تربیت و ایجاد رابطه با فرزندان

نقش تحصیلات در تربیت و ایجاد رابطه با فرزندان :

بعضی از والدین تمایل به ادامه ی تحصیل بچه هایشان ندارند یا در فرهنگ بعضی از روستاها بی سوادی یک عامل مهم و یک ناهنجاری اجتماعی است. سواد که یک شاخص مهم بخش توسعه جامعه است بنابراین می توان انتظار داشت در جوامع بی سوادی یا کم سوادی جزء تکفیف ناپذیر جزائم و گاهی منجر به استفاده مواد مخدر نیز می شود.

جوان با توجه و انتخاب الگو از افراد خانواده پدر و مادر و بزرگترهای فامیل به تقلید از رفتار های آن ها از جمله طرز گفتار و برخورد با دیگران به دلیل سن کم مخاطر پذیر است و نیاز عاطفی و روانی شدید و بالا رفتن اضطراب، اعتماد به نفس آن ها پایین می آید. بررسی حاکی از تاثیر دوستان ناباب در سنین جوانی است که با توجه به ساختار جمعیتی جوان ما اهمیت بیشتری پیدا کرده است. ارتباط با دوستان ناباب، یافتن محلی برای ابراز وجود که پذیرش هنجارهای محفل دوستانه بسیار است، عدم اطلاع والدین از خصوصیات دوران نوجوانی و جوانی، عدم ایجاد ارتباط منطقی با فرزندان، تامین نکردن نیازهای عاطفی جزء عواملی هستند که در آینده ی فرزندان موثر است.

پدرسالاری در خانواده :

متاسفانه حاکم بودن جو مرد سالاری در برخی از خانواده باعث شده تا پدر بدون هیچگونه دلیلی حق تنبیه دخترانش را داشته باشد و این مشکل باعث می شود تا دختران نیازهای عاطفی خود را بیرون از خانواده جستجو کنند.

در گروه کوچک اجتماعی که خانواده می باشد درست مثل یک جامعه تک رایی یا به اصطلاح دیکتاتوری قابل قبول نیست همان طورکه مردم یک جامعه باید در مورد هر تصمیمی که به آینده آن ها مرتبط است رای موافق دهند اگر مخالف هستند می توانند علنی عدم رضایت خویش را اعلام نمایند، پدر نیز باید از ایجاد جو حاکم بر خانواده طوری عمل کند که تک تک اعضاء بتوانند آزادانه به نظرات خود بپردازند و بتوانند نقش یک دوست و همراه مهربان را ابقاء کند در حالی که همه را عملاً راهنمایی می کند بنا به جو اختناق و ترس و رعب را  به خصوص برای فرزندان نوجوان خود بوجود آورد.

معضل اعتیاد در خانواده و جامعه :

معضل اعتیاد در جامعه ی ما به صورت نگران کننده ای درآمده است زمانی که به شیوع اعتیاد بین جوانان توجه می شود اعتیاد نوعی فرار از واقعیات زندگی است جوانانی که در جو خانوادگی نامناسب رشد یافته اند و هر روز با فاجعه ای تکان دهنده روبرو بودند که می توان به اختلاف پدر و مادر، عدم توجه به فرزندان، نیاز فرزند به آرامش، پناه بردن نوجوان به گروه های دوستی، بی مسئولیتی پدر و مادر در وظایف خویش و نیاز به جلب توجه دیگران و تسلی و رهایی موقت از حالتی که او اصلاً رضایت ندارد. نداشتن هیچ گونه سرگرمی و هدف در زندگی ، احساس پوچی و سرباری همه و همه مکن است زمینه ی لازم را در جهت اعتیاد جوانان فراهم کنند، متاسفانه برخورد با شخ معتاد که نوعی مریض روحی است در خانواده و اجتماع اشتباه می باشد وقتی جوانی آلوده شد به جای شماتت او و دوری جمع از وی می توان با صحبت زیاد و پیدا کردن مشکلی که از او رنج می بدر را از بین برد و شغل یا حرفه ی دلخواه جوان برای او به وجود آورند و یا کاری کنند تا او بتواند یکی از استعدادهای نهفته هنری خود را کشف کند و به کمک بازگشت روحیه دوباره خویش را محبوب ببیند و گذشته ی خویش را فراموش کند و فردایی روشن همراه با امید را به وجود آورند.

