رشد و توسعه جوامع انسانی ، محدودیت منابع طبیعی و نیاز نامحدود انسان به مواد غذایی ، پوشاک ، مسکن و از سوی دیگر محوریت وجودی انسان در عرصه هستی با امتیاز نیروی تفکر و اندیشه به عنوان نیروی مدیر و مبتکر و خلاق ، وی را پیوسته وادار نموده تا در جهت تغییر و تکامل عوامل و عناصر اطراف خویش دائماً و بی وقفه در سعی و تلاش بوده و یک لحظه غفلت به منزله مرگ و نیستی و زیان باشد . ماحصل این تلاش طبیعتاً سازندگی و بهینه سازی مجموعه عوامل مثبت و در نتیجه ترقی روزافزون تمدن انسانی را به دنبال خواهد داشت . با توجه به این توسعه طلبی خصوصاً در زمینه ارتباطات جمعی و جهانی شدن آن ، همزمان با ورود علم و تکنیک در عرصه های زندگی اجتماعی دیگر جای هیچ درنگ و تاملی را برای بشر باقی نمیگذارد تا جدا از این رابطه پیوستگی عظیم عرض اندام نماید و البته این موضوع خود به عنوان یک عنصر مثبت و سازنده در جهت بهبود ساختار اجتماع بشری خودنمایی نموده و تاحد زیادی باعث محو عناصر مخرب اجتماعی به ویژه خودکامگیهای قطبهای جهانی شده و نویدی است در جهت بهبود مناسبات و جلوه ارزشهای والای انسانی .
با توجه به مطالب ذکر شده پیروی از روشهای جدید و نوین تولید و بهره وری و بهبود ساختار عوامل تولید یک امر واجب و حتمی بوده که در پیروی از این اصل طرح ارائه شده فعلی نمونه ای از این نوع فعالیتها به منظور استفاده بهینه و مفید و رسیدن به حداکثر تولید یعنی اقدام به اجرای عملیات زراعی در فضایی کاملاً کنترل شده و به شیوه ای کاملاً جدید و با نظارت عالیه کارشناسی و تا حدودی به دور از روشهای سنتی و قدیمی میباشد تا ضمن ارائه و ترویج روشهای مدرن تولید و ایجاد درآمدی مفید و اشتغال سازنده برای چند خانوار بتوانیم بخشی از نیازهای جامعه را تامین نمائیم .