میکروسکوپ الکترونی

عدسی های مغناطیسی

دانشمندان در دهه 1920 متوجه شدند که می توان پرتو الکترونی را به وسیله یک میدان مغناطیسی یا یک میدان الکترو استاتیک متمرکز کرد. از هر دو روش در عدسی های الکترونی استفاده شده است ولی امروزه استفاده از عدسی های الکترومغناطیسی در میکروسکوپ الکترونی تجارتی متداول است زیرا که عدسی های الکترو مغناطیسی دارای ضریب انحراف کمتری نسبت به عدسی های الکترو استاتیکی بوده و در حالت فشرده، پاک کردن ستون الکترونی از الکترون های زاید را تسهیل می کنند. مخصوصاً اگر ولتاژ مورد استفاده بالا باشد، در  این مورد عدسی های الکترو استاتیک پر زحمت شناخته شده اند بنابراین بیش از این به عدسی های اولیه الکترو استاتیکی نمی پردازیم.

لنزهای الکترو مغناطیس در دستگاه ولتاژ بالا

مسیر الکترونی ساطع شده از تفنگ الکترونی (ستون میکروسکوپ) در ولتاژهای بالا استوار بود و به سادگی در میدان مغناطیسی منحرف نمی شود. عدسی های مغناطیسی معمولی که قطب های  آهنی نرم در آنها به کار  رفته، در هسته خود  دارای یک میدان مغناطیسی نزدیک به اشباع مغناطیسی آهن هستند بنابراین لازم است که در میکروسکوپ الکترونی ولتاژ بالا (مثلا MV1)، فاصلۀ عدسی ها افزایش یابد. این مساله و نیز لزوم حفاظت بیشتر از نظر انتشار اشعه ایکس، باعث می گردد که قطر ستون IIVEM از دستگاههای معمولی  بیشتر. استوار بودن اشعه الکترونی در ولتاژ بالا باعث می شود، فاصله کانونی نیز افزایش یابد در نتیجه ارتفاع ستون IIVEM هم از میکروسکوپ های الکترونی معمولی بیشتر می شود. از طرف دیگر در IIVEM به دلیل بزرگتر بودن عدسی ها، به تجهیزات مکانیکی برای جابه جایی عدسی ها نیاز است. به طور کلی این  بزرگتر بودن ابعاد ستون IIVEM امکاناتی از قبیل فراهم آمدن فضای بیشتر برای نمونه و به کار گیری تجهیزاتی در ارتباط با محیط آزمایش را در اختیار قرار می دهد.