توانایی های انسان

توانایی های گوناگون انسان

قوه و نیرو نیازی به تعریف ندارد ، عاملی که اثری از او ناشی می‏شود به‏ نام قوه یا نیرو نامیده می‏شود .

هر موجودی از موجودات جهان ، منشا یک‏ یا چند خاصیت و اثر هست ، لهذا در هر موجودی ، اعم از جماد و نبات و حیوان و انسان ، قوه و نیرو وجود دارد .

قوه اگر با شعور و ادراک و خواست توام باشد به نام ” قدرت ” و یا ” توانایی ” نامیده می‏شود .

یکی دیگر از تفاوتهای حیوان و انسان با گیاه و جماد این است که حیوان‏ و انسان بر خلاف جماد و گیاه ، پاره‏ای از قوه‏های خویش را بر حسب میل و شوق و یا ترس و به دنبال ” خواست ” ، اعمال می‏کند . مثلا مغناطیس که‏ نیروی کشش آهن دارد به طور خود به خود و به حکم نوعی جبر طبیعی ، آهن را به سوی خود می‏کشد . مغناطیس نه از کار خویش آگاه است و نه میل و شوق‏ یا ترس و بیمش اقتضا کرده است که آهن را به سوی خود بکشد . همچنین‏ است آتش که می‏سوزاند و گیاه که از زمین می‏روید و درخت که شکوفه می‏کند و میوه می‏دهد .

اما حیوان که راه می‏رود ، به راه رفتن خویش آگاه است و خواسته است‏ که راه برود و اگر نمی‏خواست راه برود چنین نبود که جبرا راه برود . این‏ است که گفته می‏شود : ” حیوان جنبنده‏ء با خواست است ” .

به عبارت‏ دیگر ، پاره‏ای از قوه‏های حیوان تابع خواست حیوان است و در فرمان خواست‏ حیوان است ، یعنی اگر حیوان بخواهد ، آن قوه‏ها عمل می‏کنند و اگر نخواهد ، عمل نمی‏کنند در انسان نیز پاره‏ای قوه‏ها و نیروها به همین شکل وجود دارد ، یعنی تابع‏ خواست انسان است ، با این تفاوت که خواست حیوان میل طبیعی و غریزی‏ حیوان است و حیوان در مقابل میل خود قدرت و نیرویی ندارد . حیوان‏ همینکه میلش به سویی تحریک شد ، خود به خود به آن سو کشیده می‏شود .

در حیوان قدرت مقاومت و ایستادگی در مقابل میل درونی خود و همچنین قدرت‏ محاسبه و اندیشه در ترجیح جانب میلها و یا جانب امری که بالفعل میلی به‏ سوی او نیست بلکه صرفا دوراندیشی اقتضا می‏کند ، وجود ندارد .

رویکرد پدیدار شناختی :

تا به حال آموختیم که روان شناسانی که رویکرد زیست شناختی دارند برای توصیف و تبیین رفتار از کنش های زیستی سود می جویند، روانشناسان رفتارگرا معتقدند که رفتار به وسیله محرک های بیرونی کنترل می شود ، روان شناسان شناختی تاکید دارند که فرآیندها روانی حاصل پردازش اطلاعات در ادراک و حافظه است و نهایتاً روانکاوان معتقدند که رفتارها و فرآیندهای روانی نتیجه ی عواملی ناهوشیار می باشند. از این میان، روان شناسان شناختی، رفتارگرا و روانکاو انسان را از بیرون و از یک منظره خارجی ( از دیدگاه دیگران) نگاه می کنند، در حالی که می توان انسان را از منظر نگاه خود فرد نیز مطالعه کرد. از این جاست که رویکرد پدیدار شناختی تا به عرصه ی روان شناسی می گذارد.

روان شناسان پدیدار نگر به تجربه های شخصی درونی فرد، آن هم از دیدگاه یا منظر خود فرد توجه دارند. بر اساس این دیدگاه انسان یک موجود آزاد و انتخاب گر است و توانایی رشد و خود شکوفایی دارد.

جادوگری و افکارجادوئی از دیدگاه بالینی

در روانشناسی بالینی وروانپزشکی،افکار جادوئی بعنوان یکی از اختلال،افرادی که فکرمی کنند مورد تهاجم جادوگرانه ی دیگران واقع شده اند ویاداری قدرتهای جادوئی هستند،بیمار تلقی می شوند.

