تاریخچه گرافیک و تصویر سازی

گرافیک از آن دست هنر هایی است که در کشور ما کمتر شناخته شده و محدود کار هایی هم که در این زمینه صورت گرفته نتوانسته است به شناخت بیشتر این هنر کمک کند. در ابتدا باید گفت که دو نوع گرافیک وجود دارد گرافیک کامپیوتری و گرافیک دستی یا همان هنری.

گرافیک مجموعه ای از رنگها، طرحها، شکلها و تصاویری می باشد که یک هدف را دنبال می کند و همچنان معنا دهنده هر موضوع، پیوند دهنده هر موضوع و جان بخشیدن به هر موضوع می باشد.

بصورت واضح تر می توان گفت که گرافیک احساسات و عواطف درونی یک نقاش است که از طریق قلم مو و رنگ آنرا بیان می کند و در نتیجه امکان دارد که پیام روشن و واضحی برای همه افراد نداشته باشد و امکان دارد برای بعضی واضح و برای بعضی بی معنی و بی مفهوم باشد یعنی یک نقاش عواطفش را بیان می کند و کاری به این ندارد که مخاطبش منظورش را درک می کند یا خیر. به همین دلیل از یک تابلوی نقاشی؛ افراد مختلف برداشت های متفاوتی دارند.

اما یک گرافیست موظف است پیام خود را به گونه ای بیان کند که حتما مخاطبش منظورش را دریافت کند – اما اینکه آیا مورد پسند مخاطب قرار می گیرد یا خیر بستگی به سلیقه شخص دارد که سلیقه ها متفاوت است – هنر گرافیک چون تکثیر می شود و به دسترس طیف های مختلفی از مردم قرار می گیرد و متعلق به همه می شود، مثل نقاشی شخصی نیست و هیچ وقت به عنوان تابلو در یک قاب و تنها از یک شخص نیست.

گرافیک از سلسله هنرهای تجسمی است که صد البته برای کسانی که آن را با نقاشی اشتباه میگیرند (چون شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که وقتی به کسی میگویید رشته ام گرافیک است می گوید پس چهره مرا نقاشی کن!!) باید بگویم گرافیک در اصل ایده و ترکیب بندی است که اکثر اوقات بین نوشته و تصویر اتفاق می افتد و نقاشی بیشـتر تقلید طبیعت است که ایده های گرافیست ها می تواند بوسیله دسـت مثال یک نقاش اجرا شود که خیلی از هنرمندان شـاید برای اجرای بهتر و شـاید به خاطر کسری وقت طراحی نهایی رابه شخص دیگری میسپارند و در گروه دوم می توان به گرافیست ها و صفحه آرا ها اشاره کرد و گاهی هم ایده های شان توسط کامپیوتر و برنامه های پیشرفته اجرا می گردد که مطمئنا کار با دست از ارزش بالاتری بر خورداراست یک نقاش ایتالیایی می گوید:

گرافیک کار مشکلی است چون با یک نقطه و یا یک خط باید به اندازه یک کتاب سخن گفت و البته همه ی راز زیبایی گرافیک نیز در همین نکته نهفته است.

گرافیک در دو مفهوم سنتی و نوین متمایز میگردد که در مرز بین این دو پدیده چاپ قرار دارد که بحث چاپ یک بحث جدا گانه است  که فعلا به آن نمی پردازیم، فعلاً نگاهی مختصر می اندازیم به گرافیک سنتی و نوین.

گرافیک سنتی: عنوان قدیم گرافیک یا گرافیک سنتی شامل خطاطی « نقاشی دو بعدی» کنده کاری می باشد که بیشترین نمود آن در آرایش کتابهاست که ازمحصول همکاری نقاش و خوشنویس و تذهیب کار است، هنر گرافیک شامل نمودهای مختلف؛ تصویر سازی خوشنویسی؛ طراحی و نقاشی دوبعدی و کنده کاری از جمله شکلهای هنری است که در زیر بنای گرافیک سنتی طبقه بندی می شود و بدین ترتیب بارزترین نمونه فعالیت گرافیک سنتی نگارش و آرایش کتابهای ادبی که محصول همکاری خوشنویسان؛ طراحان؛ نقاشان و تذهیب کاران و جلد سازان بوده است.

