امروزه توجه به آموزش و پرورش از شاخصهای عمده و توسعه جوامع انسانی محسوب میشود . یعنی کشورها نه بر اساس رشد و توسعه اقتصادی بلکه بر اساس میزان توجه به آموزش و پرورش مورد ارزیابی قرار میگیرند . برای ارزیابی میزان توسعه آموزش و پرورش به میزان توجه آموزش و پرورش به امر تفاوتهای فردی دانش آموزان اهمیت داده می شود. همان گونه که میدانیم هیچ انسانی کاملاً شبیه به دیگری نیست . این تفاوتها در همه جا و بین همه انسانهایی در بین دوقلوها و حتی دوقلوهای هم شکم یکسان ملاحظه میشود . این تفاوتها به گونهای است که به جرات میتوان ادعا کرد به تعداد انسانها روی زمین یعنی شش میلیارد انسان استثنایی وجود دارند که در کنار هم زندگی میکنند . این مسئله هم در تفاوت سر انگشتان انسان مشهور است و هم در حیطههای غیر مادی همچون ابعاد عاطفی ، احساسی ، روانی و شناختی ، البته این امری است که باید آن را به فال نیک گرفت چون ار رازهای خلقت است زیرا همین تفاوتها وناهمسانی هاست که ادامه زندگی میسر میسازد از امام صادق (ع) نقل است که فرمودهاند اگر قرار بود انسانها با هم برابر باشند هر آینه هلاک میشوند .تفاوتها موجب جدایی بین انسانها و در عین جال موجب آن است که هر فرد بر اساس ویژگیهای خاص خویش رشد کند.
حقیقت این است که بین انسانها تفاوت هر چند اندک وجود دارد . چه آن تفاوتهایی که مربوط به ظواهر جسمانی مانند اندازه قد، چاقی و لاغری ، رنگ پوست است و آن را می توان به راحتی مشاهده کرد . و چه تفاوتهای رفتاری ، عاطفی و شخصیتی که در پاسخ به محیط و پدیده های مختلف خود را آشکار می سازد. در برابر یک محرک،پدیده یا حادثه انسانها رفتارهای متفاوت از خود نشان می دهند و در حل یک مسئله انسانها راه حلهای مختلفی را بر اساس علایق ، نگرش و سوابق تجربی خود پیدا می کنند . چرا انسانها رفتار و یا رفتارهای متفاوت دارند ؟