ارزیابی حسابداری تعهدی، سودها و جریان های نقدی در بازار سهام

این مقاله ارزیابی می نماید که چگونه سودها و جریانهای نقدی مشترکاً در بازار سهام ارزشیابی می شوند . با استفاده از صورتهای مالی تهیه شده طبق GAAP آمریکا ، در می یابیم که سود عملیاتی به طور متوسط به طور مثبت ارزیابی می گردد. با وجود این در مقابل سود عملیاتی ، خالص جریانهای نقدی ناشی از عملیات – جریانهای نقدی آزاد – به طور منفی ارزشیابی می شوند . برآ ورد ها نشان می دهد که یک دلار بیشتر از جریانهای نقدی آزاد به طور متوسط با یک دلار کمتر در ارزش بازار شرکت مرتبط است .

بنابراین بازده های سالانه حقوق صاحبان سهام که شرکتها ایجاد می کنند با جریانهای نقدی غیر مرتبط است . زیرا تعهدیها اختلاف میان سود و جریانهای نقدی هستند، این نتایج مربوط به ارزش گذاری تعهدیها هستند .

اختلاف میان سود و جریانهای نقدی در قلب حسابداری تعهدی است . حسابداری تعهدی با استثنا  قرار دادن حسابداری نقدی برای گزارشگری واحد تجاری ، اصول حسابداری را به کار می برد که به طور موثری جریانهای نقدی را به دوره های حسابداری تخصیص نمی دهند . این اصول توصیه می کنند که سود ( تعهدی ) هم ارزش شرکت ( عملیات ) و هم ارزش حقوق صاحبان سهام را افزایش می دهد ، جریانهای نقدی ارزش حقوق صاحبان سهام را تحت تاثیر قرار نمی دهند، و جریانهای نقدی ارزش شرکت را کاهش می دهد ( به طوری که ما دیدیم ). مقاله اثبات می نماید که بازار سهام سود و جریانهای نقدی طبق GAAP  را با توجه به این رهنمود ارزیابی می  نماید . بنابراین مقاله ارزشیابی حسابداری تعهدی برای شرکت و سرمایه گذارانش ارائه می نماید .

البته این نتیجه با توجه به سود جدید نیست . در واقع ، وجود همبستگی مثبت میان تغییرات سود و بازده های سهام در مقاله Ball  و Brown (1968) بارها تکرار شده اند .برای کسانی که عمدتاً در خصوص جریانهای نقدی خوب فکر می کنند  این نتیجه با توجه به جریانهای نقدی ممکن است شگفت انگیز باشد و مقالات قبلی رابطه ی مثبت میان جریانهای نقدی و بازده های سهام را اثبات می کنند . در واقع مفسرانی که این عقیده را توسعه دادند که وجه نقد پادشاه است ( در ارزشیابی ) دیدند تعهدیها نسبت به جریانهای نقدی بهتر نیستند . از طرف دیگر ، حسابداری تعهدی جریانهای نقدی را نه به عنوان افزاینده ارزش بلکه به عنوان پرداخت ناشی از عملیات در نظر می گیرد که ارزش عملیات را کاهش می دهند ؛ جریانهای نقدی آزاد اساساً به عنوان سود تقسیمی تلقی می شوند . این حسابداری مطابق با عقیده Miller و Modigliani  در خصوص جایگزینی سود تقسیمی است و مکمل این عقیده که سود تقسیمی نا مربوط است می باشد .