گرافیک نوین: گرافیک نوین علاوه بر کتاب آرایی در عرصه تبلیغات تجاری اعلانات دیواری (پوستر) و مطبوعاتی و نشان ها (مارک) وغیره می باشد و حتی در سینما و تلویزیون هم کاربرد دارد. مثل عنوان بندی (تیتراژ) فیلم و تصاویر متحرک طراحی شده (انیمیشن) هنر گرافیک نوین با معماری و مسائل ارتباط محیطی ( زیبا سازی) وتصویر متحرک طراحی شده نیز تداخل دارد، پس این هنر علاوه بر خط ورنگ به عناصر بصری دیگری چون حجم و نور وحتی حرکت برای انتقال مفاهیم کمک میگیرد.

هنر گرافیک هنری است که از نظر تاثیر خود، بیشتر بر طراحی تاکید دارد تا بر رنگ. از این نظر تمامی انواع طراحی و شکل های متفاوت حکاکی، هنر گرافیک را تشکیل می دهند. با اینحال هنر گرافیک اساساً به روش های ماشینی یا نیمه ماشینی برای چاپ تصاویر و حروف اطلاق می شود که فعالیت های متعددی را که بیشترین اهمیت هنری و اجتماعی را دارا هستند در بر می گیرد. از میان این فعالیت ها یکی کتاب چاپی است. تنظیم حرف چاپی و صفحه آرایی کتاب از نظر زیبایی شناسی از کارهای گرافیکی محسوب می شود.

ویژگی بارز هنرهای گرافیک ناشی از کیفیاتی است که هم به تکنیک های تهیه و هم به آثاری که بوجود می آید مربوط می شود؛ از همه اینها اساسی تر، قصد چاپ رونوشت های دقیق با استفاده از تکنیک های ماشینی است. در هنرهای گرافیک، این تصویر چاپی است که به محصول حاصل، ارزش هنری می بخشد؛ طرح اولیه شمایی است که برای کمک به روند چاپ تهیه می شود و تکنیک کار نیز یک راه تهیه اثر است هنر گرافیک طیف گسترده ای از فعالیت های مختلف است که کتاب آرایی از عمده ترین آنها محسوب می شود. تعیین شکل و اندازه حروف و همچنین تعیین فواصل بین حروف و سطرها، رابطه متناسب بین متن چاپی و حاشیه، و تنظیم تصویر در صفحه از مسایلی است که در کتاب آرایی مورد نظر قرار می گیرد. این مسایل بستگی به قطع کتاب دارد که خود تابع ملاحظاتی چون وزن و سهولت حمل و نقل کتاب و سهولت خواندن و تاثیر بیشتر مطالب آن بر خواننده است. البته جنبه های زیبایی شناسی نیز در این میان نقش مهمی دارد. در واقع یک کتاب به خاطر زیبایی حروف چاپی، صحافی و تصاویر آن می تواند دارای ارزش هنری باشد.

هنرهای گرافیک به عنوان رسانه های جمعی بسیار گسترش یافته و روش های تهیه آن ها متنوع شده است؛ از همه مهم تر نو آوری هایی است که در پاسخ به نیازهای هنر زمان ایجاد شده اند. از جمله این نوآوری باید از فنون چاپ کوچک برای تهیه پول و فنون چاپ بزرگ برای تهیه اعلانات (پوستر) نام برد. پدیده جالب توجه در تبلیغات های عمومی، تبدیل حروف نوشتنی به علائم (سمبل ها) و نشانه های گرافیکی است که به مقدار وسیع برای نشان دادن موضوعات و کالاها بکار می روند کاربرد رنگ در طراحی گرافیک طراحان گرافیک از رنگ برای ایجاد تمایز بین محصولات، کمک به انتقال اطلاعات و از طریق کاربرد تداعی های نمادین به مثابه ابزار اقناع، استفاده می کنند.

تصویرسازی:

هنر تصویرسازی از شاخه هنرهای کاربردی میباشد که تصویرگر برای بیان ایده ها وادراک خود از عناصر تجسمی به بهترین نحو سود میجوید.

به دلیل وجود خصیصه کاربردی این هنر از نقاشی متفاوت می باشد.این تفاوت به علت گوناگون از جمله: محدودیّت زمانی است که سفارش دهندگان به تصویرگر تحمیل مینمایند.

عامل دیگر قضاوت وداوری توسط مردم از آثار تصویرگران پس از انتشار آن است. تصویرساز باید فراگیرد که ضمن ایجاد تصویر ورعایت اصول آن سلایق مختلف سفارش دهندگان واذهان عمومی را نیز در نظر داشته باشد یا اینکه آنان را از خود نرنجاند.تصویرگر باید سعی کند پیامهایی را که درصدد انتقال آن میباشد از نظر موضوع ومحتوای فکری وشکل وقالب افکارش رابسیار غنی وبا ارزش وبا رعایت همه جانبه اصول زیبا شناسی ارائه نماید.نقاشان فارق از محدودیتی که در پیش روی خود دارند خواسته ها و ایده های خود را در یک موضوع و به شکل دلخواه خود به تصویر میکشند .