الگو پذیری در خانواده :

دختران مهمترین درس های زندگی را از زنانی یاد می گیرند که به طور روزمره با آن ها در تماس اند و رابطه نزدیک و صمیمانه ای با آن ها دارند. هرچه تعداد الگوهای زنانه که دختران پیش رو دارند (مانند مادر) موفق تر باشند چشم انداز وسیع تری از آینده خواهند داشت و هرچه راه ها وهدایت هایی که به آنان می شود واقع بینانه تر و انعطاف پذیر باشد شانس آن ها در انتخاب شیوه های زندگی شایسته و کارآمد بیشتر می شود. در واقع خانواده برای ارتقاء توانمندی و اعتماد به نفس دخترن کوشش می کنند چون آنها الگو را از خانواده و محیط خود می گیرند.

پژوهش ها نشان داده دختران 10 – 12 ساله اعتماد به نفس بیشتری برخورداند ولی بعد از دوران بلوغ تحت تاثیر هیجانات روحی – القائات محیطی وتغییرت فیزیکی بدن قرار می گیرند و دچار ضعف و کاهش حس ارزشمندی وجود می شوند همین امر یعنی نداشتن اعتماد به نفس منجر به کارکرد ضعیف درسی و سستی روابط اجتماعی و ناتوانی در حل بحران های زندگی آنها می گردد به حدی که افکار منفی و روحیه افسرده و پژمرده در برقراری مناسبات دوستانه در آنها پدیدار می شود. این دختران مدعی اند پدر و مادر که مسئولیت پرورش آنها را داشته اند موجب این گونه افکار شده اند و این خود منشا مهمی از اختلافات را آشکار می سازد.

مدیریت در خانواده :

والدین باید به فرزندان معارت هایی بیاموزند که بتوانند به وسیله ی آنها روی پای خود بایستند و نظراتشان را به راحتی ابراز کنند، بچه هایشان را در تصمیم گیری های خانه و فعالیت های خانوادگی پس از مدرسه شرکت دهند. دخترها اطمینان حاصل کنند که برای موقعیت های اجتماعی شرایط عادلانه ای در اختیار دارند. فرصت هایی برای دختران پیش آورند که استعدادهای آنها و همچنین شايستگي هايشان ديده و شنيده شود.

والدين نبايد دختران خود را فقط زيبا بخواهند بلكه بايد آنها را باهوش قوي و شجاع بخواهند. فرزندان انتظار دارند مهارت هايشان مورد تحسین واقع شود نه زيبايي و ظاهر آن ها فقط مدح نظر اطرافيان باشد.

بايد به بچه ها روش مقابله با استرس و فشارهاي رواني توصيه شود نه اين كه با ايجاد آشوب و دعوا جو نامساعد در منزل ايجاد نمايند. والدين بايد به فرزندان خود اطمينان بدهند كه در مكانهايي كه احساس آرامش نمي كنند همراه و پشتيبان آنها خواهند بود تا فرزندان از جامعه و محيط بيرون گريزان نشوند. دختران بايد طوري با مسائل زندگي روبرو شوند كه افسانه شاهزاده سوار بر اسب سفيد را فراموش كنند بايد بدانند كه زنان امروز براي داشتن زندگي آينده يشان بايد كار و تلاش نمايند و رويايي به بار نيايند. والدين لازم است كه درباره ي مسائل مالي خانواده به صراحت با دختران و پسران صحبت كنند و به آنها ياد دهند كه تصميم گيري صحيح مالي بخشي از زندگي روزانه ي هر انساني است درباره ي درآمدها مخارج و بودجه با آنها صحبت نمايند زيرا مي بينيم كه امروزه نيمي از اختلافات والدين و فرزندان بر سر مسائل مادي است زيرا كه نسل جديد كمتر پي به مشكلات مالي پدر و مادر خود مي برند و از آنها انتظار دارند كه آرزوهاي بلند آنها را عملي نمايند.

نقش كليدي پدران در تربيت فرزندان :

گذاشتن تمامي بار تربيتي بچه ها به دوش مادر و خالي كردن ميدان توسط پدر فرزندان را معمولاً با مشكلات و اختلافات رفتاري غير قابل جبران مواجه مي سازد. صاحب نظرات معتقدند با اين كه مادران در تربيت مهارت بيشتري دارند ولي پدران هم در آن موثرند بنابراين پدران بايد در شكوفايي بچه ها مشاركت داشته باشند زيرا فرزندان معمولاً تصوري اغراق آميز از پدر دارند او را بزرگسالتر قوي تر و داراي نيرو مضاف مي پندارند كه اطلاعات كافي و توانايي حل مشكلات را دارد او را كانون قوت و ارضاي نيازهاي مادي و امنيتي خانواده مي دانند. اين تصورات مسئوليت هاي بزرگ و تعيين كننده اي بر عهده پدران مي گذارد و آنان را وا مي دارد تا در تربيت و رشد اجتماعي فرزندان نقش وي‍‍ژه اي داشته باشند.