تنها به طوریکه سود تقسیمی ، توزیع وجه نقد به سهامداران ، حقوق صاحبان سهام را کاهش می دهد اما ارزش سهام همراه با سود حقوق صاحبان سهام را تحت تاثیر قرار نمی دهد ، جریانهای نقدی آزاد در مقابل توزیع ناشی از عملیات (به همه ی مدعیان ) ارزش عملیات را کاهش می دهد اما ارزش سهام همراه با سود عملیات را تحت تاثیر قرار نمی دهند .جریانهای نقدی آزاد تاثیری بر ادعاهای  صاحبان سهام بر ارزش عملیات ندارند. مشابه سود تقسیمی در مورد خالص حقوق صاحبان سهام شرکت (بدون خالص بدهی ) برای ارزش عملیات ارزش حقوق صاحبان سهام و جریانهای نقدی آزاد معادل خالص پرداخت به سهامداران یکسان است . نتایج تجربی ما نشان می دهد که جریانهای نقدی آزاد به طور متوسط در بازار ارزش گذاری می شوند به طوری که اگر آنها ارزش عملیات را کاهش دهند و برای ارزشیابی حقوق صاحبان سهام نامربوط  هستند . بنابراین با کنترل جزء سرمایه گذاری نقدی جریانهای نقدی آزاد (بطوریکه به وسیله ی GAAP اندازه گیری شد )جریانهای نقدی ناشی از فعالیتهای عملیاتی ارزش عملیات را دلار به دلار کاهش می دهد .

موضوع اینکه آیا جریانهای نقدی یا سود ها مبنای اولیه در ارزیابی حقوق صاحبان سهام باشد برای تحلیل گران حقوق صاحبان سهام مهم است . در حالیکه حسابداری تعهدی این فرض قوی را بیان می کند که سودها مهم و اساسی هستند ، این عقیده تقویت می شود که با سوء استفاده های اخیر از حسابداری تعهدی نکاتی در خصوص جریانهای نقدی مهم و اساسی است که بر آن باید سرمایه گذار تمرکز نماید . در واقع تحقیق اخیر در خصوص جریانهای نقدی و تعهدی ها که به وسیله ی Sloan (1996)انجام گرفت ، سوالاتی درباره ی کیفیت تعهدیها به وجود آمد . این مقاله دیدگاه اصلاحی را ارائه می نماید . ما نشان می دهیم که به طور متوسط بازار اعداد حسابداری طبق GAAP را ارزیابی می نماید به طوریکه اگر تعهدیها برای ارزشیابی مربوط هستند و جریانهای نقدی نیستند این نتایج در هیچ روشی یافته ها را رد نمی کند که حسابداری تعهدی ممکن است نارسا باشد و جریانهای نقدی ممکن است در شرایط خاصی مربوط باشد( برای مثال در خصوص تعهدیهای نهایی بررسی شده به وسیله ی Sloan ). در واقع خصوصیاتی که ما با توجه به موضوع توسعه می دهیم می تواند در آزمون سوالاتی در خصوص کیفیت سودهای (تعهدی ) تحت شرایط خاص بکار رود.

تعیین رگرسیونهای بازده شامل سودها و جریانهای نقدی تفاوت میان نتایج در این تحقیق و تحقیقات قبلی حول موضوع تعیین خصوصیات بررسی می شوند .این بخش تعیین رگرسیون تقریبا منظمی را توسعه می دهند تا اختلافات به طور کامل درک شوند.

اغلب تحقیقات قبلی ،در حالیکه عموم برآوردهای از معادلات رگرسیون را در بر گرفتند به جای آزمون مدلهای مشخص ، همبستگی هایی را گزارش می دهند. Dechow (1994 ) ارزشهای R²   ناشی از رگرسیونهای برآوردی سود ها و جریانهای نقدی به طور گزینه ای به عنوان نتایج رگرسیون (regressors ) مقایسه نمود. همچنین آن یک اجرا همبستگی است . Rayburn (1986 ) ، Bowen ،Burgstahler و Daley (1987 ) ،clubb (1995) و Francis  ،  schipper وVincent (2003) محتوای اطلاعاتی اضافی سودها و جریانهای نقدی را (با نتایج متفاوت) به عنوان اعمال همبستگی سنتی آزمون نمودند . در حالیکه تایید سوال محتوای اطلاعاتی از اقلام خاص خط مشی حسابداری است ،  این همبستگی ها برای اعتبار بخشیدن به کاربرد حسابداری تعهدی به جای حسابداری نقدی در قلب گزارشگری مالی کافی نیستند .Holthausen  و watts  (2001) مشاهدات مشابه ای را با توجه به تحقیقات بازار های سرمایه و موضوعات نرماتیو (تجویزی) حسابداری به طور گسترده تر بدست آوردند .به لحاظ اقتصادی مشخص می شود که درک پدیده های خارق العاده پیشرفت نموده است.

