مهاربند کمانش ناپذیر (BRB) یک دستگاه لرزه ای است که شامل یک هسته زاویه محوری و یک مکانیزم محرمانه جدا شده محوری است که کمانش کلی را مهار می کند. خصوصیات هیسترزیس زمانی که برش عرضی هسته به دست آمده است پایدار و تقریبا متقارن است، تنها تفاوت کمی در هیسترزیس مواد پایه دارد. به این دلیل که کمانش مهار شده است، در طی چرخه فشرده سازی، نباید هیچ کاهش پیوستگی ظاهر شود. برای این رفتار منحصر به فرد، BRB ها را می توان با استفاده از عناصر تقویت کننده و قوانین هیسترزیس مواد یک محوری مدلسازی شود، با فرض اینکه کرنش در طول هسته پلاستیک کامل توزیع شده است.
مفاهیم پایه ی مهاربند کمانش ناپذیر از دهه 1970 ظاهر شد، هنگامی که موفقیت های محدودی توسط محققان در ژاپن و هند گزارش شد [1-3]. اولین BRB عملی توسط Saeki، Wada، و همکاران در سال 1988 به دست آمد. [4، 5]. آنها از لوله های فولادی مستطیلی شکل که با ملات پر شده برای نگهدارنده استفاده کردند و مشخصات مواد جداسازی بهینه را برای به دست آوردن رفتار هیسترزیس پایدار و متقارن تعیین کردند. علاوه بر این، تئوری پایه برای طراحی نگهدارنده شکل گرفت و سریعا اولین پروژه کاربردی اجرا شد. در سال 1989، این BRB ها ( مهاربند های غیر متصل) در اولین پروژه برای استفاده از BRBs در دو ساختمان اداری 10 و 15 طبقه قاب فولادی مورد استفاده قرار گرفتند[6]. محبوبیت BRBs افزایش یافت و دیگر پیکربندی ها به ویژه نوع تمام فولاد لوله در لوله به زودی به دنبال آن ایجاد شدند.
شکل 1. توسعه اولیه BRB ها در ژاپن
از سال 1990، BRB ها تقریبا در 160 ساختمان در ژاپن استفاده شدند. در ماه جولای 1995 مفهوم “ساختار تحمل کننده ی آسیب” توسط Wada، Iwata و همکاران ارائه شد که از BRBs به عنوان تعدیل کننده های خمیری – کشسان پراکنده کننده ی انرژی در یک قاب اصلی الاستیک استفاده می کند. توصیه های طراحی AIJ برای اولین بار در سال 1996 شامل دستورالعمل طراحی BRB می شد.
همکاری محققان در ایالات متحده سریعا منجر به اولین کاربرد بین المللی، برای ساختن یک ساختمان در UC Davis در سال 1998 بود، که توسط یک آزمایش در UC Berkeley در سال 2000 دنبال شد[9]. ساختمان های زیاد دیگری با BRBs به زودی در سراسر کالیفرنیا ساخته شد، که شامل تعدادی از کاربردهای بهبود دهنده ی لرزه ای بود. در سال 2002، دستورالعمل طراحی برای قاب مهاربند کمانش ناپذیر (BRBF) در مقررات لرزه ای مربوط به ساختمان های سازه فولادی قرار داده شد (ANSI / AISC 341-05) [10]. در طول این سال های نخست از انتقال تکنولوژی به بازارهای بین المللی، یک سری از نشست ها در مورد ساختارهای کنترل شده منفعل در Tokyo Tech برگزار شد، که توسعه های کدگذاری، طراحی BRB و برنامه های جدید را به اشتراک میگذارد[11]. از دهه بعد، محبوبیت BRB ها در بسیاری از کشورها، از تایوان در اوایل دهه ی 2000 به [12] تا اجرا های اخیر در نیوزیلند به عنوان بخشی از بازسازی Christchurch ، افزایش یافت . در حال حاضر BRBs به طور گسترده ای در مناطق لرزه ای در سراسر جهان شناخته شده است، تحقیقات در کشورهایی همچون ژاپن، تایوان، چین، ایالات متحده آمریکا، کانادا، ترکیه، ایران، ایتالیا، رومانی، نیوزیلند و شیلی ادامه دارد.