سیمان را می توان در معنای کلی کلمه ماده ای که دارای خواص چسبندگی و چسبندگی می باشد و قادر است ذرات معدنی را به نحوی بهم بچسباند تا به صورت جسم یکپارچه و متراکم درآیند ، توصیف نمود . البته این تعریف انواع متعددی از مواد سیمانی را در بر می گیرد . در صنعت ساختمان معنی کلمه سیمان به ماده ایکه برای بهم چسباندن سنگ ها ، ماسه ، آجرها، بلوک های ساختمانی و غیره بکار می رود محدود می شود . اجزاء اصلی این نوع سیمان را ترکیبات آهکی تشکیل می دهند ولذا در مهندسی راه وساختمان سیمانهای آهکی مورد نظر می باشند . سیمان های مورد توجه در ساخت بتن دارای خاصیت گیرش و سخت شدن در زیر آب ( در اثر واکنش شیمیایی با آن ) بوده و لذا به اسم سیمان های هیدرولیکی معروفند .
سیمان های هیدرولیکی عمدتاً ازسیلیکاتها و آلومینات های آهک تشکیل شده اند و به صورت کلی می توان آنها را به گروه های سیمان های طبیعی ، سیمان های پرتلند و سیمان های برقی طبقه بندی نمود .