امروزه اغلب مشاهده میشود که بین نقاشان تابلو ساز وتصویرگران رقابتی دیده میشود که هردو آنها مجبور هستند با ارائه تکنیکهای جدیدتر ودستیابی ومجهز شدن به وسایل وابزار مدرن اجرایی

دامنه رقابت خود را گسترش داده وبه خلق آثاری که از حیث تکنیک غنی بوده وبتواند برای سفارش دهندگان خوشایند باشد ،دست میزنند .

چند تعریف از تصویرسازی:

• مصورسازی همان تصویرگری میباشد.کار تصویرگر تجسم تصویری یک موضوع برای نمایش بهتر فضای مطلب ودر نهایت درک بهتر آن می باشد،که عناصربصری را در قالبی زیبا ترکیب نموده وعرضه نماید.
• مصورسازی یا تصویر گری آثار ویژه کودکان،مشارکت تصویری است در بیان مفاهیم مطروح درآثار نوشته شده یا موضوع های انتخاب شده برای کودکان،به شکلی ظریف ،مفید وموثر ،به مدد مجموعه ای یا برخی از ابزارهای هنرها وفنون بصری .
• مصورسازی ،رشته ای از تولیدات ویژه کودکان است که با خلق و ایجاد وابداع وارائه مجموعه ای از تصاویر سرو کار دارد،که همیشه موضوع این تصاویر ،قبل از شکل ارائه موضوع،می آید.
• مصورسازی،شاخه ای از ادبیات وهنرهای ویژه کودکان است که در آن ،مصور،به مدد ابزارهای هنرهای بصری،موضوعی را که به او پیشنهاد شده ،به تصویر می کشد.

اهداف مصورسازی:

تاریخچه نشان میدهد که هدف از مصورسازی دیواره ها ،متن ها وکتاب ها ، ارسال هر چه موثرتر

پیام، برقراری ارتباط لازم ،ایجاد تفهیم وتفاهم ونفوذ بیشتر نسبت به نوشتار تنها بوده است.بعد از صدها وهزاران سال،هنوز هم این اهداف در کار مصورسازی وجود دارد.

به هر صورت مصورسازی در عصر حاضر تدریجاً هدف هایی را یافته،به خود اختصاص داده است و محور قرارداده که کل این هدفها را در مرحله اول می توان به :

1. اهداف آموزشی (تعلیمی)
2. اهداف پرورشی (تربیتی)
3. اهداف تفریحی
4. اهداف موضوعی
5. اهداف اقتصادی و مالی

بخش بندی کرد و سپس در بافت ریزتر و بخش بندی جزیی تر، و دقیق تر وتفکیکی تر به اهداف زیر دست یافت :

• جذاب و دلنشین ساختن اثر،جهت جلب هر چه بیشتر مشتری و به فروش رفتن هرچه بیشتر کتاب
• کمک کردن به درک هرچه بیشتر مفاهیم نوشته.
• غنی و موثر کردن نوشته بیش از حدی که آن نوشته بدون تصویر میتواند غنی و موثر باشد.
• در ذهن مخاطب نفوذ کردن و خواهان تداوم این نفوذ شدن.
• پاسخ صحیح و مناسب به نیازهای بصری نوشته دادن.
• عینی و محسوس کردن موضوع باز هم بیش از حدی که موضوع فی نفسه عینی و محسوس است .
• آسان وسهل الوصول کردن موضوع در مواردی که موضوع ناگزیر دشواریهایی دارد.
• کمک کردن به ثبت و ضبط نوشته یا موضوع در ذهن کودک .
• قابل حس ولمس کردن فضای قصه یا داستان .
• یکسره در خدمت اهداف و خواسته های نوشته و محدود به همان خواست ها بودن.
• به برخی از نیازهای بصری کودکان پاسخ دادن.
• کودک را به خواندن یا شنیدن مکرر قصه یا اثر تشویق کردن.
• بر دانش شناخت و آگاهی واطلاعات عمومی کودک افزودن.
• کمک به جایگیری نوشته و موضوع در ذهن و خاطره کودک در حد سنی مطلوب و معین.
• بر انگیزی کنجکاوی کودک در جهت درک رابطه های میان اجزای هرتصویر و رابطه های میان نوشته و تصویر.
• فرا سوی نوشته و موضوع قرار دادن قوه تخیل کودک.
• تقویت روحیه ی شاعرانه کودک.
• تقویت حس واقع گرایی کودک.