ابتدا با تعیین ( مدل رگرسیون ) و سپس به وسیله ی ارائه تعیین برای آزمون تجربی . سپس همبستگیها به عنوان قبول یا رد طرح خاص ساختار در تعیین تفسیر میشوند و از خطرات تعیین نادرست جلوگیری می شود . Jennings (1990) به برخی موضوعات خاص در رگرسیونهای جریانهای نقدی و سودها می پردازد و Barth،Beaver،Hand  وLandsman (1999) به مدلهای ارزشیابی برای توسعه ی معادلات رگرسیون در برگیرنده ی سودها و جریانهای نقدی اشاره می کنند. اما هیچ یک از این مقالات از یک تعیین استفاده نمی کنند که منعکس می نماید چگونه سودها و جریانهای نقدی طبق اصول حسابداری تعهدی گزارش می شوند . بنابراین ، تحقیقات به موضوع تجویزی جریانهای نقدی نامربوط فرض شده به وسیله ی سیستم حسابداری تعهدی نمی پردازد . بر عکس ، این مقالات همبستگی های مثبت ( غیر صفر ) میان بازده های سهام و جریانهای نقدی را بیان می کنند .

چکیده:                                                                                                        

طبق قواعد حسابداری تعهدی ، جریانهای نقدی آزاد ناشی از عملیات ارزش دفتری عملیات را کاهش می دهد اما بر ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام تاثیری ندارد . از طرف دیگر سود ناشی از عملیات هم ارزش دفتری عملیات و هم ارزش حقوق صاحبان سهام را افزایش می دهد . در نتیجه قواعد حسابداری تعهدی تجویز می کند که سود به ارزش سهامدار می افزاید اما جریانهای نقدی آزاد برای ارزیابی حقوق صاحبان سهام  نامربوط است . این مقاله اثبات می نماید که بازار سهام با توجه به این رهنمود حقوق صاحبان سهام را ارزیابی می نماید و بنابراین ارزشیابی را از حسابداری تعهدی ارائه می نماید .در حالیکه سود ناشی از عملیات به طور مثبت در بازار ارزیابی می گردد، جریانهای نقدی آزاد به طور منفی ارزیابی می شوند ، در واقع یک دلار بیشتر از جریانهای نقدی آزاد تقریباً با یک دلار کمتر در ارزش بازار شرکت مرتبط است . با کنترل جزء سرمایه گذاری نقدی جریانهای نقدی آزاد ، جریانهای نقدی ناشی از عملیات نیز   ارزش   بازار شرکت را  دلار به دلار کاهش می دهد . بنابراین ، بازده های سالانه   حقوق صاحبان سهام که شرکتها ایجاد می کنند مربوط به جریانهای آزاد نیستند  .

روابط حسابداری که مدل حسابداری تعهدی را تحت تاثیر قرار می دهد

سیستم حسابداری تعهدی حداقل ظاهراً رشد حقوق صاحبان سهام را در طول دوره های ناپیوسته پیگری می نماید : در هر دوره مجموعه ای از عملیات حسابداری اعداد ، سودها را محاسبه می نماید .که در اوج فرایند ( در ثبت نهایی بستن حسابها ) حقوق صاحبان سهام را بروز می نماید و در زیر نشان داده می شود که چگونه جریانهای نقدی و تعهدیها بر محاسبه  حقوق صاحبان سهام تاثیر می گذارند . این مطلب اصول حسابداری را بیان می کند که دانشجو در اولین درس حسابد اری  با آن برخورد می نماید که به عنوان مجموعه ای  از روابط حسابداری بیان می شوند که تعیین معادلات رگرسیون را تحت تاثیر قرار می دهند. این معادلات تنها شکل حسابداری تعهدی را توصیف می کنند : کمتر برای لحظه ای هر رهنمود به گونه ای است که چگونه تعهدیها اندازه گیری می شوند .

