پساب های صنعتی

استاندارد روش نمونه ‏گیری از پسابه ای صنعتی

هدف و دامنه کاربرد

هدف از ارائه این استاندارد تعیین روشی جهت نمونه‏گیری از پس‏آبهای صنعتی است که در آن اصول مشخصی برای یکنواخت کردن روشهای مختلف نمونه‏گیری تدوین شده و این روش در مقیاس عمومی قابل اجراء بوده و در موارد خاص نیز احتمالا کاربرد خواهد داشت .

اصطلاحات و تعاریف

نمونه ‏گیری : واژه نمونه‏ گیری که در این استاندارد بکار می‏رود عبارتست از برداشتن قسمتی از پس‏آب که نمایانگر کل پساب مورد نظر باشد .

فاضلاب خام: عبارتست از آبی که پس از ورود به واحد صنعتی و گردش در مراحل مورد نظر به مواد موجود آلوده می‏گردد .

پس آب صنعتی: فاضلابی است که عمل پالایش جهت کاهش آلودگی در مورد آن انجام گرفته است .

نکات مهم در نمونه‏ برداری

هدف اصلی نمونه ‏گیری بدست آوردن قسمت کوچکی از پس آب صنعتی است که نمایانگر خصوصیات واقعی پس آب باشد و مهمترین عوامل اساسی برای رسیدن باین مقصود عبارتند از :

” نقطه نمونه‏ گیری ” , ” زمان و تناوب نمونه‏گیری ” , ” حفظ ترکیبات نمونه تا زمان اجرای آزمایش .”

تناوب نمونه ‏گیری

در صورت نیاز به شناخت تغییر در ترکیبات پساب صنعتی در حین دوره مشخص مثلا زمانی که تخلیه پس آب به حداکثر مقدار خود می ‏رسد , نمونه‏گیری باید در تناوبهای متناسب و کوتاه مانند هر پنج , ده , پانزده و یا 30 دقیقه انجام پذیرفته و سپس مورد آزمون قرار گیرد .

برای مطالعه میانگین وضعیت‏ها , نمونه مرکب 4 برای یک دوره کار روزانه واحد صنعتی و یا یک دوره معمول 24 ساعته و یا یک دوره تولید باید جمع‏آوری گردد .

چنین نمونه مرکبی باید با تناوب مشخص از کانال عمومی تخلیه پس آب واحد صنعتی جمع‏آوری و مخلوط شده و حجم نمونه‏های انفرادی باید متناسب با حجم پس آب جاری در لحظه نمونه‏گیری انتخاب گردد .

تناوب نمونه‏گیری بستگی به تکرار تغییرات در ماهیت پس آب و حجم جریان آن دارد و در چنین مواردی باید دقت کافی به نحوی مبذول گردد که نمونه برداشته شده معرف مقدار حقیقی مواد جامد معلق نیز باشد .

در هر صورت در بیشتر موارد , نمونه‏گیری با تناوب یک ساعته توصیه می‏گردد .

عوامل موثر در آلودگی فاضلاب و پساب ها

فاضلاب و پساب های مراکز صنعتی ، کشاورزی و همینطور محلهای مسکونی از آلوده کننده‌های عمده آبهای زیرزمینی و آبهای سطحی بویژه آبهای رودخانه‌ها ، دریاها و دریاچه‌ها هستند. با این فاضلابها و همینطور عوامل موثر در آلودگی فاضلاب و پساب ها آشنا می‌شویم

پتانسیل و ظرفیت اکسیداسیون ، معیاری برای تعیین آلودگی فاضلابها

پتانسیل و ظرفیت اکسیداسیون آبها ، یکی از معیارهای مهم آلودگی آنهاست. به طوری که می‌دانیم اکسیژن محلول در آب ، عامل اساسی زندگی و رشد حیوانات و گیاهان است. زندگی این موجودات بستگی به حداقل اکسیژن محلول در آب دارد. ماهی بیش از سایر جانداران و بی مهره‌گان در درجه دوم و باکتریها کمتر از تمام موجودات آبزی به اکسیژن محلول در آب نیاز دارند. در یک آب معمولی که ماهی در آن پرورش می‌یابد، غلظت اکسیژن محلول نباید کمتر از 5 میلیگرم در لیتر باشد و این مقدار در آبهای سرد به 6 میلیگرم در لیتر افزایش می‌یابد.