باید به این نکته توجه نمائیم که طبقه بندی ارائه شده از اختلالات روانی،به عنوان تجارب با لینی ودر مانی، مواجه با بیماران روانی و((توهم)) داشتن نیروهای جادوئی است.وروانشناسی بالینی و روانپزشکی هم هرگز به این مسئله نپرداخته است که پدیده ها ونیروهای جادوئی وجود دارن یا نه.در حوزه بررسی انها هم نیست.برای همگان ارزوی سعادت دارم واز خداوند خواهانم که به همه ی ما قدرت بدهد که خویش را به درستی قضاوت نمائیم. (منبع: روانشناختی جادوگری محقق علی اکبرمحمد زاده)

حقیقت جویی

زنهار مبادا که برای اظهار زیرکی وفهم خود ونشان دادن مزیت دوری خود از عامیان چنان باشی که هر چه را برتو عرضه کنند انکار کنی وان را فضیلتی شناسی که ان انکار خود قسمتی از زبونی وسبکسری وسبکساری است. احمقی ونادانی ان کس که هر چه را بشنود بی تحقیق بدروغ انگارد ، کمتر از ان کس نیست که هر چیز را بشنود بی دلیل باور دارد و ان را راست پندارد.

بر تو باد که اندر رشته ی تحقیق و تامل چنگ زنی و نیک بنگری و چندان درنگ کنی که احوال راست ودروغ هر چیز بر تو با دلیل و برهان اشکار شود-هر چه را بشنوی هر چیز بر تو روشن ومبرهن گردد.

سرعت و دقت رایانه در راه رسیدن به توان انسانی

جام جم آنلاین: بسیاری از شگفتی‌های خلقت به دلیل آن که کسی از وجود آنها خبردار نیست، ناشناخته باقی مانده‌‌اند و روز به روز در گوشه‌ای از این جهان بی‌انتها چیزی کشف می‌شود که با وجود عمر طولانی، از دید بشر پنهان مانده و با پی بردن به وجود آن، حرکت در مسیر شناخت آن آغاز می‌شود.

رایانه، خانواده بزرگ آن و فناوری‌های وابسته به آن امروز از محاسبات و پردازش‌های معمول پا فراتر گذاشته و با ایده گرفتن از مغز انسان و توانایی‌های آن در جهت هر چه نزدیک‌تر کردن خود به توانایی‌های انسان گام برداشته‌اند، اما این که تا چه حد موفق شده‌اند چیزی است که می‌توان با نگاهی به پیشرفت‌های امروز بشر و نواقص موجود در دستاوردهای کنونی به آن پی برد.

شاید اولین چیزی که از توانایی‌های انسان برای انتقال به رایانه به ذهن می‌رسد دیدن و درک دیده‌هاست. فناوری‌های امروز به جایی رسیده است که بتواند آنچه را بشر می‌بیند، حتی با دقت و جزییات بیشتر ببیند و ثبت کند؛ اما برتری دید انسان در قدرت درک دیده‌هاست. رایانه برای درک عناصر موجود در یک تصویر ثبت شده نیازمند به کارگیری تکنیک‌های پیچیده پردازش تصویر است. این کار را با استفاده از الگوها و روش‌های از پیش تعیین شده انجام می‌دهد و در این کار نیز گاهی دقت لازم را ندارد. در واقع همه پردازش برپایه شکل و رنگ و مختصات عناصر تصویر انجام می‌شود و کوچک‌ترین تغییری در این ساختارها به احتمال زیاد منجر به اعلام نتایج غلط خواهد شد،‌ مگر این که تغییرات نیز به عنوان الگوهای جدیدی به روش اصلی ضمیمه شوند که این کار نیز گاهی غیرقابل انجام است. بیایید با بیان یک مثال ساده به یکی از قابلیت‌های مغز انسان که رایانه از انجام آن ناتوان است، اشاره کنیم. شخص هنرمندی است که می‌تواند با استفاده از مواد و ترکیب رنگ‌ها به ساخت میوه‌های مصنوعی برای دکوراسیون و تزئینات بپردازد. او این کار را آنچنان دقیق و هنرمندانه انجام می‌دهد که هر کس با دیدن آثار او شگفت‌زده می‌شود که او چقدر در ساخت میوه‌های مصنوعی شبیه نمونه‌های طبیعی مهارت دارد. جدا از بوی میوه و لمس آن، انسان تنها با دیدن این میوه‌ها پی به مصنوعی بودن آنها می‌برد. اگر نرم‌افزاری باشد که بتواند تصاویر میوه‌ها را بشناسد، بدون شک توان تشخیص میوه‌های مصنوعی این هنرمند را از خلقت‌های طبیعی هنرمند یکتای جهان آفرینش نخواهد داشت. توانایی مغز انسان در این مثال زمانی به اوج شگفت‌انگیزی می‌رسد که می‌بینیم می‌تواند یک میوه له شده یا گندیده را که شکل ظاهری آن دیگر هیچ شباهتی به یک میوه سالم ندارد و رنگ و بویش نیز کاملا تغییر کرده است، نیز بسادگی تشخیص دهد.