کمرویی

پیشگفتار

کمرویی یک ناتوانی و معلولیت فراگیر اجتماعی است. در هر جامعه درصد قابل توجهی از کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان با این اختلال رفتاری و عامل بازنده رشد شخصیت اجتماعی مواجه هستند. در بسیار از مواقع کمرویی «اصلی ترین مانع شکوفایی قابلیتها ، خلاقیتها و ایفای مسئولیت هاست.»

بنابراین نباید پدیده کمرویی به عنوان یکی از اساسی ترین آفات رشد متعادل در خانواده و جامعه اسلامی ، فراگیر شود. بدون تردید اختلال کمرویی ، قابل پیشگیری و درمان است.

شناخت کمرویی

کمرو بودن به معنای ترسیدن از مردم است ، به خصوص ترس از افرادی که به دلایلی از نظر عاطفی تهدید کننده به شمار می آیند. بیگانگان به دلیل تازگی حضورشان یا عدم اطمینان به آنان ؛ مسئولان با قدرت و افراد جنس مخالف. همانگونه که لنگیدن ناتوانی جسمانی است ، کمرویی را می توان یک ناتوانی ذهنی دانست و نتایج آن م یتوانند ویرانگر باشند.

• کمرویی ملاقات با افراد جدید ، دوستیابی یا کسب لذت واقعی از تجربیات خوب را دشوار می سازد.
• کمرویی مانع دفاع از حقوق حقه خویش و ابراز عقیده و بیان ارزشهای فردی می گردد.
• کمرویی ارزیابی مثبت از نقاط قوت شخصیت شما را محدود می سازد.
• کمرویی خودآگاهی و اشتغال شدید فکر به نحوه ارائه واکنشهای فردی را تقویت می کند.
• کمرویی تفکر روشن و برقراری ارتباط ثمر بخش را دشوار می سازد.
• احساسات منفی مانند افسردگی ، اضطراب و احساس تنهایی از همراهان کمرویی هستند.

انسان ، مهارتهای اجتماعی و کمرویی

انسان اصالتاً موجودی است اجتماعی و نیازمند برقراری ارتباط با دیگران. بسیاری از نیازهای عالیه انسان و شکوفا شدن استعدادها و خلاقیتهایش فقط از طریق تعامل بین فردی و ارتباطات اجتماعی می تواند ارضاء شود و فعلیت یابد. در دنیای پیچیده امروز ، یعنی در عصر ارتباطات سریع و پیوندهای اجتماعی ، ضرورت هرچه بیشتر تعاون و همکاریهای ملی و همفکریهای علمی و تکنولوژی برتر ، بدون تردید پدیده کمرویی یک معلولیت اجتماعی است.

کمرویی از دیدگاه بین فرهنگی

پدیده کمرویی در بین افراد ، خانواده ها و در کشورهای مختلف و از دیدگاه مطالعات بین فرهنگی ، حاکمیت نظامهای ارزشی متفاوت و غالب بودن بعضی اهداف خاص تربیتی در خانه و مدرسه نیز بسیار مهم و قابل توجه است. کودک یا نوجوانی ممکن است از نظر روان شناسی اجتماعی فردی کمرو باشد ، اما از نظر خانواده یا مدرسه به عنوان یک کودک یا نوجوان مودب و متین تلقی گردد. به عبارت دیگر بعضی ها افراد کمرو را انسانهایی ساکت مودب و محترم می دانند و تصور می کنند که این قبیل افراد ، شهروندان سالم و بی آزاری هستند و برخی نیز افراد کمرو را انسانی مطیع ، حرف گوش کن ، مستعد و مقبول اجتماع می دانند.

کمرویی اضطراب اجتماعی

بسیاری از محققان و متخصصان ، ریشه  اصلی کمرویی را در ترس یا اضطراب اجتماعی می دانند . اضطراب یعنی ناآرامی کاهش اعتماد به نفس ، کاهش برقراری ارتباط با دیگران ، دل مشغولی مفرط و ریشه اش درونی و روانی است و در مراحل رشد شخصیت پدیدار می شود و همان گونه که ذکر شد پاسخی برای تهدیدی ناشناخته و نامشخص و دارای جنبه تعارضی و غالباً مزمن است.