ما ارزشگذاری حقوق صاحبان سهام عادی را مورد توجه قرار می دهیم ،( مانند اغلب تحقیقات بازارهای سرمایه ) بنابراین دیدگاه سهامدار ( مالکیت) دقیق را می پذیریم . اغلب ما عملیات شرکت را از ادعاهایی در خصوص شرکت متمایز می سازیم یک تمایز اساسی در تامین مالی شرکت و ادعاهایی که با دارایی ، بدهی و حقوق صاحبان سهام ایجاد می شوند را در گزارشگری مالی متمایز ساختیم .

تجزیه جریان های نقدی آزاد

احتمالاً حسابداری تعهدی بخاطر داشتن کاربرد وسیع طراحی شده است . بنابراین نتایج روابط خاص یا عادی میان ارزشها و اعداد حسابداری را دیر ثبت می کنند، در نتیجه برای تایید  حسابداری تعهدی GAAP جهت کاربرد عمومی مناسب هستند. با جود این ممکن است مواردی فرض گردد که جریانهای نقدی بطور متفاوت از میانگین ، موزون میشوند یا بعنوان تشخیصی (شاخصی ) برای کیفیت سودهای تعهدی بخاطر نشانه ی رشد یا علامت ارزشگذاری غلط تعهدیها توسط بازار موزون شوند . کار بر روی تداوم اختلاف میان جریانهای  نقدی و تعهدیها توسط Ali (1994) sloan(1996) و change….(1996) بعنوان مثال در گذشته و توانایی جریانهای  نقدی و  وضعیت سودهای تعهدی را پیشنهاد می کنند تا بازده های سهام را در پیشنهادات بعدی پیش بینی کنند . ما تنها تجزیه (کاربرد) اطلاعات را بررسی کردیم که برای موضوع دردست عمومی است پشتیبان این جمله که وجه نقد پادشاه است ممکن است تاکید کند که توانایی در ایجاد وجه نقد بطور خاص ارزشمند است . این غیر عادی نیست برای مثال برای تحلیلگران برای پیشنهاد کردن شرکتهایی که می توانند جریانهای نقدی خوب ایجاد کنند و در واقع با بحث اینکه رشد بیشتر بکار می رود . جدول 4 برداشت متضادی را ارائه می نماید . این جدول نتایج برآورد رگرسیون هر سال جدول 3 را ارائه  می نماید اما برای 10 گروه تشکیل یافته بوسیله ی رتبه بندی شرکتها با جریانهای نقدی آزاد ایجاد شده ،  گروه یک شامل شرکتهایی با پایین ترین  می گردد و گروه 10 شامل شرکتهایی با بالاترین    می گردد .

نتیجه گیری :

سوال تمرکز بر سودها یا جریانهای نقدی موضوع همیشگی در ارزشیابی حقوق صاحبان سهام است .اصول حسابداری تعهدی در این مورد کاملاً واضح هستند.  طبق حسابداری تعهدی ،جریانهای نقدی آزاد – خالص وجه نقد ایجاد شده بوسیله ی عملیات- بر ارزش حقوق صاحبان سهام تاثیری ندارند ، اما ارزش عملیات را دلار به  دلار کاهش  می دهند .جریانهای نقدی آزاد همانند سودهای تقسیمی توزیع وجه نقد هستند و تنها بطوریکه سودهای تقسیمی ارزش حقوق صاحبان سهام را کاهش می دهند جریانهای نقدی آزاد ارزش عملیات را کاهش می دهند . بنابراین بنحویکه سودهای تقسیمی تاثیری بر ارزش حقوق صاحبان سهام به همراه سود تقسیمی ندارند ، جریانهای نقدی آزاد نیز تاثیری نه بر ارزش عملیات به همراه سود تقسیمی دارند و نه تاثیری بر ارزش حقوق صاحبان سهام  دارند به بیان دقیق تر سودهای تعهدی به ارزش حقوق صاحبان سهام می افزایند .

