انبر کابل بری مانند سیم چین عمل می کند. برای روپوش برداری کابل این عمل به وسیله چاقوی مخصوص روپوش برداری انجام می شود. به این صورت که قسمتی را که باید روپوش برداری شود، خط کشی نموده سپس به وسیله چاقو دورتادور محیط کابل را به دقت می برید. عمق چاقو در روپوش باید به اندازه ای باشد که موجب زخمی شدن  روپوش هادی داخلی نگردد. سپس به وسیله نوک چاقو از محل بریده شده تا انتهای قسمت خط کشی روپوش کابل را از طول بریده و آن را از روی کابل باز می کنیم. در هنگام کار با چاقوی کابل بری توجه داشته باشیم که هیچ گاه نوک چاقو را به سمت بدن خود کابل کشی نکشیم، سپس روکش داخلی هادی های کابل را به اندازه ای که در جای مخصوص سیم کابل شو قرار گیرد با استفاده از سیم لخت کن یا چاقوئی، کابل را لخت کرده سپس کابل شوها را به آن وصل کنید. سپس به وسیله لحیم کاری، هادی و کابل شو را به طور کامل به یکدیگر اتصال دهید.

عواملی که در تعیین سطح مقطع کابل موثر است:

جریان مجاز:

جریان مجاز جریان عبوری از سیم ها و کابل ها است به طوری که درجه حرارت عایق در سطح هادی سیم ها و کابل های P.V.C از 40 درجه سانتی گراد بالاتر نرود. جریان های مجاز عبور داده شده برای کابل ها، زمانی که در داخل خاک قرار می گیرند با این مبنا تعیین می شود که کابل بر روی بستری از ماسه نرم قرار می گیرد و پس از خاک ریزی روی کانال آجرفرش شود به علاوه کابل در مسیر خودش می تواند از داخل تعداد محدودی لوله فولادی به صورت پیوسته عبور کند.

افت ولتاژ در کابل

در شبکه های پخش انرژی الکتریکی اندازه سطح مقطع کابل ها تنها بر اساس جریان مجاز عبوری از آن انتخاب نمی شود بلکه طول کابل که متناسب با افت ولتاژ است عامل تعیین کننده ای می باشد.

 شرایط نصب و قرار دادن کابل های برق:

اگر کابل در خاک دفن شود، باید کانال را به عمق 70 سانتی متر و عرض 30 تا 50 سانتی متر حفر نماییم سپس به ارتفاع 10 سانتی متر کف کانال را با ماسه نرم می پوشانیم، کابل را روی ماسه ها قرار داده و مجدداً به ارتفاع 10 سانتی متر دیگر روی آن ماسه نرم می ریزیم. سپس روی ماسه ها را آجرفرش نموده و آنگاه روی آجرها خاک معمولی می ریزیم. این عمل سبب می شود که فشار طبقات خاک روی کابل کمتر شده و همچنین در موقع کندن مجدد، کابل به وسیله ضربات بیل و کلنگ زخمی نشود. شکل زیر یک کانال که کابل داخل آن قرار گرفته را نشان می دهد.