این مقاله خصوصیات رگرسیون را با این ویژگیها به منظور ارزیابی اینکه آیا بازار سهام سودها را با توجه به رهنمود مدل حسابداری تعهدی ارزیابی می کند یا نه توسعه می دهد. ارزیابی سودهای تعهدی و جریانهای نقدی بستگی به این دارد که چگونه تعهدیها ارزیابی شده اند. جریانهای نقدی  آزاد بالقوه مربوط هستند اگر سودها تغییرات ارزش را بطور نامناسبی اندازه گیری نمایند و تقاضا برای جریانهای نقدی که اغلب از بی اعتمادی به اجزاء تعهدی سودها ناشی می گردد افزایش یابد: تجزیه و تحلیل تجربی ما سودها را بطوریکه بوسیله ی warts GAAP و همه اندازه گیری شده استفاده نمود.

نتایج نتیجه ی استاندارد در تحقیقات بازارهای سرمایه را اثبات می نماید که بازده های سهام بطور مثبت با سودهای سهام مرتبط هستند اما با ضریب بزرگتر از یک ، نشان می دهند که سودها بطوریکه اندازه گیری می شوند صرفها را بیش از ارزش دفتری افزایش می دهند و رشد سودها را موجب می گردند.(جدول 2 پانل A) با وجود این ، بازده های سهام مرتبط با جریانهای نقدی آزاد(جدول 2 پانل B)نیستند:سودها طبق GAAP، مبلغی از جریانهای نقدی که شرکتها را نجات می دهد تاثیری بر قیمت سهامشان ندارد . بنابراین جریانهای نقدی آزاد ارزش عملیات شرکتها را کاهش می دهد کمی بیشتر از 1 دلار برای هر دلار از جریانهای نقدی آزاد(جدول 3).

نتایج برای مواردی از جریانهای نقدی مثبت و منفی کمی متفاوت هستند و نه در کل شرکتهایی با وضعیت متفاوت در جریانهای نقدی و تعهدی ها در سودهای گزارش یافته شان ( جدول 4) بطور قابل توجهی مقاله مدل حسابداری تعهدی را طوری که بوسیله  GAAP اجرا گردید تایید می نماید . با ایجاد تمایز GAAP میان جریانهای نقدی ناشی از فعالیتهای عملیاتی و سرمایه گذاری نقدی اجزای جریانهای نقدی آزاد ، ما همچنین یافتیم که یک دلار وجه نقد ناشی از فعالیتهای عملیاتی ارزش عملیات را به اندازه ی 1 دلار کاهش می دهد ،  اما 1 دلار سرمایه گذاری ارزش  را به1.3 دلار افزایش می دهد ، بطور میانگین مطابق با سرمایه گذاری با خالص ارزش فعلی مثبت .

بطور قابل توجهی جریانهای نقدی آزاد محتوای اطلاعاتی دارد که افزایش در سودها (افزایشی) است ، اما اینکه اطلاعات از تمایز میان سرمایه گذاری نقدی و وجه نقد ناشی از عملیات با بکار گیری در حسابداری تعهدی ایجاد می شوند .

نتایج مقاله میانگینی برای مقاطعی از شرکتها در کل دوره های مورد نظر 1963 تا 2001 هستند و بنابراین الزام عمومی GAAP برای مقطع تایید می شود .

با وجود این آنها با مواردی مواجه نمی شوند که اندازه گیری سودهای تعهدی از میانگین متفاوت باشند- که نقایصی را در حسابداری تعهدی نشان می دهد این یقیناً راهی برای تحقیقات آتی است در چنین مثالی یک ضریب دیگر 1- برای جریانهای نقدی بکار خواهد رفت هنگامیکه سهام ارزشیابی می شوند ؟